Η Ελπίδα Χούπα ήταν ένα από τα θύματα του τραγικού δυστυχήματος στα Τέμπη. Ο πατέρας της, Χρήστος, επιμένει στις ευθύνες που «βαραίνουν» τη Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων αλλά και πολιτικά πρόσωπα, τονίζοντας δακρυσμένος πως «στα καλά καθούμενα μάς “βύθισαν” στο ανείπωτο πένθος», σε μία συνέντευξη – κατάθεση ψυχής στο Newsbomb.gr.
Στις 28 Φεβρουαρίου 2024 συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την πολύνεκρη τραγωδία στα Τέμπη, με 57 ανθρώπους να «φεύγουν» άδικα από τη ζωή, ύστερα από τη σφοδρή σύγκρουση δύο αμαξοστοιχιών.
Την 11η Μαρτίου ολοκληρώθηκαν οι εργασίες της Εξεταστικής Επιτροπής για το δυστύχημα, με πολλούς ανθρώπους, μεταξύ εκείνων και μέλη οικογενειών που θρηνούν τον αδόκητο χαμό των αγαπημένων τους, να κάνουν λόγο για μία «παρωδία».
Μεταξύ των ανθρώπων που «έχασαν» τη ζωή τους, ήταν και η φοιτήτρια του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Ελπίδα Χούπα. Ήταν μόλις 28 ετών. Ο πατέρας της, Χρήστος, στέκεται στις ευθύνες που «βαραίνουν» τόσο τη Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων όσο και πολιτικά πρόσωπα, επισημαίνοντας συντετριμμένος πως «στα καλά καθούμενα μάς “βύθισαν” στο ανείπωτο πένθος», σε μία συνέντευξη – κατάθεση ψυχής στο Newsbomb.gr.
«Τίναξαν στον αέρα τις οικογένειές μας, με μπουρλότο»
«Όπως και οι άλλες 56 οικογένειες, έτσι και εγώ, είμαστε χαροκαμένοι άνθρωποι και όχι δικαστές. Τίναξαν στον αέρα τις οικογένειές μας, με μπουρλότο· είχαμε μία χαρά οικογένεια, εγώ και όλοι οι υπόλοιποι –εξαίρετοι– άνθρωποι που γνωρίζω τώρα και στα καλά καθούμενα μάς “βύθισαν” στο ανείπωτο πένθος», υπογραμμίζει αρχικά ο Χρήστος Χούπας.
«Άμα έχεις παιδί, έχεις ξενυχτήσει δίπλα του επειδή έχει πυρετό, έχεις “ματώσει” για να το σπουδάσεις γιατί ήταν διαβαστερό και δεν χόρταινε πτυχία, τότε θα καταλάβεις. Το παιδάκι μου δεν είχε ούτε καρκίνο, ούτε οδήγησε μεθυσμένο, ούτε τίποτα. Ταξίδευε με το πιο σίγουρο μέσο, έτσι νόμιζε όλη η Ελλάδα. Τι να με καταλάβεις εσύ, ένα παιδί;
Ενώ ένας άλλος άνθρωπος, που χαιρετούσε και εκείνος στην αποβάθρα τα παιδιά του, με καταλαβαίνει απόλυτα. Τι σχέση έχει το λεωφορείο με το τρένο; Ο κόσμος έχει φοβία. Τέτοια ανευθυνότητα και ξεχαρβάλωμα… Η διαστροφή σε όλο της το μεγαλείο και την πλήρωσαν τα παιδάκια μας. Τα λουλούδια στο χώμα… Προσωπικά, επιμένω στις ευθύνες της Ρυθμιστικής Αρχής Σιδηροδρόμων και των πολιτικών προσώπων, τα οποία αν είχαν τσίπα και φιλότιμο και ήταν στην Ιαπωνία, θα έκαναν χαρακίρι», αποκαλύπτει εν συνεχεία.
