«Ο κίνδυνος της ανόδου της Aκροδεξιάς στην Ευρώπη είναι υπαρκτός, κάτι που μπορεί να επηρεάσει και το θέμα των ομόφυλων ζευγαριών», επισημαίνει ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Αρβανίτης σε συνέντευξή του στη «Βραδυνή της Κυριακής». Ταυτόχρονα, μιλά και για το στόχο του κόμματός του στις επερχόμενες Eυρωεκλογές κάνοντας σαφές ότι θα πρέπει η Κουμουνδούρου να αναδείξει μία διαφορετική πολιτική και όχι να πολιτεύεται συγκυριακά, ξεκαθαρίζοντας παράλληλα την κατεύθυνση που θέλει να ακολουθήσει.
Αναλυτικά η συνέντευξη του Κώστα Αρβανίτη:
Κύριε Αρβανίτη, ποιο είναι το διακύβευμα του ΣΥΡΙΖΑ στις Ευρωεκλογές και τι πρόταγμα θεωρείτε ότι θα πρέπει να έχει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης;
«Οι επερχόμενες Ευρωεκλογές είναι κομβικές για τη Δημοκρατία και το κράτος Δικαίου στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Είναι σαφές εντός και εκτός συνόρων ότι η Ακροδεξιά ατζέντα κερδίζει ολοένα έδαφος και εξελίσσεται σε κυρίαρχη ατζέντα στην πολιτική ζωή. Είναι πασιφανές σε θέματα όπως το Μεταναστευτικό, όπως έγινε σαφές με το Νέο Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου που έκλεισε την πόρτα στην Ευρώπη της αλληλεγγύης και άνοιξε τις πόρτες ώστε να μετατραπούν οι χώρες πρώτης υποδοχής, όπως η χώρα μας, σε ευρωπαϊκή φυλακή. Εγκλωβισμένες χώρες με εγκλωβισμένους ανθρώπους. Η κυρίαρχη, πλέον, ακροδεξιά ατζέντα θα δείτε πόσο θα επηρεάσει και τη συζήτηση για τα ομόφυλα ζευγάρια. Οπότε, είναι κοντόφθαλμο να βλέπει συγκυριακή άνοδο κάποιων ακροδεξιών υπερσυντηρητικών σχημάτων και όχι τη μεγάλη εικόνα. Σε θέματα σκληρής καθημερινότητας που αφορούν, για παράδειγμα, στην εργασία στη νέα πραγματικότητα, με την τεχνητή νοημοσύνη και την 4η Βιομηχανική Επανάσταση, θα διαπιστώσετε ότι η διαμάχη ιδεών και πολιτικών είναι στο ανώτατο επίπεδο ιδεολογικής σύγκρουσης.
Θα προχωρήσουμε στις ανάγκες και στα δικαιώματα της νέας εποχής ή θα διολισθήσουμε σε πολιτικές του 19ου αιώνα; Αν γίνει κατανοητό πόσο μεγάλο αντίκτυπο έχουν οι ευρωπαϊκές αποφάσεις στην χώρα μας, σε κάθε γειτονιά και κάθε σπίτι, θα γίνει σαφές ότι η ψήφος στις Ευρωεκλογές δεν μπορεί να είναι χαλαρή, ψήφος διαμαρτυρίας ή μία μεγάλη δημοσκόπηση. Από την πλευρά του, ο ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. εν όψει των Ευρωεκλογών οφείλει να αναδείξει τη σοβαρή και συστηματική δουλειά που έγινε στο Ευρωκοινοβούλιο, με τεκμηριωμένες προτάσεις, με συνεργασίες και συγκλίσεις με όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου. Συνεργαζόμαστε, αλλά δεν ενσωματωνόμαστε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ σηματοδοτεί τις εξελίξεις στον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς. Ο ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ. οφείλει από την ιστορική πραγματικότητα να ορίσει θεωρητικά και ρεαλιστικά ποια είναι η Αριστερά του σήμερα και όχι να ετεροκαθορίζεται από τις συγκυρίες, θετικές ή αρνητικές. Ο πολιτικός λόγος που αρθρώσαμε με την ηγεσία του Αλέξη Τσίπρα και αυτό που έχουμε σήμερα ως παρακαταθήκη είναι πολύ σημαντικό για να προχωρήσουμε το ΣΥΡΙΖΑ στη νέα εποχή».
Στο ΣΥΡΙΖΑ έχει ανοίξει μία συζήτηση για τις πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει ο πρόεδρός σας Στέφανος Κασσελάκης, όπως για παράδειγμα το «ραντεβού» στις Σπέτσες ή ο δανεισμός στα ΜΜΕ του κόμματος. Η εσωστρέφεια γιατί, κατά τη γνώμη σας, συνεχίζεται και από ποιους ενισχύεται;
«Δεν είναι το μείζον αυτό, εάν οι εργασίες της Κοινοβουλευτικής Ομάδας γίνουν στις Σπέτσες ή αλλού, ή αν ο πρόεδρος και άλλα στελέχη συμβάλλουν, ορθώς, στα οικονομικά του κόμματος. Όσον αφορά την εσωστρέφεια στην οποία αναφέρεστε, θα το αντέστρεφα. Ήδη ανακοινώθηκαν τα δύο πρώτα περιφερειακά συνέδρια, στη Δυτική Μακεδονία και τη Θεσσαλία, και θα ακολουθήσουν κι άλλα. Αυτή είναι μία κουλτούρα που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ και αυτή θα κρατήσει».
