Αντιδράσεις αλλά και απογοήτευση έχει δημιουργήσει στους Ιταλούς η στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία δεν προσφέρει καμία βοήθεια.
Οι αριθμοί που ανακοινώνει καθημερινά το κράτος δείχνουν το δράμα που βιώνει η Ιταλία με τον κορονοϊό και παράλληλα φανερώνει το πόσο δύσκολη είναι η μάχη που δίνει. Μια μάχη που γίνεται δυσκολότερη, από τη στιγμή που η γειτονική χώρα δεν έχει κάποια βοήθεια.
Μια ματιά στον ιταλικό Τύπο αρκεί για να καταλάβει κανείς την αρνητική έκπληξη που νιώθουν οι Ιταλοί – οι οποίοι πλέον μετράνε 2.503 νεκρούς και 31.506 κρούσματα συνολικά- για τη μηδενική συμπαράσταση από την ευρωπαϊκή Ένωση.
«Το Italexit υπάρχει ήδη, ο κορονοϊός μάς άνοιξε τα μάτια, είμαστε απομονωμένοι στην Ε.Ε.», είναι μια φράση που κυκλοφορεί συνεχώς στα social media από Ιταλούς, με τον Τύπο να… σιγοντάρει, εκφράζοντας την απορία του για το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι δεν δείχνουν διατεθειμένοι να βοηθήσουν αυτή τη δύσκολη στιγμή.
Η άρνηση της Γερμανίας και της Γαλλίας να στείλουν προστατευτικές μάσκες στην Ιταλία θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη από τους γείτονες, αν λίγες μέρες πριν οι ίδιες χώρες, όπως και η Βρετανία, δεν είχαν στείλει μάσκες και ό,τι άλλο ιατρικό εξοπλισμό χρειάστηκε το Ιράν.
Για να γίνει ακόμη πιο βαρύ το κλίμα, ήρθε πριν λίγες μέρες, στις 12 Μαρτίου, η καταδίκη της Ιταλίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την οικονομική υποστήριξη με 13,5 εκατ. ευρώ των ξενοδοχειακών συγκροτημάτων και γενικά του τουρισμού της Σαρδηνίας, με το κράτος όμως να μην έχει πάρει πίσω αυτό το ποσό.
Έπρεπε να επιβληθεί τιμωρία; Τυπικά ναι. Σε μια τέτοια περίοδο όμως, με εκατοντάδες ανθρώπους να χάνουν τη ζωή τους καθημερινά και χιλιάδες να βρίσκονται θετικοί στον ιό, οι Ιταλοί περίμεναν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα εμφανιζόταν αυτές τις μέρες για να βοηθήσει, να δείξει στην πράξη ότι η Ευρώπη είναι ενωμένη και ειδικά σε μια τέτοια περίοδο, και όχι για να καταδικάσει και να επιβάλει πρόστιμο 7,5 εκατ. ευρώ, συν άλλες 80.000 ευρώ καθημερινά, μέχρι να επιστρέψει η Σαρδηνία τα λεφτά.
Όπως και να έχει, η μάχη με τον κορονοϊό συνεχίζεται, αλλά όταν τελειώσει, θα αρχίσει μια άλλη. Αυτή των αλλαγών στην Ευρώπη, η οποία, όπως λένε στην Ιταλία, δεν θα είναι ίδια μετά το τέλος αυτού του εφιάλτη.
