Πανελλήνια συγκίνηση προκάλεσε η είδηση του θανάτου του κορυφαίου συνθέτη, Θάνου Μικρούτσικου, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 72 ετών.
Διαβάστε την τελευταία συνέντευξη που έδωσε στην Εφημερίδα των Συντακτών και στον Δημήτρη Κανελλόπουλο, ο Θάνος Μικρούτσικος.
• Ο κόσμος συγκινείται περισσότερο στις συναυλίες σας τώρα λόγω και της κατάστασής σας, πιστεύετε;
Στις δύο μεγάλες συναυλίες, στο Θέατρο Βράχων, έπαιξε ρόλο. Στο Μέγαρο, θα μπορούσε να παίζει ρόλο μέχρι που έκλεισαν τα φώτα. Ισως μέχρι το πρώτο μου τραγούδι. Στον Βύρωνα, ήταν όλα μαζί: η αρρώστια, η επανεμφάνιση κάποιων τραγουδιστών και, φυσικά, τα αγαπημένα τραγούδια. Υπήρχε η συγκίνηση των τραγουδιών.
• Σας έτυχε αυτό όμως και σας πάει πίσω…
Ναι, αλλά είμαι τυχερός. Πραγματικά. Και δεν το λέω για να το ακούσω και να πάρω θάρρος.
• Δεν μπορεί να μην έχετε φοβηθεί. Κάποιο πρωί, κάποιο βράδυ αργά…
Οχι, δεν φοβήθηκα ποτέ.
• Δεν σας έχει πάρει ποτέ από κάτω;
Οχι.
• Στις συναυλίες το σκέφτεστε;
Οχι.
• Εχω την αίσθηση πως σας δίνουν δύναμη οι συναυλίες…
Να σου εκμυστηρευτώ πως δεν κοιμήθηκα από την έκσταση μετά από εκείνη τη συναυλία, στο κλειστό του Γαλατσίου, μπροστά σε 12 χιλιάδες κόσμο, σε μία ανοίκεια φόρμα για αυτούς, γιατί δεν είναι εύκολο το «Καντάτα για τη Μακρόνησο». Το πρωί σηκώθηκα να βουρτσίσω τα δόντια μου και με βλέπω στον καθρέφτη. Λέω, «ρε καρκίνε, με λάθος άνθρωπο τα έβαλες, σήκω φύγε μη σου γαμ… τίποτε». Και άρχισα να σφυρίζω. Μέχρι και ο ορθολογιστής γιατρός μου το είδε μεταφυσικά και μου είπε ότι οι συναυλίες μού κάνουν καλό…
• Παρ’ όλο που μιλάτε πολύ γι’ αυτό, για την αρρώστια και την καθημερινότητά σας, θέλω να σας πω ότι εμείς πλέον σας βλέπουμε διαφορετικά. Πέρασε το πρώτο, αρχικό σοκ. Είμαστε σε άλλη φάση μαζί σας, επιστρέψαμε στη μουσική κανονικότητα. Μετά τη συναυλία του Μεγάρου που σας είδαμε, όπως σας είδαμε, κανονικό και δυνατό, μιλάγαμε για το live, αν μας άρεσε ή όχι, δεν μιλούσαμε για σας.
Με χαροποιεί πάρα πολύ γιατί δεν θα ήθελα κάθε στιγμή να σέρνεται αυτό το πράγμα. Αυτό σημαίνει πως ζω και την καθημερινότητά μου καλά.
