«Καιγόμουν από τις λαμαρίνες – Βγήκα από το τρένο για να ανασάνω και μπήκα να βοηθήσω», επισήμανε φοιτητής του Εμπορικού Ναυτικού που επέζησε από το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, καταθέτοντας στην Εξεταστική Επιτροπή για «τη Διερεύνηση του Εγκλήματος των Τεμπών και Όλων των Πτυχών που Σχετίζονται με αυτό», η οποία συνεδριάζει για μια ακόμη ημέρα.
Μεταξύ άλλων, περιέγραψε για τη μοιραία βραδιά, μέσα στο τρένο:
«Μιλούσα στο κινητό για να έρθουν να με πάρουν. Μόλις είχα γυρίσει από το κυλικείο και είχα καθίσει, μετά έγινε η πρόσκρουση. Έκλεισαν όλα τα φώτα, το μόνο φως που υπήρχε ήταν απο τους σπινθήρες και τις φωτιές. Κάποιοι χρησιμοποιούσαν τον φακό των κινητών τους για να έχουν φως. Συνειδητοποιήσαμε πώς ήμασταν αναποδογυρισμένοι.
(…) Φως στο χώρο, υπήρχε μόνο από τη φωτία. Κατά τις πρώτες μου κινήσεις, έσπευσα να δω σε τι κατάσταση βρίσκομαι – δεν λιποθύμησα, είχα τις αισθήσεις μου. Είδα πώς μπορώ να επιβιώσω και μετά να βοηθήσω άλλα άτομα.
Σηκώθηκα γρήγορα γιατί καιγόμουν από τις λαμαρίνες. Η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική και τα τζάμια ραγισμένα. Μαζί με ένα άλλο παιδί βγήκαμε έξω και πήραμε ανάσες, και ξεκίνησα να βοηθήσω άλλους που ήταν μέσα στο τρένο. Ίσως 50 άτομα να ήταν μέσα.
(…) Χρειαζόταν να σκαρφαλώσεις στα παράθυρα για να βγεις έξω. Ορισμένοι τραυματιστήκαμε για να πεταχτούμε έξω από το τρένο».
