Το πολύ σοβαρό θέμα των παρακολουθήσεων πολιτικών προσώπων και δημοσιογράφων που ανέκυψε και πάλι με την πρόσφατη αποκάλυψη ότι το κινητό του Επικεφαλής του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη είχε γίνει στόχος παράνομης παρακολούθησης, είναι ζήτημα δημοκρατίας.
Ακόμη μια φορά, όπως έχει συμβεί στο παρελθόν με τα μέγκα-σκάνδαλα της Siemens ή της Novartis, η αποκάλυψη δεν έγινε από τις ελληνικές αρχές, αλλά από κάποιον εξωγενή παράγοντα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η προσπάθεια παραβίασης του κινητού τηλεφώνου του Ν. Ανδρουλάκη με την τοποθέτηση του κακόβουλου λογισμικού Predator, διαπιστώθηκε από τις υπηρεσίες του Ευρωκοινοβουλίου, μετά από απόφαση που πήραμε στο Προεδρείο του.
Αφορμή ήταν οι καταγγελίες ότι σε μια σειρά από χώρες, κυρίως στην Ισπανία, ένα αντίστοιχο λογισμικό, το Pegasus, ισραηλινής προέλευσης, είχε παγιδεύσει τηλέφωνα ευρωβουλευτών. Αποφασίσαμε να γίνει, λοιπόν, ευρύτερη έρευνα και όποιος ευρωβουλευτής το επιθυμούσε, να ελέγξει το κινητό του για απόπειρα υποκλοπής ή εγκατάστασης σε αυτό κακόβουλου λογισμικού.
Ήμουν από τους πρώτους που το έκανα και στο δικό μου κινητό δεν διαπιστώθηκε τέτοιο ίχνος. Διακόσιοι ακόμη ευρωβουλευτές έκαναν αυτόν τον έλεγχο και αποκαλύφθηκε ότι στο κινητό του Ν. Ανδρουλάκη είχαν γίνει απόπειρες παραβίασης. Ήταν την περίοδο που ξεκινούσαν οι εσωκομματικές εκλογές στο ΚΙΝΑΛ, ένα μήνα πριν από τον θάνατο της αείμνηστης Φώφης Γενημματά.
Η διαπίστωση και με τη βούλα του Ευρωκοινοβουλίου, ότι επιχειρήθηκε η παγίδευση του κινητού του αρχηγού του τρίτου κοινοβουλευτικού κόμματος, θέτει ορισμένα αμείλικτα ερωτήματα. Ποιοι το έκαναν; Γιατί; Η πρόσφατη τοποθέτηση του κυβερνητικού εκπροσώπου, κ. Οικονόμου, ότι «αυτά συνηθίζονται διεθνώς», είναι μια άθλια και καθόλου πειστική δικαιολογία. Συναφή επιχειρηματολογία είχαμε και από την κα Σπυράκη και δυστυχώς και από την κα Καϊλή, παρότι η τελευταία είναι και ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και θα περίμενε κανείς να είναι περισσότερο ευαίσθητη σε θέματα παραβίασης των απορρήτων προσωπικών δεδομένων του αρχηγού του κόμματος με το οποίο εκλέγεται.
Εδώ, έχουμε μια ύποπτη σύμπτωση: Ο μηχανισμός μέσω του οποίου επιχειρήθηκε να παγιδευτεί το κινητό Ανδρουλάκη, ήταν ο ίδιος με αυτόν που χρησιμοποιήθηκε στην περίπτωση του δημοσιογράφου Κουκάκη και μάλιστα την ίδια εποχή, από το καλοκαίρι έως τον Σεπτέμβριο του 2021.
Προσωπικά δεν εκτιμώ υπήρχε εκείνη την περίοδο κάποιο Ευρωπαϊκό ενδιαφέρον ή ξένων υπηρεσιών να παγιδεύσουν το τηλέφωνό του Ανδρουλάκη. Ελληνικό ενδιαφέρον όμως, δορυφοροποίησης του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ από τους μηχανισμούς της ΝΔ, προφανώς υπήρχε και υπάρχει. Και δυσκολεύομαι να φανταστώ άλλον λόγο πέραν των πολιτικών σκοπιμοτήτων. Η υπόθεση μυρίζει ελληνικό παρακράτος και πολιτική σκοπιμότητα.
