«Για τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ μπορούν να έρθουν τα καλύτερα αλλά μπορούν να προκύψουν και τα χειρότερα. Η εκλογή νέας ηγεσίας θα παίξει μεγάλο ρόλο για το εάν θα κινηθούμε ανοδικά ή καθοδικά», διαμηνύει ο Γιάννης Ραγκούσης, σημειώνοντας με νόημα πως «μπροστά μας βρίσκεται η τελευταία ευκαιρία που μας έδωσε ο ελληνικός λαός, αναδεικνύοντάς μας αξιωματική αντιπολίτευση παρά τη βαθύτατη ήττα».
Το μέλος της ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργός, με συνέντευξή του στο iEidiseis αποστέλλει πολλαπλά μηνύματα και καταθέτει προτάσεις. Μεταξύ αυτών:
- Κορόιδα στον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, τέλος.
- Και Αριστερά Και Κεντροαριστερά Και Κέντρο.
- Αδικήσαμε κατάφωρα και το εκσυγχρονιστικό και το πατριωτικό στοιχείο της φυσιογνωμίας μας.
- Να εναρμονιστούμε με τα μεγάλα, πλειοψηφικά ρεύματα στην ελληνική κοινωνία, της αξιοπιστίας και του κοινωνικού ορθολογισμού.
- Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ συνεχίσει να δίνει την εικόνα ενός ασύντακτου κομματικού μηχανισμού, όπου το «υπερεγώ» στελεχών και τάσεων ακυρώνει διαρκώς τη συλλογική προσπάθεια του «εμείς», τότε απλούστατα δεν θα ανακάμψουμε. Θα καταρρεύσουμε.
- Εάν είχαμε επιλέξει τα τέλη Νοεμβρίου για εκλογή προέδρου, τότε η πιθανότητα να ξαναγίνει ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ μεγάλο κόμμα εξουσίας θα είχε οριστικά πεθάνει.
- Η κατάληξη του Νίκου Ανδρουλάκη θα εξαρτηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και τη νέα του ηγεσία.
Ο Γιάννης Ραγκούσης, τέλος, δηλώνει ότι έχει δυο προσδοκίες από τη νέα ηγεσία: «Πρώτον, να πιστέψει πραγματικά μέσα της ότι μπορούμε να πετύχουμε αυτό που σήμερα μοιάζει αδύνατο, δηλαδή την αναγέννηση του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και την νίκη στις εθνικές εκλογές. Και, δεύτερον – και για να πετύχουμε το πρώτο – να ηγηθεί πρωτίστως των πολιτικών αλλαγών που απαιτούνται ώστε να εναρμονιστούμε με τα μεγάλα, πλειοψηφικά ρεύματα στην ελληνική κοινωνία. Αυτά της αξιοπιστίας και του κοινωνικού ορθολογισμού».
Αναλυτικά η συνέντευξη του Γιάννη Ραγκούση στο iEidiseis
Μπορεί να ξαναγίνει κυβερνών κόμμα έως τις προσεχείς εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ κ. Ραγκούση; Και μπορεί μακροπρόθεσμα να υπάρξει εάν παραμείνει για μεγάλη περίοδο μικρομεσαίο κόμμα;
Για τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ μπορούν να έρθουν τα καλύτερα αλλά μπορούν να προκύψουν και τα χειρότερα. Η εκλογή νέας ηγεσίας θα παίξει μεγάλο ρόλο για το εάν θα κινηθούμε ανοδικά ή καθοδικά. Μπροστά μας βρίσκεται η τελευταία ευκαιρία που πιστεύω ότι μας έδωσε ο ελληνικός λαός, αναδεικνύοντάς μας αξιωματική αντιπολίτευση παρά τη βαρύτατη ήττα. Μία ήττα πρωτοφανής στα – μη μνημονιακά – μεταπολιτευτικά χρονικά για κόμμα εξουσίας, που βρισκόταν 4 χρόνια στην αντιπολίτευση.
