Επιστολή προς τον Πρόεδρο κ. Ι. Αντωνίου και τα μέλη του Δ.Σ. του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, με κοινοποίηση στην Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων κα Νίκη Κεραμέως, τους Υφυπουργούς Ζέττα Μακρή, Άγγελο Συρίγο, το Γενικό Γραμματέα Πρωτοβάθμιας, Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και Ειδικής Αγωγής και τα Περιφερειακά Κέντρα Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού (ΠΕ.Κ.Ε.Σ.), αποστέλλει το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα (ΕΣΔΟΓΕ), αναφορικά με το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «MOG / Μνήμες από την Κατοχή στην Ελλάδα».
Όπως αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στην επιστολή τους, το συγκεκριμένο πρόγραμμα, το οποίο «φιλοδοξεί να αποτελέσει μέρος των σχολικών προγραμμάτων των Δημοτικών, των Γυμνασίων και των Λυκείων της χώρας», «επιχειρεί να υποβάλει τους μαθητές στη διαδικασία διαπραγμάτευσης αυθαίρετων σεναρίων και παραμορφωτικών σχημάτων ιστορικής ερμηνείας για την ιστορία της Κατοχής στην Ελλάδα».
Αναλυτικά η επιστολή
Προς:
Τον Πρόεδρο κ. Ι. Αντωνίου και τα μέλη του Δ.Σ. του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής
Κοινοποίηση:
-Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων κα Νίκη Κεραμέως
-Υφυπουργούς κ.κ. Ζέττα Μακρή, Άγγελο Συρίγο
-Γενικό Γραμματέα Πρωτοβάθμιας, Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και Ειδικής Αγωγής
-Περιφερειακά Κέντρα Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού (ΠΕ.Κ.Ε.Σ.), υπόψη Οργανωτικών Συντονιστών και Συντονιστών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης
Θέμα: Ενημέρωση – καταγγελία σχετικά με το πρόγραμμα «MOG / Μνήμες από την Κατοχή στην Ελλάδα».
Αξιότιμε κ. Πρόεδρε, αξιότιμες-οι κυρίες και κύριοι,
απευθυνόμαστε σε σας δια της παρούσης επιστολής προκειμένου να σας ενημερώσουμε υπεύθυνα για μια οργανωμένη απόπειρα αναθεώρησης της Ιστορίας της Κατοχής και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μέσω της ανάπτυξης μιας «εκπαιδευτικής πλατφόρμας», που φιλοδοξεί να αποτελέσει μέρος των σχολικών προγραμμάτων των Δημοτικών, των Γυμνασίων και των Λυκείων της χώρας. Σύμφωνα με την τεκμηριωμένη ανάλυση σημαντικών ιστορικών και επιστημόνων της εκπαίδευσης, η πλατφόρμα αυτή, που έχει αναπτυχθεί στο πλαίσιο του χρηματοδοτούμενου κυρίως από το Υπουργείο Εξωτερικών της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (Ο.Δ.Γ.) προγράμματος «MOG / Μνήμες από την Κατοχή στην Ελλάδα», επιχειρεί να υποβάλει τους μαθητές στη διαδικασία διαπραγμάτευσης αυθαίρετων «σεναρίων» και παραμορφωτικών σχημάτων ιστορικής ερμηνείας για την ιστορία της Κατοχής στην Ελλάδα. Γι’ αυτό και έχει δημιουργηθεί ένα σώμα όψιμων ιστορικών «μαρτυριών», το οποίο επικαλείται τεχνικές της προφορικής ιστορίας, χωρίς όμως να αξιοποιεί τις ασφαλιστικές της δικλείδες, ώστε να εξασφαλιστεί, στην παραγωγή των μαρτυριών αυτών, εγκυρότητα, αντικειμενικότητα, ευρύτητα και στήριξη στην επιστημονική γνώση της περιόδου.
Ως Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, σε συνεργασία με το Δίκτυο Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών, εναντιωθήκαμε στο εν λόγω πρόγραμμα (δείτε σχετικά υπομνήματα 1 και 2), επισημαίνοντας ότι η γερμανική κυβέρνηση διά των συγκεκριμένων μεθοδεύσεων έχει ως σκοπό της να διεισδύσει στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και να διαστρεβλώσει την ιστορική μας μνήμη, τόσο αναφορικά με τον ρόλο και την έκταση της καταστροφής που προκάλεσαν στη χώρα οι δυνάμεις Κατοχής, όσο και σε σχέση με το κίνημα Εθνικής Αντίστασης, που ήταν από τα ισχυρότερα της Ευρώπης. Κύριος στόχος της είναι να χρησιμοποιηθεί το σχολείο για την άμβλυνση των εντυπώσεων που έχουν σχηματιστεί στην ελληνική κοινωνία ως προς τις ευθύνες τις οποίες οφείλει να αναλάβει εμπράκτως η Ο.Δ.Γ. για τις καταστροφές που προκάλεσε στη χώρα μας το Γ΄ Ράιχ.
