Συγκλονιστική είναι και η νέα ανάρτηση της χήρας του 22χρονου Κώστα, που έπεσε νεκρός από τα πυρά του 44χρονου στο χωριό Αργουλιό του Δήμου Μυλοποτάμου Ρεθύμνου.
Σύμφωνα με το Cretapost.gr η σύζυγος του Κώστα, στη νέα της ανάρτηση, αποκαλύπτει τι έλεγε ο άτυχος Κώστας σε περίπτωση που πάθει κάτι κακό. «Προχτές το είχε διαίσθηση και μου έλεγε ότι είμαστε δύο Κωστάκια και αν πάθω πράμα, θα έχω το γιο μου να με αντικαταστήσει», αναφέρει μεταξύ άλλων η χήρα του 22χρονου.
Δείτε αναλυτικά την ανάρτησή της:
«Δεν μπορώ να το πιστέψω. Όχι οχι είναι απίστευτο νόμιζα πως ήταν ψέμα..αλλά δυστυχώς δεν είναι. Έφυγε το στήριγμα μου, ο άντρας μου, ο πατέρας του παιδιού μου.. τι καταλάβατε τώρα που του στερήσατε τη ζωή, τη χαρά του παιδιού του.. έλεγε θα κάνουμε και άλλα παιδιά, αλλά δεν πρόλαβε, δεν μας άφησαν να χαρούμε τίποτα, ούτε το γάμο μας, ούτε το παιδί μας, ούτε τη ζωή μας…
Έκανε όνειρα για εμάς, για τα μωρό του..προχτές το είχε διαίσθηση και μου έλεγε είμαστε δυο Κωστάκια και αν πάθω πράμα θα έχω το γιο μου να με αντικατάσταση…
Τι θα πω στο γιό μας καμάρι μου, τι θα του πω. Σε σκότωσε ο φονιάς, τι θα του πω; Πως θα το παρηγορήσω τι θα του πω τώρα που σε ψάχνει γύρω γύρω και δεν σε βλέπει πουθενά… δώσε μου ένα σημάδι ψυχή μου πως είσαι δίπλα μας να παρηγορηθώ λίγο… μας άφησες καρδιά μου ενώ γλύτωνες από πολλές αναποδιές. Τώρα γιατί; Γιατί δεν έκανες κάτι θα αποφύγεις τις σφαίρες γιατί δεν απομακρύνθηκες…
Τωρα πως θα χαρείς το γιο σου που του έλεγες όταν έκλαιγε μην φοβάσαι εδώ είναι ο μπαμπάς δεν σε πειράζει κάνεις δεν θα αφήσω κανένα να σε πειράξει, του έλεγες θα είμαι πάντα δίπλα σου… που είσαι Κωστή μου που είσαι… έλεγα όνειρο είναι εφιάλτης είναι θα ξυπνήσω και θα είσαι δίπλα μας..άκουγα θορύβους όλο το βράδυ, λέω νατος μωρέ έρχεται ψέματα ήταν όλα πλάκα μας έκανε, συνήθιζε να κάνει πλάκες εγώ τρόμαζα, μην φοβάσαι δεν παθαίνω πράμα εγώ…
Αχ τι να πω, ότι και να πω θα το διαβάσεις; Το τηλέφωνο μου δεν χτυπάει πια να μου μιλήσεις να μου πεις τάισε το γιο μας και έρχομαι, μην το κάνεις μπάνιο θα το κάνουμε μαζί τώρααα..τιι… μόνη μου.
Που είσαι να με βοηθάς που έλεγες αμε στο κοπέλι και θα ετοιμάσω εγώ να φάμε. Ήσουν ο καλύτερος μάγειρας ο καλύτερος σύζυγος ο καλύτερος πατέρας που έχω γνωρίσει.. όλους και ολα τα σκεφτόσουν να βοηθάς τους πάντες αφού μπορώ έλεγες γιατί να μην βοηθήσω ήντα θα πάθω..αλλά τι που είσαι; Να πας να βοηθήσεις, θα έφτιαχνες το σπίτι μάς γιατί το μισό ήταν καμένο πολλά χρόνια πριν και λες πρέπει να το φτιάξουμε να έχει το κοπέλι χώρο να αλωνίζει να καθόμαστε στο τζάκι το χειμώνα μαζί με το γιο μας… όλα θα τα φτιάξουν έλεγες μην αγχώνεσαι… που είσαι που έλεγες ότι θα φτιάξεις την αυλή για να κάνεις τις παρέες σου .απις σαραντίσεις έλεγες θα κάνω ένα μεγάλο τραπέζι για το γιο μου έλεγες.. αχ άντρα μου ό,τι και να γράψω ότι και να πω δεν γυρίζεις πίσω… και είναι ακόμα μια μέρα που σε βάλανε το τάφο.
Ακόμα δεν το έχουμε πιστέψει όσο δεν θα έρχεσαι να σε δούμε τόσο θα μεγαλώνει ο πόνος… Σ΄αγαπαω ψυχή μου δεν θα φύγεις ποτέ από την καρδιά μου από τι μυαλό μου… Σίγουρα αυτό δεν φτάνει δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο δεν μπορώ να σε γυρίσω πίσω δυστυχώς.