Χάσαμε περίπου το 50% της εκλογικής μας δύναμης του 2019. Δηλαδή, αρνήθηκαν να μας ψηφίσουν ξανά, 850.000 πολίτες από αυτούς που μας ψήφισαν το 2019. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών δε, ήταν Ελληνίδες κι Έλληνες εργαζόμενοι. Με άλλα λόγια, το κατεξοχήν κόμμα της εργασίας στην Ελλάδα, έχασε εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους-ψηφοφόρους, την ώρα μάλιστα που σε όλα τα εργασιακά θέματα που ανέκυψαν κατά τη διάρκεια της κυβερνητικής θητείας Μητσοτάκη-Χατζηδάκη, εμείς προσήλθαμε με μία καθαρή αριστερή ατζέντα.
Η ήττα οφείλεται στην κακή κατάσταση του κόμματος;
Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ ως κόμμα, δεν ηττήθηκε έτσι γενικά κι αόριστα . Όπως έχει πει ο Φρανσουάν Μιτεράν, πολιτική είναι η μάχη των συμβόλων. Κι αυτή τη μάχη αποκλειστικά δίνει συστηματικά και κερδίζει η ΝΔ επί Μητσοτάκη. Ούτε ιδεολογικές μάχες δίνει, ούτε αξιακές. Και το επόμενο διάστημα τέτοιες μάχες συμβόλων ετοιμάζει ο κ.Μητσοτάκης. Υπό αυτήν την έννοια λοιπόν, ηττήθηκαν συγκεκριμένες αντιλήψεις και πολιτικές προσεγγίσεις μας σε πεδία ιδιαίτερου συμβολισμού και οριζόντιου ενδιαφέροντος για την κοινωνία.
Για δώστε μας ένα παράδειγμα.
Για παράδειγμα, πιστεύω ότι αδικήσαμε κατάφωρα και το εκσυγχρονιστικό και το πατριωτικό στοιχείο της φυσιογνωμίας μας. Κατά συνέπεια ισχυρίζομαι ότι όσο κι αν αλλάξεις τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ οργανωτικά, αν αφήσεις ίδιες κι απαράλλαχτες τις πολιτικές προσεγγίσεις κι αντιλήψεις που προσέφεραν στη ΝΔ την κυριαρχία, σε κρίσιμα, συμβολικά πεδία οριζόντιου κοινωνικού ενδιαφέροντος, τότε μην περιμένεις διαφορετικά αποτελέσματα. Με απλά λόγια.
Η ήττα ήταν τόσο μεγάλη που αδιαμφισβήτητα, στο δρόμο προς το συνέδριο, απαιτούνται σοβαρές πολιτικές αλλαγές στο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, όχι μόνο οργανωτικές. Ουσιαστικά πρέπει να ξανασυστηθούμε πολιτικά και προγραμματικά στις δυνάμεις της εργασίας, στη μεσαία τάξη, στους Έλληνες που παράγουν και δημιουργούν, στην καινοτόμο κι εξωστρεφή επιχειρηματικότητα, στη νέα γενιά.
Αν έπρεπε να διαλέξετε μία προτροπή για την αναγέννηση του ΣΥΡΙΖΑ;
Να συνδεθούμε και με τα όνειρα των πολιτών, όχι μόνο με τα προβλήματά τους.
Η κοινωνία αλλάζει. Η εποχή αλλάζει.
Μήπως τελικά είναι λάθος που κάνετε τις εκλογές για νέο πρόεδρο τον Σεπτέμβριο; Μήπως έπρεπε να γίνουν αργότερα για να υπάρχει χρόνος;
Στην κρίσιμη συνεδρίαση της ΚΕ που θα λαμβανόταν η απόφαση για το χρόνο εκλογής νέας ηγεσίας, είχα πει ότι εάν πάμε στα τέλη Νοεμβρίου, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ θα έχει φτάσει σε μονοψήφια ποσοστά. Τώρα που φαντάζομαι όλοι βλέπουν και βιώνουν πόσο μεγάλο είναι το κενό που άφησε η αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα από την ηγεσία, ισχυρίζομαι πως εάν είχαμε επιλέξει τα τέλη Νοεμβρίου, τότε η πιθανότητα να ξαναγίνει ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ μεγάλο κόμμα εξουσίας θα είχε οριστικά πεθάνει.
