O υπουργός Επικρατείας, Γιώργος Γεραπετρίτης, μίλησε για τη σχέση του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, το μεταναστευτικό, τις εξελίξεις στο ποδόσφαιρο αλλά και για… τα χόμπι του.
Ο κ. Γεραπετρίτης σε συνέντευξη του στα «Παραπολιτικά» αναφέρθηκε εκτενώς στο μνημόνιο για το ελληνικό ποδόσφαιρο και την αλλαγή του νόμου περί πολυιδιοκτησίας των ΠΑΕ, λέγοντας χαρακτηριστικά πως “όσοι μας κατηγόρησαν για άκαιρη παρέμβαση εν θερμώ, θα μας κατηγορούσαν πιο έντονα αν απείχαμε και προέκυπτε στη συνέχεια σειρά παραβατικών συμπεριφορών και διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής ή της εθνικής ενότητας. Επιλέξαμε, συνεπώς, να παρέμβουμε πυροσβεστικά για το μεμονωμένο ζήτημα, αλλά, ταυτόχρονα, να ανοίξουμε και ένα μεγάλο κεφάλαιο για τη ριζική επανεκκίνηση του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου”.
Αναφερόμενος στο Μεταναστευτικό, ο υπουργός Επικρατείας τόνισε πως “για πρώτη φορά πλέον ελληνική κυβέρνηση έχει ένα συγκροτημένο επιχειρησιακό σχέδιο διαχείρισης του προβλήματος” και πρόσθεσε μεταξύ άλλων πως “πρέπει να πειστούν οι τοπικές κοινωνίες ότι θα έλθουν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, κυρίως η αποσυμφόρηση των επιβαρυμένων νησιών, με την πρόληψη των νέων ροών και με τις συστηματικές επιστροφές”.
Ο Γιώργος Γεραπετρίτης αναφέρθηκε και στην προσωπική του ζωή, τη σχέση με την οικογένεια του και παραδέχθηκε πως αν δεν γινόταν πολιτικός, θα ήταν “κριτικός κινηματογράφου ή έστω θεάτρου”!
Ολόκληρη η συνέντευξη:
-Πώς γνωριστήκατε με τον πρωθυπουργό;
“Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης, ο σημερινός πρωθυπουργός είχε καλέσει στο γραφείο του έναν μικρό αριθμό πανεπιστημιακών με γνωστικό αντικείμενο το Δημόσιο Δίκαιο, για να ακούσει τις απόψεις της ακαδημαϊκής κοινότητας για τον τρόπο αναβάθμισης της ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης. Μεταξύ των καλεσμένων ήμουν και εγώ και εκεί του έθεσα ορισμένες από τις προτάσεις που αργότερα κατέστησαν πυλώνες του επιτελικού κράτους, που ήλθε στη Βουλή ως πρώτη νομοθετική πρωτοβουλία της νέας κυβέρνησης μετά τις εκλογές του περασμένου Ιουλίου. Μεσολάβησε ένα σημαντικό διάστημα, όπου δεν είχαμε ουσιαστική επικοινωνία, πριν με καλέσει εκ νέου, όταν πλέον είχε ήδη αναλάβει την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, για να μου ζητήσει να τον συμβουλεύω σε θέματα θεσμών και δικαιωμάτων. Πράγματι, για μία διετία σχεδόν πριν από τις εκλογές συμμετείχα στην επεξεργασία των προσχεδίων νόμων, τα οποία καταρτίσθηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τα προσχέδια αυτά κατέστησαν σε πολύ μεγάλο βαθμό οι νομοθετικές πρωτοβουλίες της πρώτης περιόδου της νέας διακυβέρνησης, όπου και καταδείχθηκε, με πολύ μεγάλη ενάργεια νομίζω, η εξαιρετικά καλή προετοιμασία για την ανάληψη της διακυβέρνησης”.
-Ποιο ήταν το στοιχείο που σας έδεσε και σας συμπεριέλαβε μεταξύ των στενών συνεργατών του αρχικά στη Νέα Δημοκρατία και μετά στο υπουργείο Επικρατείας;
“Κατά την περίοδο που η Νέα Δημοκρατία βρισκόταν στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης σφυρηλατήσαμε με τον σημερινό πρωθυπουργό μία σχέση πραγματικής ειλικρίνειας. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε κοινότητα πνεύματος ως προς την αντίληψη για την υπεροχή του ορθού λόγου στη διαδικασία λήψης των αποφάσεων, υπό την έννοια ότι και οι δύο προσπαθούμε πάντοτε να έχουμε μία εξαιρετικά καλή τεκμηρίωση για να καταλήξουμε στη βασική μας θέση. Όπως επίσης μοιραζόμαστε μια εμμονή για τον χρόνο, υπό την έννοια ότι θέλουμε να είμαστε ακριβείς και συνεπείς σε ό,τι δεσμευόμαστε. Δεν ανεχόμαστε σε καμία περίπτωση να χάνουμε πολύτιμο χρόνο. Αισθάνομαι αληθινά μεγάλη τιμή για τη, μάλλον απροσδόκητη, εμπιστοσύνη με την οποία με περιέβαλε ο πρωθυπουργός”.
