«Εγώ τον άφησα ζωντανό» έλεγε η σύντροφος του 59χρονου Κώστα Σιαμήτρα στη Λεπτοκαρυά Πιερίας, μιλώντας για τη δήθεν εξαφάνισή του, ενώ σήμερα ομολόγησε πως εκείνη τον σκότωσε και μάλιστα υπέδειξε στις Αρχές το σημείο στην πίσω αυλή του σπιτιού της, όπου είχε θάψει το άψυχο σώμα του.
Η γυναίκα είχε μιλήσει στο «Φως στο Τούνελ» για την ημέρα της εξαφάνισής του.
«Σε όσα προβλήματα υγείας είχε ο Κώστας ήμουν πάντα δίπλα του» έλεγε η σύντροφος του άτυχου 59χρονου.
«Στην Ελλάδα είμαι από το 2002. Τον Κώστα τον γνώριζα από μικρή, γιατί είχε μαγαζί με μηχανάκια απ’ όπου νοίκιαζα. Τα φτιάξαμε πριν από οκτώ χρόνια και ταιριάξαμε αμέσως. Πριν από τρία χρόνια ήρθε και ο γιος μας. Σε όσα προβλήματα υγείας είχε ο Κώστας ήμουν πάντα δίπλα του. Τώρα τελευταία έπαιρνε συνέχεια οξυγόνο. Παρά τα προβλήματά του, όμως, ήταν δραστήριος, δεν στεκόταν» είχε πει στο «Φως στο Τούνελ».
Ισχυρίστηκε ότι πριν από την εξαφάνιση, ο Κώστας Σιαμήτρας φαινόταν απασχολημένος και το βράδυ προτού χαθούν τα ίχνη του δεν κοιμήθηκε και ήταν στο Facebook.
«Ούτε προβλήματα είχαμε, ούτε εντάσεις τον τελευταίο καιρό. Είχαμε χωρίσει πέρυσι για κάνα μήνα που πήρα τον μικρό και έφυγα. Δεν άντεξα μακριά του και γύρισα. Τελευταία δεν δουλεύαμε και ζούσαμε από τα επιδόματα. Είχε πάρει ο Κώστας και την αναπηρική και ευτυχώς μας βοηθάει και ο πεθερός, αλλά και οι δικοί μου όσο μπορούν» περιέγραφε η 34χρονη.
Μάλιστα, περιέγραψε τα όσα έγιναν το μοιραίο μεσημέρι της εξαφάνισης: «Κατά τις 12:00 το πρωί πήγα σούπερ μάρκετ για να ψωνίσω, αφού έκανε τη μάσκα για την αναπνοή του ο Κώστας. Όταν γύρισα, μου είπε να κρατήσω τον μικρό για να πεταχτεί κάπου. Δεν μου είπε πού. Μου είχε ζητήσει να πάω μαζί με τον μικρό για μια δουλειά προς τη Λάρισα. Ένας γνωστός μας θα με πήγαινε εκεί και μου είπε να του στείλω μήνυμα από το κινητό του. Εγώ τον άνθρωπό μου τον άφησα εδώ όρθιο, ζωντανό».
«Αν γινόταν κάτι, οι γείτονες θα τον άκουγαν, γιατί είναι συνέχεια εδώ. Πέρασε, μάλιστα, ένας που τον είδε περίπου στις 12:30-13:00» είχε πει.
Τον μάρτυρα αυτόν εντόπισε το «Τούνελ», ο οποίος έδωσε μια διαφορετική εικόνα απ’ όσα υποστήριξε η σύντροφος του Κώστα Σιαμήτρα: «Τον είδα, αλλά πρωί, εφτάμισι με οχτώ. Χαιρετηθήκαμε κανονικά. Εκείνη τη μέρα γυρίσαμε περίπου στις τέσσερις το μεσημέρι, αλλά δεν προσέξαμε κάτι το περίεργο. Αν κάποιος είχε μελετήσει τον δρόμο, θα μπορούσε να φύγει προς τα πάνω, πίσω από το γήπεδο που δεν έχει κάμερες».
