Ο θάνατος της Φώφης Γεννηματά ήταν ένα από τα πιο ιδιαίτερα γεγονότα της χρονιάς και η 17χρονη Αναστασία Στρατούλια αποφάσισε να γράψει για όσα την είχαν αγγίξει με την περίπτωση της προέδρου του ΚΙΝΑΛ, προκαλώντας μάλιστα το ενδιαφέρον του συζύγου της Ανδρέα Τσούνη.
Σήμερα, η νεαρή Αναστασία μιλάει στην «Πελοπόννησο της Δευτέρας» για τα ενδιαφέροντά της αλλά και το άρθρο.
«Οι περισσότεροι στην ηλικία μου είναι πιο αφοσιωμένοι στην εικόνα και δεν χρησιμοποιούν συχνά τον γραπτό λόγο ως μέσο έκφρασης. Με συγκλόνισε ο αιφνίδιος θάνατος της Φώφης Γεννηματά. Λίγο πριν μπει στο νοσοκομείο, ήταν μάχιμη. Και ενώ ήταν άρρωστη, ήταν δραστήρια και δυναμική. Παρακολουθούσα την πορεία της, χωρίς να σημαίνει πως ταυτίζομαι με αυτόν τον πολιτικό χώρο. Είναι στα γενικά ενδιαφέροντά μου η πολιτική όμως. Επειδή αγαπώ τη λογοτεχνία, μου είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον πως είχε κάνει ενέργειες για να δημιουργηθούν βιβλιοθήκες σε δημόσια νοσοκομεία. Σκοπός της ήταν να δώσει διέξοδο σε εργαζόμενους αλλά και ασθενείς. Την περασμένη Πέμπτη, μάλιστα, εγκαινιάστηκε η πρώτη βιβλιοθήκη στον Ευαγγελισμό.
Ηθελα να μετουσιώσω μέσω του λόγου τη συγκίνηση που μου προκάλεσαν τα λόγια των παιδιών της, αλλά και του γραμματέα του ΚΙΝΑΛ. Μίλησαν για την πιο ανθρώπινη πτυχή της. Έλεγαν πως είναι μια φιλόξενη γυναίκα, πως συζητούσε κάθε θέμα. Εμπιστευόταν τους νέους, υποστήριζε έμπρακτα την αλληλεγγύη και γεφύρωνε τα χάσματα. Μην ξεχνάμε πως είχε καταφέρει να ενώσει την παράταξή της όταν ήταν σε όρια διάλυσης. Εκτός από πολιτικός ήταν μάνα με έντονη παρουσία. Προσπαθούσε να κρατάει τις ισορροπίες. Είχε μια αγωνιστικότητα που αναγνωρίστηκε από όλους τους χώρους. Ακόμα και από συνομήλικούς μου. Έδινε χώρο σε νέους να ακουστούν. Έδειχνε πιο προοδευτική ματιά. Μου έδινε την εντύπωση πως δεν την κατεύθυνε η ανάγκη να εξυπηρετήσει γνωστούς της.»
Το βαθιά ανθρώπινο κείμενό της έγινε αντιληπτό από τον σύζυγο της Φώφης Γεννηματά. Το κείμενο της 17χρονης μαθήτριας άγγιξε τον Ανδρέα Τσούνη, ο οποίος επικοινώνησε μαζί της μέσω ηλεκτρονικών μηνυμάτων. Τι είπαν; «Μου έστειλε μήνυμα και με ρώτησε αν ήταν δικό μου. Με ευχαρίστησε εκ μέρους της οικογένειας. Ευγενέστατος και πολύ ανθρώπινος. Μου ζήτησε να το στείλω για να το κοινοποιήσει. Ήταν μεγάλη μου τιμή.
Το κείμενο άγγιξε την οικογένεια της Φώφης Γεννηματά. Γράφοντας το άρθρο μου σε μια εποχή που όλοι μιλούσαν για τον θάνατό της, εγώ ήθελα να ξεκινήσω με την ημέρα γέννησής της. Όπως η 17 Νοέμβρη είναι ημέρα νοημάτων και αξιών, έτσι και αυτή διεκδικούσε τη ζωή».
