Αεροπορική τραγωδία – 21 Οκτωβρίου 1972: H αεροπορική τραγωδία που είχε πλήξει τα νότια προάστια το 1972, με την συντριβή αεροσκάφους της “Ολυμπιακής Αεροπορίας”, που άφησε θύματα και θλίψη στα νερά της Βούλας.
Αεροπορική τραγωδία – 21 Οκτωβρίου 1972: Ένα λεπτό πριν την πτώση του ο πιλότος επικοινωνούσε κανονικά με τον πύργο ελέγχου του και λάμβανε οδηγίες για την προσγείωση. Ενημέρωσε μάλιστα ότι βρισκόταν σε σύννεφο, ενώ δέχτηκε αναφορές για την κακοκαιρία που επικρατούσε στην περιοχή. Κι ενώ βρισκόταν μες στο σύννεφο το αεροσκάφος, που ούτως ή άλλως είχε ξεκινήσει τη διαδικασία προσγείωσης και βρισκόταν χαμηλά, έχασε απότομα ύψος και κατέπεσε στη θάλλασα. Οι πιλότοι δεν κατάφεραν να αντιδράσουν.
Είχε προηγηθεί ο εξής διάλογος:
Πύργος: Ολυμπιακή 506. Αλλάξατε επίπεδο πτήσεως. Πετάξτε στα 15.000 πόδια διότι οι καταιγίδες καθιστούν δυσχερή την αναγνώριση σας.
Πύργος: Θα προσγειωθείος αμέσως ή θα φύγεις και θα επιστρέψεις αργότερα;
Πιλότος: Τώρα αμέσως, αν είναι ελεύθερος ο διάδρομος
Πύργος: Θα βρεις ένα σύννεφο μπροστά σου. Αν μπεις μέσα θα βρεθείς σε δύσκολη θέση, απομακρύνσου αμέσως και κατευθύνσου προς την Κόρινθο. Πρόσεξε, υπάρχει καταιγίδα
Πιλότος: ΟΚ, ευχαριστώ… Έρχομια για προσγείωση. Βρίσκομαι σε απόσταση τριών μιλίων.
Πύργος: ΟΚ, Τώρα προσγειώνεται ένα μπόινγκ της Ολυμπιακής, θα ρωτήσω από τον κυβερνήτη τα στοιχεία και θα σε ενημέρωσω.
Πιλότος: Ευχαριστώ…
Πύργος: Η ορατότις είναι 500 πόδια, έχει κραδασμούς, αλλά τα φρένα του λειτουργούν κανονικά. Μπορείς να προσγειωθείς.
Πιλότος: ΟΚ, προχωρώ… Αυτή τη στιγμή μπαίνω στο σύννεφο. Μόλις βγω προσγειώνομαι αμέσως.
Πύργος: Να βρίσκεσαι σε διαρκή επαφή. Είναι επικίνδυνα, ΟΚ;
Πύργος: Ολυμπιακή 506, που είσαι, δεν σε βλέπω.
Πύργος: 506, με ακούς;
Σιγή…
Στα μαύρα νερά της Βούλας
Ο πύργος ελέγχου σήμανε συναγερμό. Είχε χάσει τα ίχνη του αεροπλάνου. Και το πιο περίεργο είναι ότι την είδηση για την πτώση του αεροπλάνου, την ανακοίνωσε ένας από τους επιβάτες. Ο Ν. Στέφανου, ζωγράφος στο επάγγελμα, αντέδρασε πολύ ψύχραιμα. Γδύθηκε για να μην τον δυσκολεύουν τα ρούχα και έμεινε μόνο με τα εσώρουχα. Άνοιξε την πόρτα και βούτηξε στη θάλασσα. Έφτασε στη στεριά μετά από 20 περίπου λεπτά και κατευθύνθηκε προς το ΠΙΚΠΑ. Εκεί φώναξε στις νοσοκόμες: “Έπεσε στη θάλασσα το αεροπλάνο της Ολυμπιακής από την Κέρκυρα. Ήμουν επιβάτης και σώθηκα. Τηλεφωνήστε στην Ολυμπιακή και πείτε ότι έπεσε το αεροσκάφος της”.
Εκείνη τη νύχτα 37 άτομα έχασαν τη ζωή τους, ενώ οι 16 διασώθηκαν. Κανείς δεν σκοτώθηκε ακαριαία κατά τη σύγκρουση, αλλά πνίγηκαν, όπως προέκυψε από την ιατροδικαστική έρευνα που εντόπισε ποσότητες νερού στο στομάχι, το ημιθωράκιο και τους πνεύμονες.
Ο Χρήστος Γκαγκανάτσος, που εργαζόταν τα καλοκαίρια στην Κέρκυρα θυμάται ότι “δεν ανησυχήσαμε όταν το αεροπλάνο έχανε ύψος, διότι νομίζαμε ότι είχε ξεκινήσει η διαδικασία προσγείωσης. Δεν βλέπαμε εξάλλου έξω γιατί έβρεχε και ήταν σκοτάδι. Ξαφνικά τρανταχτήκαμε και η άτρακτος άρχισε να μπάζει νερά. Μια γυναίκα την πίσω πόρτα του αεροπλάνου. Από εκεί βγήκα. Έφτασα στην πόρτα κολυμπώντας μες στην άτρακτο”.
Ο Μιχάλης Κανταρτζόπουλος εξιστορεί ότι: “Ξαφνικά έβλεπα από το παράθυρο τα φώτα της Βούλας ψηλότερα από το αεροπλάνο. Αυτό μ’ έκανε να ανησυχώ. Την ίδια περίπου στιγμή ακούστηκε ένας τρομερός κρότος και αμέσως έσβησαν τα φώτα. Έλυσα τη ζώνη ασφαλείς και προχώρησα προς τα εμπρός. Καθόμουν στην 14η σειρά. Τότε αντιλήφθηκα μια μεγάλη τρύπα στην άτρακτο που έμπαζε νερά.
Αμέσως γύρισα προς την αριστερή πόρτα της ουράς, όπου αρκετοί επιβάτες και μια αεροσυνοδός έβγαιναν. Σε λίγο βρέθηκα στη θάλασσα. Ήταν καμιά δεκαριά εκεί γύρω. Αρχίσαμε να κολυμπάμε, τα κύματα ήταν μεγάλα, έβρχε, η κηροζίνη είχε χυθεί στη θάλασσα. Όλα αυτά έκαναν δύσκολο το κολύμπι. Δεν μπορούσαμε να αναπνεύσουμε”.