14/12/2000. Ένα πρωτοφανές σκάνδαλο στην ιστορία των Παραολυμπιακών Αγώνων έρχεται στο φως της δημοσιότητας. Οι χρυσοί Ισπανοί παραολυμπιονίκες του μπάσκετ καλούνται να επιστρέψουν τα μετάλλια, αφού διαπιστώθηκε ότι οι δέκα από τους δώδεκα αθλητές της ομάδας δεν είχαν καμία πνευματική αναπηρία!
Το 2000 στο Σίδνεϊ ήταν μόλις η δεύτερη φορά που το πρόγραμμα περιελάμβανε τουρνουά μπάσκετ για αθλητές με νοητικές δυσκολίες, κάτι που είχε ξεκινήσει στην Ατλάντα το 1996, αφού μέχρι πρότινος συμμετείχαν μόνο αθλητές με σωματικές αναπηρίες.
Η Ισπανία έφτασε χωρίς πρόβλημα και αήττητη μέχρι τον μεγάλο τελικό. Εκεί επικράτησε με 87-63 της Ρωσίας. Οι Ισπανοί βραβεύτηκαν με τα χρυσά μετάλλια. Η αποστολή επέστρεψε στα πάτρια εδάφη και εκεί άρχισε να αποκαλύπτεται η απίστευτη απάτη. Οι παίκτες-νικητές έσπευσαν να εξαφανιστούν από το αεροδρόμιο, χωρίς να θέλουν να κάνουν κάποια δήλωση ή να φωτογραφηθούν ως είθισται. Όλη αυτή η συμπεριφορά δεν πέρασε απαρατήρητη.
Το πιο δε εξωφρενικό ήταν που εμφανίστηκαν άνθρωποι που αναγνώριζαν κάποιους από αυτούς και βεβαίωναν ότι δεν έχουν κανένα θέμα αναπηρίας. Τα πράγματα ήταν περισσότερο σοβαρά από όσο φαίνονταν αρχικά.
Και η αλήθεια λέγεται δια στόματος Κάρλου Ριμπαγόρδα, δημοσιογράφου και μέλους της παραολυμπιακής εθνικής ομάδας. Ο Ριμπαγόρδα έγραψε στο περιοδικό Capital ότι δεν είχε καμία νοητική στέρηση όπως και άλλοι συμπαίκτες του. Και ότι από τους 200 αθλητές στο Σίδνεϊ τουλάχιστον οι 15 δεν είχαν καμιά αναπηρία, κινητική ή πνευματική, δεν πέρασαν καν ιατρικές ή ψυχολογικές αξιολογήσεις, κάτι που κανείς ποτέ δεν έψαξε.
Επίσης αποκάλυψε πως στον αγώνα της πρεμιέρας, όταν η Ισπανία προηγείτο της Κίνας με πολύ μεγάλη διαφορά, ο προπονητής της ομάδας είχε δώσει εντολή στους παίκτες να μην παίζουν τόσο καλά για να μην τους πάρουν χαμπάρι ότι δεν έχουν νοητικά προβλήματα. Όταν τον ρώτησαν γιατί εξαπάτησαν τον κόσμο απάντησε: «Οι περισσότεροι το είδαμε ως ένα δωρεάν ταξίδι στην Αυστραλία.»
Όπως διαπιστώθηκε αργότερα μόλις 2 από τους 12 παίκτες της ομάδας είχαν IQ κάτω του 75 και δικαίωμα στους αγώνες.
Τι ακριβώς συνέβη
Όλα ξεκίνησαν το 1998, όταν ο πρόεδρος της ισπανικής ομοσπονδίας, Φερνάντο Μάρτιν Βιθέντε, κλήθηκε να αναλάβει τη στελέχωση της Παραολυμπιακής ομάδας μπάσκετ που θα εκπροσωπούσε την Ισπανία στο Σίδνεϊ.
Τα χρήματα που θα απέφερε το χρυσό μετάλλιο από τις χορηγίες ήταν. Έτσι λοιπόν άρχισε να προσεγγίζει κάποιους άσημους μπασκετμπολίστες που αγωνίζονταν σε μικρές κατηγορίες, τους οποίους στη συνέχεια έπειθε να παραστήσουν το ρόλο τους. Το μόνο που είχαν να κάνουν οι εν λόγω μπασκετμπολίστες ήταν να προσποιηθούν ότι έχουν νοητική στέρηση. Επίσης φρόντισε να αποκτήσουν όλοι τους τις απαραίτητες ιατρικές βεβαιώσεις για το υποτιθέμενο πρόβλημα που αντιμετώπιζαν και έτσι όταν μετέβησαν στην Αυστραλία, όλοι θεώρησαν ότι πράγματι πρόκειται για άτομα μειωμένης αντίληψης.
Τελικά δικαστήριο της Μαδρίτης τον καταδίκασε το 2013 σε κάθειρξη 13 ετών για απάτη, του επέβαλε πρόστιμο 5.400 ευρώ και τον διέταξε να επιστρέψει 142.355 ευρώ στην κυβέρνηση από τις επιχορηγήσεις που είχε λάβει για αθλητές που αποδείχτηκε πως δεν είχαν το παραμικρό πρόβλημα.
Μετά από αυτό το απίστευτο σκάνδαλο η Παραολυμπιακή Επιτροπή αφαίρεσε το μπάσκετ για άτομα με πνευματική αναπηρία από το πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων.