Τι εκτιμάτε πως έχει γίνει, αν έχει γίνει, σε ό,τι αφορά την πρόταση Μητσοτάκη στον κ. Κασσελάκη για συμμετοχή του στην κυβέρνηση το 2019;
«Δε νομίζω ότι βοηθάει, αλλά δεν είμαι εγώ αυτός που καθορίζει η συμβάλλει στην ατζέντα του προέδρου. Ο καθένας με το ρόλο του και τις αρμοδιότητές του».
Ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών πιστεύετε ότι δημιουργεί πρόβλημα στην κυβερνητική παράταξη, και γι’ αυτό ενδεχομένως πηγαίνει χρονικά πιο πίσω;
«Το θέμα της τεκνοθεσίας, αλλά και γενικότερα τα ζητήματα δικαιωμάτων της LGBTI κοινότητας, συζητείται και στο ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η διαφορά εκεί σε σχέση με το ελληνικό Κοινοβούλιο είναι ότι σε αυτά τα σοβαρά και ιδιαίτερα σύνθετα θέματα οι πολιτικές ομάδες δεν είναι μπετόν. Υπάρχουν σε όλες τις πολιτικές ομάδες προβληματισμοί για το θέμα της τεκνοθεσίας. Αυτό όμως που υπερισχύει και πρέπει να βγει από αυτήν την ιστορία, είναι ότι υπάρχουν τα νομικά και τα ηθικά εργαλεία ώστε να προστατευθεί πρωτίστως η γυναίκα, και βέβαια το δικαίωμα στην τεκνοθεσία. Ο νόμος γίνεται για να προστατεύονται τα δικαιώματα των αδυνάτων και των λίγων. Μην το ξεχνάμε αυτό. Αυτή είναι η δυναμική ομορφιά της Δημοκρατίας».
Ιδεολογικά ο ΣΥΡΙΖΑ μετατοπίζεται προς την Κεντροαριστερά από την Αριστερά; Ως ευρωβουλευτής, εσείς ερωτηθήκατε; Μπορεί να ανοίξει συζήτηση για την Κεντροαριστερά μετά το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών;
«Τα κόμματα υπάρχουν γιατί έχουν μία βαθιά ιδεολογική, θεωρητική αλλά και πρακτική, αντίληψη, για να είναι χρήσιμα εργαλεία για την ευημερία και τη δικαιοσύνη, στις κοινωνίες. Δεν είναι ΜΚΟ, πολιτιστικοί σύλλογοι ή φόρα σκέψης. Το κόμμα απευθύνεται στο σύνολο της κοινωνίας χωρίς διακρίσεις, σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, και προσπαθεί να πείσει για το ορθό των προτάσεών του. Εκεί γίνονται συγκλίσεις και, ενδεχομένως, αποκλίσεις. Δεν μπορούμε να είμαστε με όλους. Ή μάλλον, μπορούμε να είμαστε με όλους εκτός από τις κλίκες ή απέναντι σε μία –συντεταγμένη ή μη, μέσα από τις αντιφάσεις της– οικονομική ολιγαρχία. Εκεί υπάρχουν οι δυνατότητες συγκλίσεων και συμμαχιών με ομάδες πολιτών ή και με κόμματα. Σε ένα κοινό σχέδιο. Ακόμη και σε μία κοινή πλατφόρμα προοδευτικής διακυβέρνησης. Αυτό, άλλωστε, ενσωματώθηκε και στον τίτλο του κόμματος στο 3ο Συνέδριο. ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία. Ο στρατηγικός στόχος της απλής αναλογικής και της προοδευτικής διακυβέρνησης ηττήθηκε στις εκλογές του Μαΐου. Και την ευθύνη δεν την είχε μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ. Τι είναι αυτό που σήμερα κάνει μέσα σε λίγους μήνες ώριμη τη συνθήκη; Η αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα; Αυτό ήθελαν; Αυτός ήταν ο στόχος; Και για ποιο λόγο; Για τα εθνικά θέματα και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, την κατάργηση της Συνθήκης της Λωζάννης; Για την αναδιανομή του εθνικού πλούτου προς όφελος συγκεκριμένων καρτέλ; Όλα αυτά μαζί; Δεν έχω καταλήξει ακόμα. Θέλουν σύνεση και σοφία οι επόμενες κινήσεις, και φυσικά επιστημονική και πολιτική τεκμηρίωση, και όχι πρόχειρες πλατφόρμες επικοινωνιακού χαρακτήρα, εσωκομματικού μικρόκοσμου».
