Την εκτίμηση του ότι Νέα Δημοκρατία προσγειώνεται σιγά – σιγά στην πραγματικότητα σχετικά με την σταδιακή επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης της χώρας, εκφράζει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννης Σαρακιώτης.
Στη συνέντευξη του στο newsique, μιλά για την ύφεση που θα συνεχίσει να «χτυπά» την χώρα, για το περίφημο σποτ του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τα χρήματα που δόθηκαν στα ΜΜΕ, για όλα όσα συμβαίνουν στην ΛΑΡΚΟ, αλλά και για την υπόθεση NOVARTIS, όπως και για το νομοσχέδιο σχετικά με τις συγκεντρώσεις που θα φέρει η κυβέρνηση προς ψήφιση στη Βουλή.
Αναλυτικά η συνέντευξη στον Ανδρέα Μόσχο:
Μπορεί να έχουν αρθεί τα μέτρα για τον κορονοϊό όμως συνεχίζει να είναι εδώ, όπως και οι οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας. Πιστεύετε ότι η οικονομική κατάσταση θα χειροτερεύσει;
Κε Μόσχο, το γεγονός της σταδιακής επιδείνωσης της οικονομικής κατάστασης στη χώρα μας δυστυχώς αποτελεί πλέον κοινή παραδοχή. Ακόμη και οι αρμόδιοι Υπουργοί που στην αρχή μιλούσαν για 3% και 5% ύφεση δείχνουν ό,τι σιγά, σιγά προσγειώνονται στην πραγματικότητα, όπως την αποτυπώνει η
συντριπτική πλειονότητα των Διεθνών Οργανισμών, οι οποίοι όχι μόνο μιλούν για μεγάλη ύφεση, αλλά και δυσανάλογης έντασης ανάκαμψη σε σχέση με το προβλεπόμενο ποσοστό της καθίζησης της οικονομίας. Συγκεκριμένα, -16% για το 2020 και 11,8% ανάκαμψη το 2021 σημειώνει η UniCredit, σε συνέχεια των
προηγούμενων προβλέψεων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για -10% ποσοστό ύφεσης για το 2020 και 5% ανάκαμψη για το 2021, ενώ ο ΟΟΣΑ προβλέπει -9,8% για το 2020 και 2,3% για το 2021. Όμως, δεν είναι μόνο οι δείκτες που επιβεβαιώνουν τον ισχυρισμό αυτό, αλλά και η πραγματικότητα, όπως την εισπράττουμε από την αγορά. Οι τζίροι των επιχειρήσεων και ιδίως των μικρομεσαίων είναι καθημαγμένοι, ενώ η πρόσβαση τους στα χρηματοπιστωτικά προγράμματα της Κυβέρνησης είναι περιορισμένη, τόσο εξαιτίας της απροθυμίας του τραπεζικού συστήματος να εναρμονιστεί με την κοινωνική και οικονομική συγκυρία, όσο και από την έλλειψη αποφασιστικής αντιμετώπισης αυτής της συμπεριφοράς από πλευράς των αρμοδίων Υπουργών της Κυβέρνησης. Τέλος, η αποσπασματική και με καθυστέρηση, υιοθέτηση των προτάσεων του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. από πλευράς της Κυβέρνησης, επιτείνει την ολοένα και επιδεινούμενη εικόνα. Και λέω αποσπασματική, γιατί οι
σημερινοί Υπουργοί της Κυβέρνησης, το 2015, λοιδορούσαν στελέχη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. όταν και εισήγαγαν στη δημόσια συζήτηση προτάσεις για τη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, μέσω των μικροπιστώσεων, και σήμερα έρχονται όχι μόνον να εισηγηθούν αλλά και να υπερψηφίσουν τις προτάσεις μας, που ποτέ δεν υπήρχαν ούτε στα προεκλογικά προγράμματά τους, διαφημίζοντας τες μάλιστα ως επιτυχία τους.