Πολλοί ισχυρίζονται πως αν ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε το ΠΑΣΟΚ κατορθώσουν να πείσουν ότι δύνανται να κερδίσουν τον Μητσοτάκη στις εθνικές κάλπες, πριν από αυτές θα ιδρυθεί νέο κόμμα στο χώρο. Εξάλλου, τα κενά η φύση και η πολιτική τα σιχαίνονται- και τα καλύπτουν!
Προς το παρόν δεν βλέπω τέτοιο ενδεχόμενο.
Μιας και ο λόγος για το ΠΑΣΟΚ, πώς κρίνετε τον Νίκο Ανδρουλάκη; Ο στόχος του είναι, όπως ο ίδιος τον θέτει, να ηγηθεί το ΠΑΣΟΚ αντί του ΣΥΡΙΖΑ στην προοδευτική παράταξη, καθώς είναι το μόνο που μπορεί να κερδίσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Ο κ.Ανδρουλάκης δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει την ευκαιρία της μεγάλης πτώσης του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ. Δεν μπόρεσε να αποκτήσει την πρωτοβουλία των πολιτικών κινήσεων στο χώρο της αντιπολίτευσης. Θα κριθεί οριστικά στις επόμενες εθνικές εκλογές. Στην πραγματικότητα ωστόσο, όλα θα εξαρτηθούν – επομένως και η κατάληξη του κ.Ανδρουλάκη – από τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και τη νέα του ηγεσία.
Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη τι εκτιμάτε;
Εκτιμώ ότι στο τέλος της θητείας του θα έχουν δικαιωθεί οι επικριτές του κι όχι οι υποστηρικτές του. Και δεν διατυπώνω αυτόν τον ισχυρισμό επηρεασμένος από την ανήθικη και πλαστογραφημένη επίθεση που ο ίδιος προσωπικά επιμελήθηκε εναντίον μου κι εναντίον των παιδιών μου.
Να σας ρωτήσω με το χέρι στην καρδιά: Εκτιμάτε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να γίνει κόμμα όσο λειτουργούν «τάσεις» που είναι μηχανισμοί νομής της εσωκομματικής εξουσίας, έστω και αν εσείς -όπως έκαναν οι μοναχοί που βάφτιζαν στο μεσαίωνα το κρέας …ψάρι- τις χαρακτηρίζετε «ρεύματα ιδεών»;
Θα σας απαντήσω ως εξής. Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ συνεχίσει να δίνει την εικόνα ενός ασύντακτου κομματικού μηχανισμού, όπου το «υπερεγώ» στελεχών και τάσεων ακυρώνει διαρκώς τη συλλογική προσπάθεια του «εμείς», τότε απλούστατα δεν θα ανακάμψουμε. Θα καταρρεύσουμε. Εάν ορισμένα στελέχη συνεχίσουν να γκρεμίζουν όσα χτίζουν με τον καθημερινό τους κόπο χιλιάδες μέλη και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ σε όλη την Ελλάδα, τότε τα χειρότερα κι όχι τα καλύτερα θα είναι μπροστά μας.
Τελικά «αριστερά ή κέντρο»;
Καταρχάς και μόνο που μετά από 4,5 χρόνια διακυβέρνησης, ακόμη και μνημονιακής, ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ καθιστά εύλογο ένα τέτοιο δημοσιογραφικό ερώτημα, αποδεικνύεται πόσο βαθύ είναι το πολιτικό μας πρόβλημα. Οι προοδευτικοί πολίτες – κεντρώοι και αριστεροί – που βλέπουν τον αυτοεγκλωβισμό μας σε τέτοια ψεύτικα διλήμματα, απογοητεύονται. Ωστόσο, και για να απαντήσω απλά και καθαρά, λέω : με κληρονομιά τις αρχές και τις αξίες της αριστεράς, Και Αριστερά Και Κεντροαριστερά Και Κέντρο.
