Για τη φονική πλημμύρα στη Μάνδρα εξέδωσε ανακοίνωση η πρώην Περιφερειάρχης Αττικής, Ρένα Δούρου, στέλνοντας το μήνυμα ότι «στο τέλος νικά η αλήθεια».
Μεταξύ άλλων, μάλιστα, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ανέφερε ακόμη ότι «διώχθηκα όσο κανείς άλλος αιρετός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με διώξεις που καμία δεν αφορούσε οικονομικές ατασθαλίες, ούτε ευθέως εμένα ως πρόσωπο, αλλά όλες είχαν να κάνουν με δήθεν αμέλεια των οργάνων της περιφέρειας».
Η ανακοίνωση της Ρένας Δούρου
«Σήμερα με ομόφωνη απόφασή του το Τριμελές Εφετείο Αθηνών απέρριψε την έφεση που είχε ασκήσει ο Εισαγγελέας στην αθωωτική απόφαση για την υπόθεση της Μάνδρας, η οποία είχε εκδοθεί μετά από ακροαματική διαδικασία δύο χρόνων. Με αυτό τον τρόπο επικυρώνεται και σε δεύτερο βαθμό η αθώωσή μου.
Το πολιτικό κατεστημένο και οι εκπρόσωποί του δεν μπόρεσαν ποτέ να αποδεχθούν ότι οι πολίτες της Αττικής εξέλεξαν το 2014 μία αριστερή περιφερειάρχη στην μεγαλύτερη Περιφέρεια της πατρίδας μας. Έγινε τεράστια προσπάθεια να χρησιμοποιηθούν οι ποινικές διώξεις για να αμαυρωθεί το μεγάλο έργο που επιτέλεσε η Δύναμη Ζωής στην διοίκηση της Περιφέρειας Αττικής. Γιατί έτσι ήταν ευκολότερο να εμφανιστούν οι ίδιοι ως εμπνευστές των δικών μας εμβληματικών έργων. Κρίσιμων έργων αντιπλημμυρικής υποδομής, ύψους 500 εκατομμυρίων ευρώ, στο πλαίσιο ολιστικού σχεδιασμού, που περιλάμβαναν, μεταξύ πολλών άλλων, και το αντιπλημμυρικό έργο στην Μάνδρα και το οδικό της δίκτυο. Έργα όπως η ανάπλαση του Φαληρικού όρμου και εκατοντάδες άλλα σε κάθε γωνιά της Αττικής με μοναδικό μέλημα της Διοίκησής μας την προστασία της ζωής και της περιουσίας των πολιτών.
Διώχθηκα όσο κανείς άλλος αιρετός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με διώξεις που καμία δεν αφορούσε οικονομικές ατασθαλίες, ούτε ευθέως εμένα ως πρόσωπο, αλλά όλες είχαν να κάνουν με δήθεν αμέλεια των οργάνων της περιφέρειας.
Πιστεύω ότι ένας τρόπος για να μην πλήττεται το κύρος και η ηθική του πολιτικού μας συστήματος είναι να κρινόμαστε και εμείς οι πολιτικοί για τις πράξεις μας από τους φυσικούς δικαστές. Με αυτό το τρόπο οι αθώοι θα αποδίδονται χωρίς σκιές στην κοινωνία. Σύμφωνα με αυτό το σκεπτικό, αγογγύστως, σιωπώντας αλλά και με πόνο, πέρασα όλα τα στάδια της ποινικής διαδικασίας, πάντα σεβόμενη τους κανόνες του κράτους δικαίου.
Σήμερα δεν πανηγυρίζω – η οδύνη για την απώλεια ανθρώπινων ζωών δεν σβήνει ποτέ.
Σήμερα δεν ζητώ να μου ζητήσουν συγνώμη όλοι όσοι εκ των πολιτικών αντιπάλων με έδειχναν με το δάκτυλο ως ένοχη.
Δεν ζητώ να ανασκευάσουν ορισμένοι δημοσιογράφοι που έγραφαν λίβελλους εναντίον μου, δεν θεωρώ την απόφαση αυτή γενικά ως προσωπική δικαίωση.
Γιατί συνεχίζω να πιστεύω ότι μπορεί η δικαιοσύνη να προϋποθέτει υπομονή και καρτερία αλλά στο τέλος νικά η αλήθεια».