Ο κ. Πέτσας θα έβαζε τα γυαλιά και στους κορυφαίους σεφ. Η λίστα, που δόθηκε στη δημοσιότητα, δημιουργεί περισσότερα ερωτήματα από τις έως σήμερα αναζητούμενες απαντήσεις
Το σποτ του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τα χρήματα που μοιράστηκαν από την Κυβέρνηση προς τα ΜΜΕ στα πλαίσια της καμπάνιας «Μένουμε σπίτι» και την καθυστέρηση της στο να δώσει τη λίστα, πράγμα το οποίο εν τέλει έγινε σήμερα (Δευτέρα, 06/07) ξεσήκωσε αντιδράσεις, συγκέντρωσε όμως και εκατοντάδες θετικά σχόλια πολιτών. Ήταν αυτό ακριβώς που έπρεπε και ενόχλησε ή παρουσιάστηκε με λάθος τρόπο και παρεξηγήθηκε;
Μετά την επίσκεψη στελεχών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στην ΕΣΗΕΑ ξεκαθαρίστηκε ένα ζήτημα, το οποίο προσπάθησαν να δημιουργήσουν ορισμένοι υποστηρίζοντας ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. καταφέρεται κατά των δημοσιογράφων. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. απλώς συμπύκνωσε σε ένα χιουμοριστικό σποτ τη δυσανεξία των δημοκρατικών και των προοδευτικών πολιτών, οι οποίοι παρακολουθούν καθημερινά το ενορχηστρωμένο λιβάνισμα του Πρωθυπουργού και της παρούσας Κυβέρνησης, το οποίο βεβαίως δε γίνεται δωρεάν. Φθάσαμε να συζητούμε τόσο καιρό για το προφανές και το αυτονόητο. Να δοθεί δηλαδή στη δημοσιότητα η λίστα με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, που έλαβαν κρατική οικονομική ενίσχυση για την καμπάνια «Μένουμε σπίτι». Τα χρήματα, που διένειμαν οι
κυβερνώντες, είναι του ελληνικού λαού, δεν είναι ούτε του κ. Πέτσα ούτε του κ. Μητσοτάκη. Και ενώ το γρήγορο και άψογα λειτουργούν επιτελικό κράτος, στην τήρηση της διαφάνειας και της νομιμότητας, έδειξε να «μπλοκάρει», στη «μαγειρική» παίρνει άριστα. Μέχρι σήμερα είχαμε σημειώσει την ικανότητα της Κυβέρνησης στην επικοινωνία και τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας, όμως ποτέ δε φανταστήκαμε ότι η ίδια και ο κ. Πέτσας θα έβαζε τα γυαλιά και στους κορυφαίους σεφ. Η λίστα, που δόθηκε στη δημοσιότητα, δημιουργεί περισσότερα ερωτήματα από τις έως σήμερα αναζητούμενες απαντήσεις. Μοιράστηκαν εκατομμύρια χωρίς κανένα κριτήριο, με αδιαφανείς διαδικασίες και μόνη στόχευση τον πλήρη έλεγχο των ΜΜΕ και τον οικονομικό στραγγαλισμό όσων ασκούν κριτική στην Κυβέρνηση. Σε ό,τι αφορά τη στάση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. απέναντι στους δημοσιογράφους, υπενθυμίζω ότι ήταν εκείνος, που κατά την περίοδο διακυβέρνησης του, θεσμοθέτησε μεταξύ άλλων τον ελάχιστο αριθμό των τετρακοσίων εργαζομένων στα κανάλια, ενώ σήμερα στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου που ασκούν οι Βουλευτές του, κατά την περίοδο που βρίσκεται στη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, έχει καταθέσει και καταθέτει τα διαπιστευτήρια του για το σεβασμό με τον οποίο αντιμετωπίζει το ρόλο του δημοσιογράφου. Ένα ρόλο που ιστορικά και θεσμικά είναι συνδεδεμένος με την έννοια της αντικειμενικής, κριτικής και πολυδιάστατης ενημέρωσης και όχι εκείνη της «αντιπαροχής».
Το αφήγημα της Νέας Δημοκρατίας περί σκευωρίας κατέρρευσε με κρότο προερχόμενο και πάλι από τις Η.Π.Α.
Στα της Νovartis, συμβαίνει κάτι μοναδικό. Τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ αισθάνονται ότι επιβεβαιώνονται από τον συμβιβασμό της εταιρείας στην Αμερική. Τελικά, στο κείμενο του συμβιβασμού γίνεται αναφορά σε κυβερνητικούς αξιωματούχους ή όχι;
Θα συμφωνήσω μαζί σας. Αυτή την περίοδο συμβαίνει κάτι που προσβάλλει τη νοημοσύνη των πολιτών. Ήρθε στη δημοσιότητα ένα πόρισμα, προϊόν ενός συμβιβασμού – άρα αναλογιστείτε ποιο είναι το μέγεθος της πραγματικής ζημίας – το οποίο αναφέρει ό,τι από το ποσό των 345.000.000$ για αθέμιτες πρακτικές
της εταιρείας “Novartis” σε Ελλάδα – Ν. Κορέα – Βιετνάμ, που επιβλήθηκε από τις αρμόδιες Αρχές των Η.Π.Α. στην εταιρεία, τα 310.000.000$ αφορούν εκείνες της “Novartis Hellas”, κατά την περίοδο 2012 – 2015, εξαιτίας και της εμπλοκής “κρατικών αξιωματούχων”. Το αφήγημα της Νέας Δημοκρατίας περί σκευωρίας κατέρρευσε με κρότο προερχόμενο και πάλι από τις Η.Π.Α. Αυτό λέει δυστυχώς πολλά για τα ζητήματα διαφθοράς στην Ελλάδα. Οι ισχυρισμοί της Νέας Δημοκρατίας, προσβάλλουν τους πολίτες που σήμερα πασχίζουν να ανταποκριθούν στις δυσμενείς οικονομικές συνέπειες της πανδημίας, οι οποίες επιδεινώνονται από την οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης και υποτιμούν τη νοημοσύνη τους.