Διότι αν θέλουμε να είναι μεγάλος και σύγχρονος ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, αν θέλουμε να παραμείνει κόμμα κυβερνητικής εξουσίας, τότε πρέπει να αθροίζει και την αριστερά και την κεντροαριστερά και το προοδευτικό κέντρο. Όπως ακριβώς η ΝΔ είναι μεγάλο κόμμα επειδή αθροίζει και τη δεξιά και την κεντροδεξιά και την ακραία δεξιά. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ μόνο της αριστεράς ή μόνο της κεντροαριστεράς, θα είναι ένας μικρός ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ με δευτερεύοντα ρόλο στο πολιτικό σύστημα.
Άρα από αριστερά μέχρι το προοδευτικό κέντρο;
Ναι, αλλά όχι μόνο στα λόγια. Δηλαδή, όχι από τη μια να λέμε ναι στο προοδευτικό κέντρο αλλά από την άλλη να υπερασπιζόμαστε κυβερνητικές ή σημερινές κομματικές πρακτικές αντιλήψεις και συμπεριφορές που έδιωξαν και διώχνουν τους ψηφοφόρους του προοδευτικού κέντρου και παραβιάζουν ταυτόχρονα τις διαχρονικές αξίες της αριστεράς.
Μπορεί, συνεπώς, όποιος θέλει να υπονομεύει τις αποφάσεις που λαμβάνονται; Και να μη γίνεται ούτε μια διαγραφή; Αλήθεια, γιατί σας τρομάζουν τόσο πολύ τα προβλεπόμενα από το Καταστατικό σας διοικητικά μέτρα;
Θέλω να σας απαντήσω ως εξής σε αυτήν την ερώτηση κ. Σκουρή. Μέχρι σήμερα, πολλοί από εμάς επειδή δεν θέλαμε να ρίξουμε λάδι τη φωτιά, ανεχόμασταν, σιωπώντας, συμπεριφορές που έβαζαν το «εγώ» πάνω από το «εμείς» και ακύρωναν το συλλογικό μας κόπο. Ανεχόμασταν κάποιους συστηματικά να φτιάχνουν προφίλ και δημαγωγική δημοφιλία στις πλάτες μας. Όμως, από εδώ και στο εξής που είδαμε τα καταστροφικά αποτελέσματα τέτοιων συμπεριφορών, ανοχή τέλος. Τέλος από τη μια οι δήθεν ξύπνιοι κι από την άλλη τα κορόιδα.
Επίσης τι σημαίνει «πρόεδρος πρώτος μεταξύ ίσων»; Μήπως κάποιοι θέλουν και το νέο (ή τη νέα) πρόεδρο υπό …επιτροπεία;
Πολλοί θα θελήσουν πολλά. Και ήδη κάποιοι υιοθετούν εσωκομματικές πρακτικές που κατηγορούσαν. Όμως, το θέμα είναι τι θα θελήσει και τι θα πράξει η νέα ηγεσία. Από αυτήν θα εξαρτηθούν όλα.
Πάλι με το χέρι στην καρδιά: Υπήρχαν κορυφαία στελέχη που υπονόμευσαν προεκλογικά τον Αλέξη Τσίπρα;
Ναι, υπήρξαν στελέχη που εκ των πραγμάτων, με το δημόσιο λόγο τους και τη δημόσια συμπεριφορά τους, έκαναν ζημιά. Μεγάλη ζημιά σε καθοριστικές στιγμές.