Είναι αξιοσημείωτο, όσο και προκλητικό, ότι το εν λόγω γερμανικό πρόγραμμα, αν και χρηματοδοτείται από το Υπουργείο Εξωτερικών της Ο.Δ.Γ., επικαλείται την ανάγκη ανάπτυξης του επιπέδου ιστοριογνωσίας των Ελλήνων μαθητών. Μη ορρωδώντας προ ουδενός, αδιαφορώντας για το πρωτοφανές γεγονός ότι γερμανικές κρατικές πρωτοβουλίες και ιδρύματα υποδεικνύουν τη διαμόρφωση των ελληνικών αναλυτικών προγραμμάτων, οι εμπνευστές του εν λόγω προγράμματος δηλώνουν ότι αποσκοπούν στην ψευδεπίγραφη «συμφιλίωση» των δύο Λαών, χωρίς όμως τη ρητή αναγνώριση των γερμανικών ευθυνών για τα διαπραχθέντα από τη ναζιστική Γερμανία εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και, κατά συνέπεια, χωρίς την υιοθέτηση της αναγκαιότητας να αποδοθούν αποζημιώσεις και επανορθώσεις στον ελληνικό λαό για τα φοβερά δεινά που υπέστη στη διάρκεια της Κατοχής. Επιχειρείται, μάλιστα, μέσω των εν λόγω προγραμμάτων μια απόπειρα αποσυλλογικοποίησης και εξατομίκευσης του όλου ζητήματος, ώστε να καταστεί πρόβλημα του τύπου μιας ιδιωτικής διαφοράς και να υποτιμηθούν οι συνέπειες που είχε η γερμανική Κατοχή στην ελληνική κοινωνία, την οικονομία και την εν γένει μετέπειτα ανάπτυξη του ελληνικού κράτους.
Ακρογωνιαίος λίθος του όλου εγχειρήματος είναι η υποβάθμιση της σημασίας της Αντίστασης του ελληνικού λαού, που λογίζεται από το πρόγραμμα ως μη αναγκαία συνθήκη για την προστασία της ελληνικής κοινωνίας από τη δολοφονική μανία των κατακτητών και την προαγωγή του διεθνούς αντιφασιστικού αγώνα. Ενώ παράλληλα γίνεται προσπάθεια μετάθεσης της ευθύνης για τις ναζιστικές ωμότητες από τους σφαγείς στην Εθνική Αντίσταση καθώς τα ειδεχθέστατα εγκλήματα των κατοχικών δυνάμεων βαφτίζονται «αντίποινα». Την ίδια στιγμή επιχειρείται να αποδοθούν στην Εθνική Αντίσταση δήθεν στενές «πολιτικές» ευθύνες για τη δράση της, αποσιωπώντας ότι τα «αντίποινα» ήταν η πάγια τεχνική εξουσίας του φασισμού – ναζισμού, ώστε μέσω της ωμής τρομοκρατίας να καθυποτάξει και καταδυναστεύσει τους λαούς.
Συστατικό, επίσης, στοιχείο της όλης απόπειρας είναι να στηριχθεί σε αντιφατικά, αποσπασματικά, μεροληπτικά και χωρίς συνοχή ιστορικά «σενάρια». Να χαθεί η συνολική εικόνα μέσα στα επιμέρους. Το ακόμα πιο επίφοβο είναι ότι τα προγράμματα αυτά επιχειρούν να καταστήσουν τους μαθητές συμπαραγωγούς της διαστρέβλωσης της Ιστορίας, δια της «κατασκευής» από τους ίδιους υποτιθέμενων δικών τους «σεναρίων», χωρίς τον γνωστικό έλεγχο αποδεκτών από την επιστημονική κοινότητα ιστορικών εργασιών, αλλά μόνο με βάση τις προσαρμοσμένες στα σενάρια αυτά «υποδείξεις» των εν λόγω προγραμμάτων.
Πέραν των άλλων, συγκαλύπτεται συστηματικά η διασύνδεση της Κατοχής στην Ελλάδα με τις στρατηγικές επιδιώξεις του Γ΄ Ράιχ. Συσκοτίζεται το γεγονός ότι η μεθοδική απόσπαση των πόρων της Ελλάδας είχε ως σκοπό την εξυπηρέτηση των πολεμικών επιχειρήσεων του Άξονα και τον προσπορισμό τεράστιων κερδών από μία οικονομική -επιχειρηματική ελίτ στενά συνδεδεμένη με το χιτλερικό καθεστώς. Δεν γίνεται καθαρό ότι η παραπάνω ληστρική πολιτική του Γ’ Ράιχ είχε ως αποτέλεσμα την πρωτοφανή πείνα που θέρισε κυριολεκτικά τον ελληνικό λαό. Σημειώνουμε ότι μετά τον πόλεμο, με το πρόσχημα της ανάκαμψης της κατεστραμμένης γερμανικής οικονομίας, το γερμανικό κράτος δεν υποχρεώθηκε να αποδώσει έστω και τμήμα των ιδιοποιούμενων αυτών αξιών – ούτε, καν, οι γερμανικές επιχειρήσεις που αποθησαύρισαν τεράστια πλούτη από το αίμα των σκλαβωμένων Ευρωπαίων υποχρεώθηκαν να επιστρέψουν όσα έκλεψαν – εκτός από κάποιες μεταφορές αποσυναρμολογημένων μηχανών, τα δύο πρώτα χρόνια μετά το τέλος του πολέμου, που για πολλούς λόγους δεν έφτασαν ποτέ στην καθημαγμένη χώρα μας.