Τις τελευταίες μέρες γίνεται μεγάλη συζήτηση για το ηχητικό της συνομιλίας του Νίκου Παππά με τον Σάμπυ Μιωνή που είδε το φως της δημοσιότητας. Ο ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει ότι έτσι καλύπτεται η μαρτυρία για τα 2,6 εκατ, ευρώ στον Παπασταύρου. Ποιο το σχόλιό σας;
Καλύτερα από ότι το περιέγραψε ο Αλέξης Τσίπρας κατά την ομιλία του στις εργασίες της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – Προοδευτική Συμμαχία δε θα μπορούσε να το περιγράψει κάποιος. Ζούμε ένα remake του 89’. Όπως τότε, έτσι και σήμερα μία εκ των στοχεύσεων είναι ο αντιπερισπασμός. Όχι μόνο για να καλυφθεί το γεγονός ότι ο σύζυγος της κας Ράϊκου, γιατρός στο επάγγελμα, προέβη σε υπερσυνταγογραφήσεις ύψους 1,7 εκατ. ευρώ, ζημιώνοντας το Ελληνικό Δημόσιο. Όχι μόνο για να στρέψει την προσοχή των πολιτών σε συνομιλίες με κανένα ίχνος διασπάθισης δημοσίου
χρήματος. Όχι μόνο για να φύγουν από το προσκήνιο αποκαλύψεις περί δοσοληψιών ύψους 2,6 εκατ. ευρώ με μετέχοντα το στενό συνεργάτη του πρώην Πρωθυπουργού, κ. Αντώνη Σαμαρά, κ. Παπασταύρου – φανταστείτε να είχε η χώρα και δέκα Παπασταύρου, όπως μας έλεγε τότε – αλλά κυρίως για να μπουν
σε δεύτερη μοίρα οι δυσκολίες, που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία αυτή τη χρονική περίοδο. Οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες αγωνιούν για να διατηρήσουν ανοιχτή την επιχείρηση τους, ενώ μόλις 3.000 επιχειρήσεις από το σύνολο των 700.000 της χώρας κάνουν χρήση του προγράμματος «Συν-εργασία» που
παρουσιάστηκε ως η μοναδική στρατηγική της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση των προβλημάτων στην αγορά εργασίας. Από την άλλη πλευρά, οι εργαζόμενοι έχουν μόνο μεταξύ δύο «λύσεων» να επιλέξουν, τη μείωση των μισθών ή την ανεργία, και οι συνταξιούχοι βλέπουν να αυξάνεται κατά 50% ο αριθμός των εκκρεμών αιτήσεων συνταξιοδοτήσεως τους. Σήμερα όλα αυτά με τη συντονισμένη υποστήριξη από τη συντριπτική πλειονότητα των Μέσων Ενημέρωσης, κάπως καλύπτονται με τα υποτιθέμενα σκάνδαλα. Σε λίγο καιρό όμως τη σκληρή πραγματικότητα δε θα μπορεί κανείς να την κρύψει.