-Είστε αισιόδοξος για τις επαφές σας σχετικά με το ελληνικό ποδόσφαιρο; Τι θα αλλάξει σε σχέση με την ήδη υπάρχουσα εμπλοκή της FIFA και της UEFA;
“Οι δύο διεθνείς ομοσπονδίες ποδοσφαίρου έχουν ήδη παρέμβει στα τεκταινόμενα στην Ελλάδα ορίζοντας εποπτική επιτροπή εξομάλυνσης ήδη από το 2016. Εντούτοις, το μείζον πρόβλημα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου δεν είναι τα πρόσωπα που εποπτεύουν ούτε οι ιδέες που αυτά εκπροσωπούν. Το πρόβλημα είναι, ιδίως, η έλλειψη θεσμών που θα καθιερώνουν την ισονομία και ανεξαρτησία όλων των επαγγελματικών ομάδων ποδοσφαίρου. Την ακεραιότητα των παιχνιδιών. Την αμεροληψία της διαιτησίας και την πρόληψη της βίας και της εχθροπάθειας. Για τον λόγο αυτό συμφωνήσαμε με τη FIFA και την UEFA να υπογραφεί μνημόνιο συνεργασίας. Βάσει αυτού θα μας παρασχεθεί από κοινού τεχνική βοήθεια με τη μορφή προτάσεων νέων κανόνων που θα αφορούν όλα τα κεφάλαια του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και τις καλές πρακτικές που ήδη ισχύουν στο εξωτερικό. Εμείς δεσμευθήκαμε ότι θα τις ενσωματώσουμε στη δική μας έννομη τάξη. Εκείνο που σήμερα διαφοροποιεί τις συνθήκες και προοιωνίζεται μία καλή εξέλιξη είναι η πολύ ισχυρή πολιτική βούληση της κυβέρνησης να αγνοήσει συμφέροντα και πολιτικό κόστος και να προχωρήσει σε ριζική ανάταξη του πολύπαθου χώρου του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Και αυτό σε συνέχεια σημαντικών παρεμβάσεων που ήδη έχουν συντελεστεί το τελευταίο επτάμηνο στον χώρο του αθλητισμού, όπως, για παράδειγμα, η κύρωση της Διεθνούς Σύμβασης για την αποφυγή χειραγώγησης ποδοσφαιρικών παιχνιδιών, που παρέμενε αδρανής επί πενταετία”.
-Θα αλλάζατε κάτι στους χειρισμούς των προηγούμενων ημερών; Γιατί έπρεπε να αλλάξει άρον-άρον ο νόμος για την πολυιδιοκτησία;
“Κάθε ρυθμιστική παρέμβαση ενέχει ένα στοιχείο κόστους και οφέλους. Όταν δημοσιοποιήθηκε η γνώμη της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού και πριν επιληφθούν δικαιοδοτικά όργανα βρεθήκαμε σε μία πραγματική κατάσταση την οποία οφείλαμε να διαχειριστούμε. Η στάθμιση την οποία κάναμε εν προκειμένω ήταν ότι το κόστος για τον αθλητισμό και την κοινωνία της διαιώνισης μισαλλόδοξου λόγου σε μια εποχή με ζέοντα εθνικά θέματα ήταν πολύ μεγαλύτερο από το να διατηρήσουμε ακέραιη την προγενέστερη, ανελαστική νομοθεσία, που επέβαλλε τον υποβιβασμό όποιας ομάδας εμπλεκόταν σε φερόμενη παράβαση πολυιδιοκτησίας.
