Invisible Structures: Στο Agapis Jewellery & Gallery η έκθεση ζωγραφικής της Ντόρας Πανιοπούλου

ΝΤΟΡΑ ΠΑΝΙΟΠΟΥΛΟΥ
Interior Architect

Το Agapis Jewellery & Gallery εγκαινιάζει την ατομική έκθεση ζωγραφικής “ Invisible Structures” την Πέμπτη 30 Οκτωβρίου και ώρα 18:30 – 21:30.

Μέσα από το πρίσμα της αρχιτεκτονικής, η Ντόρα Πανιοπούλου εξερευνά τη σχέση χώρου, κτιρίου και φωτός ως μια ενιαία εμπειρία. Η ζωγραφική της δεν αποτυπώνει απλώς έναν τόπο, αλλά τον αναδημιουργεί, αποκαλύπτοντας τον όγκο μέσα στο φως και το φως μέσα στον όγκο.

Η ζωγραφική της προέκυψε από την αρχιτεκτονική και τη μελέτη του φωτός μέσα στον εσωτερικό χώρο. Η εμπειρία της στο Λονδίνο, όπου εργάστηκε στον χώρο της αρχιτεκτονικής, υπήρξε καθοριστική· από τότε, το φως αποτελεί αφετηρία κάθε καλλιτεχνικής της έρευνας.

Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 28 Νοεμβρίου.

Για περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να επισκεφθείτε στο www.agapisgallery.com ή να επικοινωνήσετε στο [email protected]

Ωράριο λειτουργίας Agapis Jewellery & Gallery:

Δευτέρα: 10.00 – 14.00

Τρίτη, Πέμπτη & Παρασκευή: 11.00 – 20.00

Τετάρτη & Σάββατο : 10.00 – 16.30

Αγάπη Ν. Σμπώκου για Ντόρα Πανιοπούλου: Όταν το φως κατοικεί

Μέσα από το πρίσμα της αρχιτεκτονικής, η Ντόρα Πανιοπούλου αφηγείται την εμπειρία του χώρου, του κτιρίου και του φωτός ως μια ενιαία, ζωντανή συνθήκη. Η ζωγραφική της δεν περιγράφει απλώς έναν τόπο· τον αναδημιουργεί, αποκαλύπτοντας τον όγκο μέσα στον όγκο, το φως μέσα στο φως.

Πόσο χώρο βλέπουμε σε σχέση με τον χώρο που πραγματικά υπάρχει; Ποια ψευδαίσθηση γεννά το φως, όταν ορίζει όρια που ποτέ δεν είναι διακριτά; Η Πανιοπούλου διερευνά το πώς ο χώρος ενσωματώνεται στον τόπο — εκεί όπου η ύλη μεταμορφώνεται σε εμπειρία, και η εμπειρία σε χρώμα.

Η ζωγραφική της γεννήθηκε μέσα από την αρχιτεκτονική. Η πρώτη της ουσιαστική συνάντηση με το φως προέκυψε μέσα από την ενασχόλησή της με την αρχιτεκτονική εσωτερικού χώρου στο Λονδίνο, όπου έζησε και εργάστικες για αρκετά χρόνια. Από τότε, το φως έγινε το σημείο εκκίνησης κάθε αναζήτησης.

Σήμερα, τα έργα της δεν εξετάζουν το φως ως εργαλείο περιγραφής του χώρου, αλλά ως την ίδια τη δομή του. Μέσα από στρώσεις, διαφάνειες και χρωματικά πεδία, επιχειρεί να μεταφράσει την αρχιτεκτονική εμπειρία σε άυλη ύλη. Από τις σαφείς φόρμες του παρελθόντος έως τις σχεδόν άμορφες επιφάνειες του τώρα, η ζωγραφική της κινείται ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό, το φωτεινό και το σκοτεινό.