Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν πήρε το μεγαλύτερο ρίσκο της πολιτικής του καριέρας, προκηρύσσοντας πρόωρες βουλευτικές εκλογές για να καταπολεμήσει το κύμα της ακροδεξιάς.
Η Γαλλία θα προσέλθει στις κάλπες για να ψηφίσει για μια νέα Εθνοσυνέλευση στις 30 Ιουνίου, με δεύτερο γύρο στις 7 Ιουλίου, δήλωσε ο Μακρόν σε διάγγελμά του.
«Το ακραίο στοίχημα», έγραψε η εφημερίδα Liberation στον πρωτοσέλιδο τίτλο της έκδοσης της Δευτέρας.
Στην ομιλία του, ο Μακρόν σημείωσε ότι συνολικά τα ακροδεξιά κόμματα στη Γαλλία είχαν κερδίσει σχεδόν το 40% των ψήφων. «Δεν μπορώ να ενεργώ σαν να μην έχει συμβεί τίποτα», ανέφερε μεταξύ άλλων ο Μακρόν.
Το προεδρικό στρατόπεδο έχει τώρα μόλις τρεις εβδομάδες για να καλύψει το έδαφος έναντι του RN σε μια σύντομη αλλά έντονη προεκλογική εκστρατεία πριν η Γαλλία φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού τον Ιούλιο και τον Αύγουστο.
Με το ποσοστό συμμετοχής στις ευρωπαϊκές εκλογές στη Γαλλία να είναι λίγο πάνω από 52%, οι σύμμαχοι του Μακρόν θα ελπίζουν να προσελκύσουν ψηφοφόρους που έμειναν στο σπίτι για να εμποδίσουν την ακροδεξιά
Στην καλύτερη περίπτωση για τον Μακρόν, η κεντρώα συμμαχία του θα ανακτήσει την απόλυτη πλειοψηφία που έχασε στις βουλευτικές εκλογές του 2022 και θα δώσει νέα ώθηση στα υπόλοιπα τρία χρόνια της προεδρικής του θητείας.
Το εφιαλτικό αποτέλεσμα για τον ίδιο θα ήταν το RN να κερδίσει την πλειοψηφία. Αυτό θα έβλεπε πιθανότατα τον ηγέτη του Ζορντάν Μπαρντελά, προστατευόμενο της τρεις φορές υποψήφιας για την προεδρία Μαρίν Λεπέν, να γίνεται πρωθυπουργός σε μια άβολη «συγκατοίκηση».
Ένα μεσαίο σενάριο, λένε οι αναλυτές, θα ήταν ένας συνασπισμός κατά του εξτρεμισμού μεταξύ των κεντρώων του Μακρόν και των παραδοσιακών δεξιών Ρεπουμπλικάνων ή ακόμη και των Σοσιαλιστών. –
«Εξαιρετικά ριψοκίνδυνο»
Η Celine Bracq, γενική διευθύντρια της εταιρείας δημοσκοπήσεων Odoxa, χαρακτήρισε την ανακοίνωση του Μακρόν ως «κίνηση πόκερ» σε μια εποχή που υπάρχει «έντονη επιθυμία των Γάλλων να τιμωρήσουν τον πρόεδρο».«Είναι κάτι εξαιρετικά ριψοκίνδυνο», δήλωσε στο AFP.
«Κατά πάσα πιθανότητα, ο Εθνικός Συναγερμός, στον απόηχο των ευρωεκλογών, θα μπορούσε να έχει την πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση και γιατί όχι την απόλυτη πλειοψηφία» υπογράμμισε
Ο Luc Rouban, πολιτικός επιστήμονας στο Sciences Po στο Παρίσι, δήλωσε ότι ο Mακρόν ήθελε να «παγιδεύσει» το RN με την αιφνίδια ανακοίνωση των εκλογών του, υποστηρίζοντας ότι το κόμμα θα δυσκολευόταν να συγκεντρώσει ποιοτικούς υποψηφίους για να διεκδικήσει τις 577 έδρες στην Εθνοσυνέλευση.
Για 6η φορά στην μεταπολεμική πολιτική ιστορία της Γαλλίας, ο πρόεδρος προκηρύσσει πρόωρες βουλευτικές εκλογές
Σημειώνεται ότι για έκτη φορά στην μεταπολεμική πολιτική ιστορία της Γαλλίας, πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας προκηρύσσει πρόωρες βουλευτικές εκλογές. Τις περισσότερες φορές δικαιώθηκε για την απόφασή του – με εξαίρεση την περίπτωση του Ζακ Σιράκ το 1996.
Το 1962, ο στρατηγός Σαρλ ντε Γκολ αποφάσισε να προχωρήσει στην διάλυση της Εθνοσυνέλευσης, η οποία δεν συναινούσε στην πρόταση του για απευθείας εκλογή του προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας από τον λαό. Τις κέρδισε κι έτσι η Γαλλία έγινε η προεδρική Δημοκρατία που υπάρχει ως σήμερα.
Το 1968, αμέσως μετά τον Μάη του ’68, ο Ντε Γκολ προχώρησε εκ νέου στην διάλυση της Εθνοσυνέλευσης. Στις εκλογές που ακολούθησαν, το κόμμα του επικράτησε κερδίζοντας με άνεση την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών.
Το 1981, ο Φρανσουά Μιτεράν, αμέσως μετά την νίκη του στις προεδρικές εκλογές, προκήρυξε βουλευτικές εκλογές διαλύοντας την Εθνοσυνέλευση η οποία είχε εκλεγεί το 1978 και στην οποία υπήρχε πλειοψηφία της Δεξιάς Τις κέρδισε, εξασφαλίζοντας κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Το 1988, μετά τη δεύτερη νίκη του στις προεδρικές εκλογές, ο Μιτεράν προχώρησε στην διάλυση της Εθνοσυνέλευσης που είχε εκλεγεί το 1986 και στην οποία δεν είχε απόλυτη πλειοψηφία των εδρών. Κέρδισε τις πρόωρες εκλογές και απέκτησε άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Και, το 1997, ο τότε πρόεδρος Ζακ Σιράκ, αντιμέτωπος με αμφισβήτηση στην ίδια του την παράταξη, αποφάσισε να διαλύσει την Εθνοσυνέλευση και να προκηρύξει πρόωρες εκλογές. Τις έχασε και υποχρεώθηκε σε πολιτική συγκατοίκηση ως το 2002 με πρωθυπουργό τον σοσιαλιστή Λιονέλ Ζοσπέν. Ήταν η πιο θεαματική πολιτική συγκατοίκηση στην ιστορία της Γαλλίας.
Σύμφωνα με τα τελικά αποτελέσματα το ακροδεξιό κόμμα Εθνικός Συναγερμός, της Μαρίν Λεπέν παίρνει 31,47%. Το κόμμα της Αναγέννησης, του προέδρου της Γαλλίας έλαβε σχεδόν το 14,56%, ενώ το Σοσιαλιστικό κόμμα ποσοστό 13,8%. Το κόμμα Μελανσόν απέσπασε 9,87%, οι Ρεπουμπλικάνοι 7,24%, οι Πράσινοι 5,47% και το ακροδεξιό κόμμα του Ερίκ Ζεμούρ 5,46%