Είμαι πεπεισμένος ότι όσοι μας κατηγόρησαν για άκαιρη παρέμβαση εν θερμώ, θα μας κατηγορούσαν πιο έντονα αν απείχαμε και προέκυπτε στη συνέχεια σειρά παραβατικών συμπεριφορών και διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής ή της εθνικής ενότητας. Επιλέξαμε, συνεπώς, να παρέμβουμε πυροσβεστικά για το μεμονωμένο ζήτημα, αλλά, ταυτόχρονα, να ανοίξουμε και ένα μεγάλο κεφάλαιο για τη ριζική επανεκκίνηση του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Για τον λόγο αυτόν ο ίδιος ο πρωθυπουργός ανέλαβε στο επίπεδο του γραφείου του τις διεθνείς επαφές της ελληνικής κυβέρνησης με την Παγκόσμια και την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία και δεσμεύτηκε ότι η παραβίαση των κανόνων που θα τεθούν θα συνεπάγεται εν τέλει αποκλεισμό ελληνικών ομάδων από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Μία από τις βασικές αρχές μου στα πράγματα είναι ότι από κάθε αρνητική περίσταση μπορεί να προκύψει ένα παράθυρο ευκαιρίας. Αισθάνομαι πραγματικά ότι μπορούμε σήμερα να αισιοδοξούμε ότι θα υπάρξει ουσιαστική βελτίωση στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, ώστε αυτό να λειτουργεί όχι ως προνόμιο λίγων οπαδών, αλλά ως γνήσια ψυχαγωγία όλων των φιλάθλων”.
-Υπήρξαν καθυστερήσεις στο Μεταναστευτικό από την πλευρά της κυβέρνησης;
“Η ελληνική κυβέρνηση βρέθηκε μπροστά σε μία απρόβλεπτη έκρηξη του μεταναστευτικού και προσφυγικού προβλήματος εξαιτίας της μεγάλης μετακίνησης πληθυσμών από την Τουρκία λόγω των ευρύτερων γεωπολιτικών αναταράξεων και της πολιτικής της γείτονος να ασκεί σταυροειδείς πιέσεις στα πολλά μέτωπα που έχει ανοίξει στην ευρύτερη περιοχή. Η θέση της ελληνικής κυβέρνησης ήταν εξαρχής ότι απαιτείται εντελώς διαφορετικό μείγμα πολιτικής για τη διαχείριση του προβλήματος. Για πρώτη φορά πλέον ελληνική κυβέρνηση έχει ένα συγκροτημένο επιχειρησιακό σχέδιο διαχείρισης του προβλήματος. Αυτό περιλαμβάνει την αποτελεσματική ανάσχεση των ροών με καλύτερη φύλαξη των θαλάσσιων συνόρων. Την επιτάχυνση της εξέτασης των αιτημάτων ασύλου με συστηματικές επιστροφές όσων δεν δικαιούνται ανθρωπιστική βοήθεια.
Την ουσιαστική εποπτεία των ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται σχετικά και την αναβάθμιση και τον έλεγχο των υφιστάμενων δομών φιλοξενίας, που, σε πολλές περιπτώσεις, πράγματι δεν ανταποκρίνονται στις απαιτούμενες συνθήκες αξιοπρεπούς διαβίωσης. Ειδικά για το ζήτημα των νέων δομών, η κυβέρνηση εξάντλησε κάθε δυνατότητα διαλόγου με τις τοπικές κοινωνίες, ζητώντας συγκεκριμένες προτάσεις για τις τοποθεσίες όπου θα έπρεπε αυτές να εγκατασταθούν. Δυστυχώς, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν υπήρξε ουσιαστική ανταπόκριση εκ μέρους περιφερειών και δήμων. Μολονότι ο καθένας αντιλαμβάνεται το δυσανάλογο βάρος που έχουν επωμισθεί τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, είναι αυτονόητο ότι θα πρέπει να υπάρξουν λύσεις ώστε να είμαστε προετοιμασμένοι για οποιοδήποτε αρνητικό σενάριο. Αν και ευελπιστώ ότι με την εφαρμογή της νέας πολιτικής θα μειωθούν ριζικά οι αριθμοί των φιλοξενούμενων στην Ελλάδα προσφύγων και μεταναστών, δεν θα μπορούσαμε παρά να εφαρμόσουμε με αυστηρότητα την πολιτική μας για τις νέες δομές. Βεβαίως, η πολιτική αυτή θα συνοδευτεί από ένα εκτενές πρόγραμμα στήριξης των τοπικών κοινωνιών μέσω οικονομικής βοήθειας και συγκροτημένης αναβάθμισης υγειονομικών, εκπαιδευτικών και αστυνομικών υπηρεσιών στις κρίσιμες περιοχές”.
