Παρατηρεί κανείς την αγωνιώδη προσπάθεια του κ. Κ. Μητσοτάκη από τηλεοπτικό σε τηλεοπτικό σταθμό και εστιάζοντας αποκλειστικά και μόνο στην επικοινωνία, να δικαιολογήσει την επερχόμενη ύφεση. Μία ύφεση που ήρθε νωρίτερα από την πανδημία, είτε το δει κανείς από τη στατιστική σκοπιά είτε από την πιο ουσιαστική πλευρά, αυτή της κοινωνικής πραγματικότητας, από την οποία και η Κυβέρνηση έχει πάρει διαζύγιο.
Κι αν στο πεδίο της υγειονομικής αντίδρασης της χώρας ο κ. Πρωθυπουργός επένδυσε πολιτικά στην επάρκεια του ειδικού επιστημονικού προσωπικού, το οποίο ούτως ή άλλως, οιαδήποτε Κυβέρνηση θα καλούσε για να αντιμετωπίσει αυτή την απειλή, στο αντίστοιχο της οικονομίας, βιώνει το δικό του ιδιότυπο μαρτύριο. Διδασκόμενος φαίνεται από την προηγούμενη εμφάνιση του στο CNN, όταν και παραδέχθηκε ό,τι η ύφεση θα προσεγγίσει το -10% κόντρα στις έως τότε εκτιμήσεις Υπουργών του, που έκαναν λόγο για 3%-5% (!), αποφάσισε, πριν από λίγες ημέρες στο Bloomberg να αναδείξει κάποια θετική πτυχή. Ματαιοπονούσε…
Τι θετικό, σχετιζόμενο με την περίοδο της διακυβέρνησης του θα μπορούσε να αναδείξει ή να προτάξει ο κ. Μητσοτάκης;
Το 2,8% ρυθμό αύξησης του Α.Ε.Π. που παρέλαβε από την προηγούμενη Κυβέρνηση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και το μετέτρεψε σε μόλις 1% το τελευταίο τρίμηνο του 2019 πριν την έλευση της πανδημίας;
Τον τρόπο με τον οποίο στηρίζει την εργασία με τις χιλιάδες απολύσεις του περασμένου Μαρτίου, τις οποίες έσπευσε να καλύψει, χθες, με εξαγγελίες περί μελλοντικής δημιουργίας αντίστοιχου ύψους θέσεων εργασίας;
Το ότι οδηγεί τους εργαζόμενους ή σε απόλυση ή σε καθεστώς επιδοτούμενης ανεργίας ή σε οριζόντια μείωση μισθών κατά 20%;
Το ότι έχει εγκαταλείψει όλους τους επιστημονικούς και επαγγελματικούς κλάδους, οι οποίοι καλούνται να περάσουν τρεις μήνες είτε με 800 ευρώ είτε με 600 ευρώ;
Το ότι έχει καταφέρει να εντάξει στην επιστρεπτέα προκαταβολή μόλις 53 χιλιάδες επιχειρήσεις από τις 750 χιλιάδες της χώρας;
Έτσι, αναγκαστικά, στη συνέντευξη του στο δίκτυο Bloomberg και προκειμένου να αναδείξει κάποια συγκριτικά πλεονεκτήματα της ελληνικής οικονομίας, μεταξύ άλλων, δήλωσε: «Θα πρέπει να σας υπενθυμίσω ότι έχουμε βάλει στην άκρη περίπου 16 δις…», εξυμνώντας δηλαδή τη δημιουργία του περίφημου «μαξιλαριού» ασφαλείας των 37 δις και συνέχισε, αναλύοντας τα θετικά της «ρύθμισης του χρέους με σχετικά χαμηλή υποχρέωση αποπληρωμής ως το 2032». Αμφότερα, δηλαδή επιτεύγματα της Κυβέρνησης του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., τα οποία και αμφισβητούσε όσο ήταν στην Αντιπολίτευση. Πως να κρυφτείς από το …Bloomberg;