Πολύ περισσότερο όταν παγίδευση του κινητού με αυτό το λογισμικό, δεν σημαίνει απλά συνακρόαση. Σημαίνει ότι το κινητό μετατρέπεται ουσιαστικά σε ένα ρομπότ, και αυτός που το έχει ελέγχει, μπορεί να ανοίγει την κάμερα ή το μικρόφωνο –ακόμη κι όταν αυτό είναι απενεργοποιημένο!, ελέγχοντας το τι κάνει, βλέπει, συζητά ή που βρίσκεται ο κάτοχός του κάθε στιγμή.
Είναι ευθύνη της ελληνικής Πολιτείας, όχι μόνο της δικαιοσύνης, αλλά και της βουλής και της κυβέρνησης, και του πρωθυπουργού που είναι απευθείας επικεφαλής της ΕΥΠ, να δώσουν απαντήσεις.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη συμπεριφέρεται ύποπτα και σαν να προσπαθεί να κρύψει ένα ένοχο μυστικό. Πρέπει να διαλέξει μια σαφή απάντηση στο δίλημμα: Oργανώνει αυτή τις παρακολουθήσεις – με τη βοήθεια ιδιωτών, μέσω της εποπτευόμενης από τον ίδιο τον Μητσοτάκη ΕΥΠ, ή η Ελλάδα είναι ξέφραγο αμπέλι;
Με συνεχείς πρωτοβουλίες μου προς την Κομισιόν και την Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τόσο για την υπόθεση της παρακολούθησης Κουκάκη, όσο και για τη νέα αποκάλυψη απόπειρας ελέγχου του κινητού του Νίκου Ανδρουλάκη, επιδιώκω να αναδειχθεί το θέμα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να μην κουκουλωθεί. Το θέμα έχει αναδειχθεί ευρύτατα στα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης ενώ την ίδια στιγμή υποβαθμίζεται σκανδαλωδώς από την πρώτη στιγμή, στα ελληνικά φιλοκυβερνητικά media.
Τελευταία μου πρωτοβουλία, ήταν η επιστολή μου προς την Πρόεδρο του ΕΚ Ρομπέρτα Μετσόλα αλλά και προς όλους τους αρχηγούς των πολιτικών ομάδων στο Ευρωκοινοβούλιο, με την οποία ζητώ να συζητηθεί το θέμα στο Προεδρείο και στη Διάσκεψη των Προέδρων, στην αμέσως επόμενη συνεδρίαση τους.
Απέναντι στην ύποπτη νωθρότητα αντιδράσεων των ελληνικών αρχών, το Ευρωκοινοβούλιο καλείται να κάνει διαθέσιμα τα σχετικά στοιχεία –αν υπάρχει κι άλλη περίπτωση εκτός του Ανδρουλάκη, με απόπειρα μόλυνσης του κινητού του είτε από το Pegasus είτε από το Predator, αν υπάρχουν επιπλέον πληροφορίες σχετικά με το από πού επιχειρήθηκε αυτό – γεωγραφική περιοχή, πηγή κλπ.
Ζητώ επίσης να αναληφθούν πρόσθετες πρωτοβουλίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, για μέτρα που θα απαιτούν και την εμπλοκή των ελληνικών αρχών.
Η εικόνα του δήθεν φιλελεύθερου Μητσοτάκη που τάχα σέβεται το κράτος δικαίου, έχει υποστεί ένα άγριο στραπατσάρισμα, κάτω από το βάρος των γεγονότων. Μετά από όλα αυτά, το ενδεχόμενο να συμπράξουν ο Νίκος Ανδρουλάκης και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ μετεκλογικά σε μια κυβέρνηση Μητσοτάκη, θέλω να πιστεύω ότι μηδενίζεται οριστικά.
*Το άρθρο του Δημήτρη Παπαδημούλη δημοσιεύθηκε στο ieidiseis.gr