-Θεωρείτε ότι εν μέσω της αναστάτωσης που επικρατεί στις τοπικές κοινωνίες θα καταστεί εφικτή η υλοποίηση του σχεδίου της κυβέρνησης;
“Εκείνο που απαιτείται πρώτιστα είναι να εδραιωθεί μία αντίληψη εμπιστοσύνης μεταξύ των τοπικών κοινωνιών και της κυβέρνησης. Πρέπει να πειστούν οι τοπικές κοινωνίες ότι θα έλθουν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, κυρίως η αποσυμφόρηση των επιβαρυμένων νησιών, με την πρόληψη των νέων ροών και με τις συστηματικές επιστροφές. Εφόσον παραμείνουμε πιστοί στο πλάνο μας και συνεχίσουμε να ενισχύουμε έμπρακτα τους δήμους που φιλοξενούν τις δομές, αισθάνομαι ότι θα αποκατασταθεί αυτή η σχέση εμπιστοσύνης και θα επανέλθει η κοινωνική ηρεμία”.
-Ποια είναι η σχέση σας με τη γυμναστική;
“Από πολύ μικρή ηλικία είχα εμμονή με όλα τα σπορ. Επαιζα για πολλά χρόνια μπάσκετ στην ομάδα της γειτονιάς μου στον Πειραιά, τον Πορφύρα, και στη συνέχεια κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στο εξωτερικό. Ατυχώς, με το πέρασμα των ετών περιορίστηκε πολύ η αθλητική μου δραστηριότητα. Πάντοτε, όμως, φρόντιζα να βρίσκω έστω λίγο χρόνο για να αθλούμαι. Ιδιαίτερα σήμερα η άθληση λειτουργεί αποσυμπιεστικά από τα βάρη τα οποία έχω επωμισθεί. Επιπλέον, φροντίζω συστηματικά να διατηρούμαι σε καλή κατάσταση, με προσεγμένη διατροφή και τρόπο ζωής. Και όταν -σπανίως- ο χρόνος το επιτρέπει, θα φροντίσω να παρακολουθήσω στο γήπεδο και κάποιον αγώνα ποδοσφαίρου ή μπάσκετ”.
-Μιλήστε μας για τη σχέση που έχετε με τις δύο κόρες σας.
“Η Εμμέλεια και η Αλίκη είναι τα μεγάλα μου αγχολυτικά, αλλά και η διαρκής έμπνευση. Είναι η μοναδική συνταγή να ξεφύγει το μυαλό μου, έστω προσωρινά, απ’ όσα με κατατρέχουν. Τις λατρεύω”.
-Ποια είναι η αγαπημένη σας ταινία και γιατί;
“Η ικανοποίηση από μία ταινία έχει να κάνει με πολλές παραμέτρους, εκτός από την ποιότητά της, όπως είναι η διάθεση της στιγμής και οι συνθήκες. Γι’ αυτό έχω μία μεγάλη γκάμα από αγαπημένες ταινίες. Από τη δεκαετία του ’70 μου αρέσει ο «Ταξιτζής» του Σκορσέζε και το «Manhattan» του Γούντι Αλεν, γιατί δίνουν το μεταπολεμικό αστικό κλίμα. Από τη δεκαετία του ’80 ξαναβλέπω με άνεση το «Ενα ψάρι που το έλεγαν Γουάντα» και την πιο ωραία, κατά τη γνώμη μου, αντιπολεμική ταινία όλων των εποχών, το «Full Metal Jacket» του Κιούμπρικ. Από τις ταινίες της τελευταίας εικοσαετίας, μου άρεσε πολύ ο «Τίγρης και Δράκος» του Ανγκ Λι, γιατί μας εισάγει σε άλλους κόσμους. Και, βέβαια, λόγω επαγγελματικής διαστροφής, λατρεύω την κλασική ασπρόμαυρη ταινία «Δώδεκα ένορκοι», του Λουμέτ, με τον Χένρι Φόντα – μία σπάνια ψυχολογική ταινία και δικαστικό δράμα ταυτόχρονα”.
-Αν δεν ήσασταν πολιτικός, τι θα ήσασταν;
“Νομίζω είναι προφανές… Θα ήμουν κριτικός κινηματογράφου ή έστω θεάτρου. Και αυτό γιατί είμαι σίγουρος ότι δεν θα ήμουν αρκετά καλός για να γίνω ηθοποιός”.
-Έχετε κάποιο χόμπι;
“Η μεγάλη μου αγάπη είναι το διάβασμα. Από νήπιο θυμάμαι να απλώνω τις εφημερίδες και να προσπαθώ να ξεχωρίσω τις λέξεις. Νομίζω ότι είμαι από τις σπάνιες περιπτώσεις που ανακάλυπτα κάτι γοητευτικό ακόμη και σε έναν Χρυσό Οδηγό. Το μόνο που σίγουρα δεν θα μπορούσε να μου λείψει από οποιεσδήποτε προσωπικές στιγμές διακοπών είναι μία σειρά από βιβλία. Τα βιβλία δεν σε προδίδουν ποτέ!”.
