«Ζητάμε να αποσυρθεί άμεσα το νομοσχέδιο και να ξεκινήσει επιτέλους διάλογος και σχεδιασμός της μακρόπνοης πολιτικής για την ολιστική αντιμετώπιση των εξαρτήσεων στο πλαίσιο του δημόσιου συστήματος υγείας», αναφέρει σε δήλωσή του ο Κώστας Αρβανίτης, Ευρωβουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – Προοδευτική Συμμαχία, μέλος των επιτροπών LIBE και EMPL, πρώην αντιπρόεδρος του ΚΕΘΕΑ.
Αναλυτικά η δήλωση του Ευρωβουλευτή ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΠΣ / The Left και μέλους της Επιτροπής Ελευθεριών, Δικαιοσύνης & Εσωτερικών Υποθέσεων (LIBE):
«Είμασταν τυχεροί που το προλάβαμε. Οι επόμενοι τι θα κάνουν αν δεν έχουν χρήματα; Δεν γίνεται να πεθαίνουν άνθρωποι επειδή δεν έχουν να πληρώσουν για να απεξαρτηθούν. Αν δεν είχα εσάς, ούτε θα έβλεπα τη ζωή με άλλα μάτια, ούτε θα προσπαθούσα».
Στις συναντήσεις που είχαμε με τους εργαζομένους στο κέντρο απεξάρτησης 18 ΑΝΩ, αλλά και το Σωματείο υποστήριξής, οι κραυγές αγωνίας ήταν σπαρακτικές. Όχι, όμως, μεμονωμένες. Πολλές χιλιάδες συμπολίτες μας που έχουν επωφεληθεί όχι μόνο από το 18 ΑΝΩ, αλλά από όλα τα προγράμματα θεραπείας και απεξάρτησης, βλέπουν με πόνο την «οικογένεια» που τους αγκάλιασε και τους έδειξε πάλι το δρόμο προς τη ζωή, να σαρώνεται από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία συνεχίζει το καταστροφικό έργο της στο πεδίο της αντιμετώπισης των εξαρτήσεων και της μείωσης της διάδοσης των ναρκωτικών.
Στις συναντήσεις διαπιστώθηκε ότι το νομοσχέδιο «ισοπεδώνει» τους φορείς 18 ΑΝΩ, ΚΕΘΕΑ, ΟΚΑΝΑ, ΙΑΝΟΣ, ΑΡΓΩ, ΜΕΘΕΞΙΣ, και ΔΙΑΠΛΟΥΣ, και στο επί δεκαετίες ανεκτίμητο έργο τους.
Η ρύθμιση προβλέπει την αποδέσμευση των προγραμμάτων θεραπείας και απεξάρτησης από το πλαίσιο του ΕΣΥ και τη συγχώνευση των εγκεκριμένων θεραπευτικών οργανισμών και προγραμμάτων σε έναν “υπερφορέα” ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ δικαίου.
Η διάλυση των προγραμμάτων απεξάρτησης ξεκίνησε πριν 4 χρόνια με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου η οποία κατήργησε αναίτια και αδιαπραγμάτευτα όχι μόνο το αυτοδιοίκητο, αλλά και την αυτονομία του ΚΕΘΕΑ, ακόμη και σε κεντρικά ζητήματα πολιτικών θεραπείας και επανένταξης. Με τις τελευταίες εξελίξεις, είναι σαφές ότι η πολιτική της Κυβέρνησης απορρίπτει και εκμηδενίζει τις προοπτικές «στεγνής» θεραπείας, και ξεκάθαρα προκρίνει τα υποκατάστατα οπιοειδή. Πρόκειται για ουσίες όπως η μεθαδόνη, η βουπρενορφίνη, οι οποίες φέρνουν ιλιγγιώδη κερδοφορία στις μεγάλες φαρμακευτικές και στα δίκτυά τους, την ίδια ώρα που συντηρούν τις πιάτσες -αφού οι χρήστες τα ανταλλάσσουν για ηρωίνη ή για άλλες ουσίες, δεν απομακρύνουν τα θεραπευόμενα άτομα από τη χρήση ουσιών, και σύμφωνα με την επιστήμη δεν ενδείκνυνται για αρκετά προφίλ χρηστών.
Ο κ. Μητσοτάκης οραματίζεται και προωθεί μια κοινωνική πραγματικότητα στην οποία η απεξάρτηση παύει να αποτελεί μέριμνα της δημόσιας πολιτικής, και αποσυνδέεται από το δικαίωμα στη θεραπεία και από την υποχρέωση της Πολιτείας να παρέχει δημόσιες δωρεάν υπηρεσίες υγείας», τονίζει ο Κώστας Αρβανίτης, Ευρωβουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – Προοδευτική Συμμαχία, μέλος των επιτροπών LIBE και EMPL, πρώην αντιπρόεδρος του ΚΕΘΕΑ και προσθέτει:
«Την ώρα που στην Ευρώπη παλέψαμε μόνοι και πετύχαμε τελικά να πείσουμε όλες τις πολιτικές ομάδες για τη διατήρηση και ρητή ανάδειξη των στεγνών προγραμμάτων στην ενωσιακή πρωτοπορία, παρότι η Ένωση ενισχύει τον δημόσιο χαρακτήρα της αντιμετώπισης της λαίλαπας των ναρκωτικών, η κυβέρνηση Μητσοτάκη καταστρέφει πολύτιμη παρακαταθήκη πολλών δεκαετιών.
Εκτός τόπου και χρόνου σε σχέση με τις διεθνείς καλές πρακτικές, εκτός πλαισίου, και με λογική αρπακτικού της αγοράς, συγχωνεύει φορείς με σκοπό να τους σαρώσει κάτω από ένα συγκεντρωτικό, γραφειοκρατικό οργανισμό, πλήρως αποκομμένο από τις τοπικές κοινωνίες, από τις ανάγκες, και από την πραγματικότητα, αλλά πλήρως υποταγμένο σε κάποιο γαλάζιο ΔΣ».
Για μια ακόμη δε φορά, οι καταστροφικές αλλαγές σχεδιάζονται και προωθούνται δίχως την αναγκαία και αυτονόητη θεσμική και ουσιαστική διαβούλευση με τους φορείς, τους εργαζόμενους, τους εξυπηρετούμενους και τις οικογένειές τους, τις ενώσεις θεραπευτικών κοινοτήτων, την επιστημονική κοινότητα, τους τοπικούς φορείς,
«Ζητάμε να αποσυρθεί άμεσα το νομοσχέδιο και να ξεκινήσει επιτέλους διάλογος και σχεδιασμός της μακρόπνοης πολιτικής για την ολιστική αντιμετώπιση των εξαρτήσεων στο πλαίσιο του δημόσιου συστήματος υγείας”, τονίζει ο Κ. Αρβανίτης.
