Ακαταδίωκτο για όσους εμπλέκονται στη διαχείριση της πανδημίας και στην χάραξη των μέτρων προστασίας των πολιτών. Δέκα χιλιάδες περίπου θάνατοι μέχρι τώρα, τεράστιες οικονομικές ζημιές, αβάσταχτο ψυχικό κόστος, κοινωνική και εθνική συμφορά, απαγορεύεται με ειδική τροπολογία να γίνουν αντικείμενο οποιασδήποτε ποινικής διερεύνησης, αλλά ακόμη και να εξετασθούν μάρτυρες σε οποιαδήποτε σχετική με την πανδημία δικαστική έρευνα.
Ακαταδίωκτο για τους τραπεζίτες, έτσι ώστε να διαχειρίζονται χρήματα των καταθετών χωρίς το φόβο της Δικαιοσύνης. Μπορούν με όλη την άνεσή τους, πάλι χάρις σε μια τροπολογία του Μητσοτάκη, να εξασφαλίζουν οσοδήποτε άφθονη «ρευστότητα» με αμφιλεγόμενα κριτήρια στους συνήθεις ευνοημένους των τραπεζών.
Ακαταδίωκτο για τους αυτουργούς των απευθείας αναθέσεων ειδών υγιεινής και απολύμανσης σε εταιρίες αμορτισέρ και μανάβικα. Να κοιμούνται ήσυχοι στη Γενική Γραμματεία Αντιεγκληματικής Πολιτικής χωρίς τον εφιάλτη του εισαγγελέα, κι ας φωνάζει όσο θέλει ο Πολάκης.
Ακαταδίωκτο για τους εμπλεκόμενους σε σκάνδαλα όπως η Νοβάρτις, το ΚΕΕΛΠΝΟ, το πάρτι στην Υγεία. Ο Μητσοτάκης τους έχει αθωώσει όλους προκαταβολικά, πριν καν αποφανθεί η Δικαιοσύνη. Δεν υπάρχει σκάνδαλο Νοβάρτις, υπάρχει σκευωρία!
Ακαταδίωκτο για όσους προστατεύει η δεξιά του Κυρίου, και όσους ανήκουν στο παρακράτος της κομπίνας, του ρουσφετιού, και της αρπαγής δημόσιου χρήματος, ενώ μερικοί «εκλεκτοί» ημέτεροι τυγχάνουν εξαιρετικής προστασίας, όπως ο Φουρθιώτης.
Ακαταδίωκτο για τους αστυνομικούς που ασκούν «υπερβολική» βία, για τους ψευδομάρτυρες και συκοφάντες με στολή, ακόμα και για φρουρούς της Βουλής, που απειλούν και διώχνουν μάρτυρα σε θανατηφόρο δυστύχημα.
Ακαταδίωκτο για όσους παραβιάζουν την εργατική νομοθεσία και ασελγούν επί των δικαιωμάτων των εργαζομένων, αφού ο ΣΕΠΕ έχει αποδυναμωθεί σε βαθμό εξαφάνισης.
Ακαταδίωκτο για όσους μεγαλόσχημους ξεπλένουν μαύρο χρήμα, παραβιάζουν τον ελεύθερο ανταγωνισμό, γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους νόμους και αστυνόμους, αφού οι ανεξάρτητες αρχές έχουν καταντήσει εξαρτήματα του επιτελικού κράτους των α(χ)ρίστωνυπό των ασφυκτικό έλεγχο του πρωθυπουργού και την επικουρία του ανεψιού του.
Αλλά:
Διώκονται οι νέοι στις πλατείες, οι οικογένειες στη Νέα Σμύρνη, οι διαδηλωτές και οι διαμαρτυρόμενοι. Στους πολίτες φορτώνεται όλη η ευθύνη για την πανδημία και η αστυνομία αναλαμβάνει να εξασφαλίσει με διώξεις τη δημόσια υγεία.
Διώκονται πολιτικοί και εισαγγελείς που προσπάθησαν να ξεσκεπάσουν μεγάλα σκάνδαλα, που τόλμησαν να σηκώσουν χέρι στη Νοβάρτις και στους προστάτες της.
Διώκεται ο Παππάς που επιχείρησε να βάλει χέρι στους δεσπότες των Μίντια.
Διώκονται δημοσιογράφοι, όπως ο Κώστας Βαξεβάνης, γιατί ασκούν αδέσμευτη δημοσιογραφία και όχι δημόσιες σχέσεις, ή ακόμα και για ένα τραγούδι που μεταδόθηκε από την ΕΡΤ.
Διώκονται αλλά και βασανίζονται στην ασφάλεια νέοι άνθρωποι, γιατί αρνούνται να συμμορφωθούν προς τις υποδείξεις.
Το σήμα της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού, ποιους προστατεύουν και ποιους καταδιώκουν, έχει γίνει πεντακάθαρο.
Οι… ακαταδίωκτοι το έχουν πιάσει μια χαρά. Και φέρονται αναλόγως.
Καιρός να το πιάσουν και οι μονίμως διωκόμενοι. Και να φερθούν επίσης αναλόγως.
Το άρθρο του Γιάννη Μαντζουράνη δημοσιεύθηκε στο mantzouranisgiannis.gr