Ο νέος (ή η νέα) πρόεδρος θα πρέπει «να απογαλακτίσει» τον ΣΥΡΙΖΑ από τον Αλέξη Τσίπρα; Και πιστεύετε πως ο τέως πρόεδρός σας και πρωθυπουργός θα επανέλθει σε ηγετική θέση στα πολιτικά πράγματα της χώρας;
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και της προοδευτικής παράταξης συνολικά. Όσο για το μέλλον, είμαι βέβαιος πως ό,τι κι αν αποφασίσει να κάνει, δεν θα είναι αντίθετο προς το συμφέρον του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και της προοδευτικής παράταξης, καθώς και ότι θα βοηθήσει με όλες του τις δυνάμεις τη νέα ηγεσία.
Πήρατε δημόσια θέση για τα περί διαπλοκής και τις επιθέσεις που δέχεται κυρίως η Εφη Αχτσιογλου. Τι πιστεύεται ότι θα έχει σαν συνέπεια αυτή η συζήτηση;
Ναι, πράγματι έκανα δημόσια παρέμβαση γι αυτήν την άδικη και πολιτικά βάναυση επίθεση που επιχειρήθηκε εναντίον της Έφης Αχτσιόγλου. Και όσα είπα ισχύουν στο ακέραιο.
Τελικά Γραμματέας από το Συνέδριο ή την Κεντρική Επιτροπή;
Από όπου κι αν εκλέξουμε γραμματέα, το 18% δεν γίνεται 28% έτσι. Το πρόβλημα ξαναλέω είναι πρωτίστως πολιτικό και μετά οργανωτικό. Κι επειδή για τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ ως συλλογική οντότητα τα οργανωτικά θέματα έχουν μία διάσταση φετίχ, πρέπει πάση θυσία να αποφύγουμε τα ίδια λάθη. Να θυμίσω απλώς σε όλους μας, επί πόσους μήνες μονοπωλήσαμε τη δημόσια εικόνα μας με αντιπαραθέσεις και διαφωνίες για την καταστατική αλλαγή εκλογής Προέδρου από τα μέλη. Μάλιστα το συνέδριο που θέλαμε να έχει τα χαρακτηριστικά μιας νέας αρχής, στιγματίστηκε αρνητικά από τα επεισόδια της τελευταίας ημέρας σε πανελλήνια μετάδοση.
Τελικά τι έγινε; Πάμε τώρα σε εκλογή προέδρου από τα μέλη -μέλη που θα εγγράφονται ακόμη και ανήμερα στις 10 Σεπτεμβρίου – ομόφωνα και ομόθυμα, ήσυχα κι απλά, σαν να μην έχει συμβεί τίποτα και μάλιστα συζητήσαμε και το ενδεχόμενο εφαρμογής της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας.
Τι αναμένετε από το νέο (ή νέα) πρόεδρός σας όταν εκλεγεί;
Καταρχάς θεωρώ πως ένα από τα κρίσιμα καθήκοντα και της νέας ηγεσίας αλλά και όλων μας, θα πρέπει να είναι η αντιμετώπιση του μεγάλου προβληματισμού που καταλαμβάνει μεγάλο μέρος μελών και ψηφοφόρων που προέρχονται κυρίως από το ΠΑΣΟΚ και την κεντροαριστερά, ιδίως μετά και την αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα.
Προσωπικά δύο προσδοκίες έχω από τη νέα ηγεσία.
Πρώτον, να πιστέψει πραγματικά μέσα της ότι μπορούμε να πετύχουμε αυτό που σήμερα μοιάζει αδύνατο, δηλαδή την αναγέννηση του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και την νίκη στις εθνικές εκλογές.
Δεύτερον – και για να πετύχουμε το πρώτο – να ηγηθεί πρωτίστως των πολιτικών αλλαγών που απαιτούνται ώστε να εναρμονιστούμε με τα μεγάλα, πλειοψηφικά ρεύματα στην ελληνική κοινωνία. Αυτά της αξιοπιστίας και του κοινωνικού ορθολογισμού.
