«Δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς για ένα κοριτσάκι 11 χρονών. Δεν υπάρχουν λόγια για μένα. Μωρό μου, μωρό ήταν, τι ήταν; Παιδί, μωράκι, το παιδάκι μου… Πως να είμαι, δεν είμαι καλά…», λέει η μητέρα της 11χρονης Βασιλικής κι ενώ παραδέχεται πως η χθεσινή ημέρα ήταν πολύ δύσκολη, συνειδητοποιεί ότι, «και η σημερινή και οι υπόλοιπες θα είναι… Κοιμήθηκα μια ώρα σήμερα, 4 η ώρα το πρωί και έκατσα λίγο. Τι της είπε (ο 37χρονος) και έφυγε; Δεν της είπα καλό παράδεισο γιατί… Το κήδεψα το παιδάκι μου, έτσι δεν είναι; Για μένα τέσσερα παιδιά χάνω, μέχρι να πάω κοντά της. Το παιδάκι μου… Κοιμήθηκα μαζί της μια ώρα δίπλα, μαζί κοιμηθήκαμε. Είχα βάλει το κεφαλάκι μου δίπλα στο κοριτσάκι μου και είχα κλειστά τα μάτια μου στην εκκλησία. Της λέω, Βασούλα μου, θα πάρεις δικαίωση καρδούλα μου, σου το ορκίζομαι. Της λέω, Βάσω μου έλα σήκω, να σηκωθείς να δεις τι κόσμο έχεις».
Μιλώντας στην εκπομπή «Το Πρωινό», η μητέρα της 11χρονης ομολόγησε πως, «δεν έχει καταλάβει πως έχασε το παιδί της». «Το κορίτσι μου νομίζω ότι είναι εδώ, θα έρθει σε λίγο να μου χτυπάει, «μαμά εδώ είμαι»», είπε.
Ο θείος της 11χρονης λέει πως, χθες ήταν «η πιο χειρότερη της ζωής μας. Όχι δύσκολη, η πιο χειρότερη. Πολύ χάλια είναι, ένα αγγελούδι το πήραν οι άγγελοι. Να το συνειδητοποιήσουμε, πως; Δεν μπορώ, δεν περιγράφονται αυτά τα πράγματα, δεν περιγράφονται. Δεν περιγράφεται, αυτό που μας έκανε. Ποιός; Ο ίδιος ο ξάδελφος μας. Να τον σκοτώσουμε, δεν μπορούμε. Θα είναι μέσα, τι να κάνουμε; Τι άλλο; Μόνο να δικαιωθεί, αν υπάρχει δικαιοσύνη, να μην βγει ποτέ του.
Όπως είπε ο θείος Χρόνης στο «Πρωινό» οι γονείς της 11χρονης είναι με χάπια. «Όλο με χάπια, όλο με χάπια είναι και ο πατέρας και η μητέρα και τα αδέλφια και οι γονείς. Όλοι, όλοι είμαστε. Όλοι με χάπια είμαστε, εγώ έχω ανοιχτή καρδιά, έχω κάνει. Είμαστε όλοι εκεί άρρωστοι, φοβόμαστε για το χειρότερο. Να τον έχουμε στο σπίτι μας σε όλα, να έχουμε τα παιδιά του , τα πάντα. Προφανώς η γυναίκα μου τα διάβαζε τα παιδιά του, δεν περιγράφονται αυτά.
Η Ιουλία η αδελφή μου. Μπορούν να μας τον δώσουν, όπως έκανε στο παιδί, να το κάνουμε και εμείς. Μπορεί; Δεν μπορώ η δικαιοσύνη, να τον αφήσει να το κάνουμε και εμείς. Να δούμε τι κατάλαβε, πως το έκανε, τι ένιωσε. Τι ένιωθε εκείνη την ώρα; Πως κοιμήθηκε το βράδυ; Πως ζούσε το πρωί στο σπίτι του; Πήγε για δουλειά; Τι; Το απόγευμα, ξανά ήρθε. Δεν περιγράφονται αυτά που είπε, δεν περιγράφονται, ένα κτήνος και μισό είναι. Ήταν πορωμένος αυτός ο άνθρωπος, όλο με το καζίνο, με όλα».
«Τι να πω της αδερφή μου; Δεν έχω λόγια, τι να της πω. Το κορίτσι ήταν σε εμένα από εκεί, συνέχεια ερχόταν. Συνέχεια το κορίτσι, κάθε μέρα ήταν από εκεί. Το διάβαζε η γυναίκα μου, κάθε απόγευμα ήταν από εκεί. Στο σχολείο της και μετά στο σπίτι μου, με τα παιδιά μου. Την φωτογραφία της, την έχω μέρα, νύχτα στο αμάξι. Δεν την έχω βγάλει, από το αμάξι. Σαν παιδί μου είναι, έχει συγκλονιστεί όλο το πανελλήνιο με αυτό το πράγμα. Ο παράδεισος θα την δεχτεί, εκεί που θα είναι εκεί. Θα είναι στον παράδεισο».
Μιλώντας για τη στάση της οικογένειας στην κηδεία, είπε πως, «όλοι ενωμένοι είμαστε, όλοι . Το κορίτσι ήταν σαν παιδί μας, δεν έχουμε μίσος ο ένας για τον άλλον. Μας κατέστρεψε, μας κατέστρεψε. Του πούλησε και το αγροτικό αμάξι, του πούλησε το αμάξι και το έκανε νεκροφόρα μέσα στου ίδιου του πατέρα της το αμάξι.