Το νομοθέτημα που εισαγάγει προς συζήτηση στη Βουλή ο κ. Χρυσοχοΐδης και η Κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη, είναι ένα απαύγασμα από τις πιο σκοτεινές εποχές που έζησε η χώρα μας ιστορικά
Πως βλέπετε το νομοσχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση για τις συγκεντρώσεις το οποίο αναθέτει στην αστυνομία διευρυμένο και επιτελικό ρόλο;
Αν προβεί κε Μόσχο κανείς σε μία απλή αντιπαραβολή των προτεινόμενων σήμερα διατάξεων με εκείνες του σχετικού Νομοθετικού Διατάγματος του 1971, δεν μπορεί παρά να μη διαπιστώσει την εκπληκτική ομοιότητά τους. Το νομοθέτημα που εισαγάγει προς συζήτηση στη Βουλή ο κ. Χρυσοχοΐδης και η Κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη, που υποτίθεται, ότι προσπαθεί να διενεργήσει άνοιγμα στο κέντρο και στους μετριοπαθείς πολίτες, είναι ένα απαύγασμα από τις πιο σκοτεινές εποχές που έζησε η χώρα μας ιστορικά. Η υποτίθεται
σύγχρονη, μοντέρνα και επιτελική Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, σήμερα, με τα νομοθετήματα «χουντικής» κοπής, προκαλεί τους δημοκρατικούς, προοδευτικούς πολίτες καθώς και εκείνους που ανήκουν στο μεταρρυθμιστικό κέντρο. Πολίτες που άλλοι έζησαν από πρώτο χέρι εκείνες τις εποχές της απόλυτης καταστολής, αλλά και άλλους που ενηλικιώθηκαν πολιτικά με συγκεκριμένα βιώματα. Το μείζον βεβαίως είναι ότι συζητούμε για ένα νομοσχέδιο που θίγει ελευθερίες και συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα
των πολιτών δια της αναβίωσης χουντικών διαταγμάτων.
Τι συμβαίνει με τη ΛΑΡΚΟ; Την Δευτέρα 23/6 μάλιστα τοποθετηθήκατε επί του θέματος και στη Βουλή.
Είναι η πολλοστή φορά που τοποθετούμαι στη Βουλή για το θέμα της ΛΑΡΚΟ και το διαφαινόμενο άδοξο τέλος μίας εμβληματικής για τη χώρα εταιρείας, την ευθύνη του οποίου είχε και έχει αποκλειστικά η Νέα Δημοκρατία. Η ΛΑΡΚΟ, πληρώνει σήμερα τις διαχρονικές σοβαρές αστοχίες των Διοικήσεων των
παρελθουσών Κυβερνήσεων, την κακοδιαχείριση και τις ρουσφετολογικές μεθόδους που ακολουθούσαν. Πέρα από αυτά πληρώνει και την προεκλογική εξαπάτηση των στελεχών της Νέας Δημοκρατίας που πολιτεύονται στις Περιφερειακές Ενότητες όπου δραστηριοποιείται η εταιρεία, οι οποίοι και δεσμεύονταν μεταξύ άλλων, για διατήρηση του συνόλου των θέσεων εργασίας, την ώρα που είχαν έτοιμα στα συρτάρια τους σχέδια του 2014 για τριχοτόμηση και εκποίηση της. Σήμερα, εξαιτίας των επιπτώσεων της πανδημίας δίνεται μία μοναδική ευκαιρία στην Κυβέρνηση να στηρίξει και να ενισχύσει τη μεγαλύτερη μεταλλευτική βιομηχανία της χώρας. Όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης εκμεταλλεύονται τις δυνατότητες που δίνει σήμερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στηρίζουν επιχειρήσεις που θεωρούν στρατηγικής σημασίας για την οικονομία τους. Στην Ελλάδα η Νέα Δημοκρατία αντί να πράξει το ίδιο για τη ΛΑΡΚΟ βιάζεται να την οδηγήσει στην πτώχευση και να την «ξεφορτωθεί».
Βλέπετε πρόωρες εκλογές;
Η συζήτηση για πρόωρες εκλογές δεν προσφέρει τίποτα σήμερα στην Ελληνική κοινωνία. Συντήρηση και διαιώνιση της, φανερώνει μάλλον ανεπαρκή επαφή με τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες στην καθημερινότητά τους και αν θέλετε και έλλειψη συντονισμού της πολιτικής έκφρασης με τις ουσιαστικές προτεραιότητες τους. Συνεπώς, η εκ μέρους των κυβερνητικών στελεχών συντήρηση στη δημόσια συζήτηση αυτής της εκλογολογίας, όχι μόνο δεν τους προσφέρει, αλλά μάλλον τους αφαιρεί. Δε, ενδεχόμενη νέα κυβίστηση, μιας και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός καθώς και κορυφαίοι Υπουργοί, μας έχουν διαβεβαιώσει για το αντίθετο, θα αποτελεί ξεκάθαρη παραδοχή ήττας και ανεπάρκειας να ανταποκριθούν όχι μόνον στις
προεκλογικές υποσχέσεις τους, αλλά και στις προσδοκίες των πολιτών. Δική μας δουλειά στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είναι να παραμένουμε προσηλωμένοι στην παραγωγή ισορροπημένου και σύγχρονου πολιτικού λόγου, που θα εμπεριέχει προτάσεις με πυρήνα την επίλυση των πραγματικών προβλημάτων της κοινωνίας. Μίας κοινωνίας που της αξίζει να αισιοδοξεί. Μίας κοινωνίας που πρέπει να μείνει όρθια.
