Για μαζικές παρεκκλίσεις στην Ελλάδα, από τις ευρωπαϊκές διατάξεις περί δημοσίων συμβάσεων, αναφέρει σε Ερώτησή του στην Κομισιόν ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της Ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Δημήτρης Παπαδημούλης.
Όπως σημειώνει ο ευρωβουλευτής, «η Ελλάδα σημειώνει πολύ κακή επίδοση στην πλειονότητα των δεικτών που αφορούν τις δημόσιες συμβάσεις»,καθώς «42% αυτών ανατέθηκαν στο πλαίσιο διαδικασιών με μόλις έναν υποψήφιο» αλλά και επιπλέον, «σύμφωνα με τα στοιχεία της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων (ΕΑΑΔΗΣΥ) , από το σύνολο των δημοσίων συμβάσεων της περιόδου 1.1.2020-31.10.2021, 3,66 δισ. ευρώ αφορούν κλειστούς διαγωνισμούς (17,5%) και 2,9 δισ. ευρώ απευθείας αναθέσεις (13,9%)».
Ο Δημήτρης Παπαδημούλης τονίζει ακόμη ότι «από το 2021, η ελληνική κυβέρνηση αύξησε τα όρια των απευθείας αναθέσεων», εισάγοντας «στο όνομα του κατεπείγοντος και συχνά χωρίς προηγούμενη γνώμη της ΕΑΑΔΗΣΥ, πληθώρα ρυθμίσεων, εξαιρέσεων από διατάξεις της νομοθεσίας» και γενικότερα «μεθοδεύσεις που εγείρουν ζητήματα νομιμότητας και ασφάλειας δικαίου»και «αυξάνουν τον κίνδυνο διασπάθισης δημοσίου χρήματος».
Ακολουθεί η πλήρης ερώτηση:
ΘΕΜΑ: Μαζικές παρεκκλίσεις από τις διατάξεις περί δημοσίων συμβάσεων στην Ελλάδα
Σύμφωνα με τον πίνακα αποτελεσμάτων της ενιαίας αγοράς για το 2020[1],η Ελλάδα σημειώνει πολύ κακή επίδοση στην πλειονότητα των δεικτών που αφορούν τις δημόσιες συμβάσεις, ενώ το ποσοστό των συμβάσεων που ανατέθηκαν στο πλαίσιο διαδικασιών με μόλις έναν υποψήφιο αυξήθηκε στο 42%. Επιπλέον, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων (ΕΑΑΔΗΣΥ)[2], από το σύνολο των δημοσίων συμβάσεων της περιόδου 1.1.2020-31.10.2021, 3,66 δισ. ευρώ αφορούν κλειστούς διαγωνισμούς (17,5%) και 2,9 δισ. ευρώ απευθείας αναθέσεις (13,9%), εκ των οποίων μόλις 358 εκ. ευρώ συνδέονται με την πανδημία (1,7%). Από το 2021, η ελληνική κυβέρνηση αύξησε τα όρια των απευθείας αναθέσεων[3]. Παράλληλα, στο όνομα του κατεπείγοντος και συχνά χωρίς προηγούμενη γνώμη της ΕΑΑΔΗΣΥ[4], πληθώρα ρυθμίσεων[5]εισάγουν, είτε εξαιρέσεις από διατάξεις της νομοθεσίας περί δημοσίων συμβάσεων[6], είτε αυτοτελή συστήματα δημοσίων συμβάσεων ειδικά για συγκεκριμένους φορείς μέσω εσωτερικών κανονισμών. Οι μεθοδεύσεις αυτές εγείρουν ζητήματα νομιμότητας και ασφάλειας δικαίου[7],ανοίγουν τον δρόμο για μαζικές απευθείας αναθέσεις και αυξάνουν τον κίνδυνο διασπάθισης δημοσίου χρήματος[8].
Ερωτάται η Επιτροπή:
Με ποια μέτρα διασφαλίζει την οµοιόµορφη και αποτελεσµατική εφαρµογή των κανόνων περί δημοσίων συμβάσεων;
Με ποιο τρόπο θα διασφαλίσει ότι ο κατακερματισμός του πλαισίου για τις δημόσιες συμβάσεις δεν οδηγεί σε διασπάθιση δημοσίου χρήματος και σε παραβίαση των θεμελιωδών αρχών της ίσης μεταχείρισης, της διαφάνειας και του ανταγωνισμού;