«Η λύτρωση θα έρθει όταν πληρώσουν όλοι όσοι έφταιξαν»
«Η δικαίωση και η λύτρωση θα έρθουν όταν πληρώσουν όλοι όσοι έφταιξαν. Αυτοί δεν είναι ο σταθμάρχης και ο προϊστάμενός του, αλλά οι πολιτικοί των τελευταίων ετών. Τώρα, αν είναι της τελευταίας πενταετίας, δεκαετίας ή εικοσαετίας, αυτό θα κριθεί από τη Δικαιοσύνη.
Σημασία έχει πως από τις τέσσερις – πέντε δικλείδες ασφαλείας που υπήρχαν, δεν δούλευε καμία. Ακόμη και τα λαμπάκια, που ήταν μονίμως κόκκινα, πράγμα το οποίο ήξεραν οι μηχανοδηγοί και πήγαιναν κανονικά. Αν ήξεραν ότι δούλευαν και έβλεπε ότι κάποιο ήταν κόκκινο αντί για πράσινο, θα έλεγαν: “Ώπα, πού με έστειλες τώρα; Σταθμάρχη, με στέλνεις σωστά;”. Αλλά δεν δούλευαν ούτε τα λαμπάκια, ούτε οι λάμπες. Πλήρες ξεχαρβάλωμα», προσθέτει.
«Υπεύθυνη για την ασφάλεια του σιδηροδρομικού δικτύου στη χώρα είναι η Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων. Η Πρόεδρος, Ιωάννα Τσιαπαρίκου, τι έκανε για να είναι ασφαλείς οι σιδηρόδρομοι; Έστελνε ψεύτικες βεβαιώσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση ότι όλα έβαιναν καλώς.
Σήμερα, αυτή η κυρία απολαμβάνει τη βίλα της, ενώ θα έπρεπε να βρίσκεται πίσω από τα κάγκελα. Μας απαξίωνε κιόλας, στην Επιτροπή. Κοιτούσε προς τον τοίχο και απομάκρυνε το μικρόφωνο. Πέραν από τον Καραμανλή, ο οποίος απλώς στη ζωή του ονομάζεται Καραμανλής και δεν μπορεί να αντεπεξέλθει σε δύσκολες καταστάσεις, έχει ευθύνη και η Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων», καταγγέλλει ακόμη.
«Φάνηκε ότι η Εξεταστική Επιτροπή ήταν μία παρωδία»
«Φάνηκε ότι η Εξεταστική Επιτροπή ήταν μία παρωδία. Δεν χρειάζεται να κάνουμε μάγια. Το αποτέλεσμα ήταν καθορισμένο από την αρχή, ο κοινός νους το κατάλαβε αυτό. Ούτε σκοπό είχε, ούτε αντίκρισμα· τζάμπα τα έξοδα και οι υπερωρίες που πήραν», συμπληρώνει ο Χρήστος Χούπας.
«Δεν είναι μόνο οι 1.300.000 άνθρωποι στην πλατφόρμα change.org (σ.σ. το διαδικτυακό ψήφισμα υπέρ της κατάργησης της βουλευτικής ασυλίας των πολιτικών υπευθύνων). Βάλε τον κόσμο που δεν έχει κινητό, δεν έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο, δεν ξέρει από ηλεκτρονικές πλατφόρμες.
Προσωπικά, αν γύριζα δέκα μέρες στα χωριά από σπίτι σε σπίτι, θα εξασφάλιζα 500.000 υπογραφές με ονοματεπώνυμο. Μας έχει αγκαλιάσει όλη η Ελλάδα, οι υπογραφές είναι τουλάχιστον 7.000.000. Όμως, φαίνονται μονάχα τόσες γιατί δεν ξέρουν να υπογράφουν. Αν εξαιρέσουμε τα βρέφη και τα μικρά παιδιά του Δημοτικού, είναι άλλοι 7.000.000 άνθρωποι. Τους ευχαριστούμε όλους, για τη στήριξη», ολοκλήρωσε συγκινημένος ο πατέρας της Ελπίδας Χούπα, Χρήστος, η οποία σκοτώθηκε στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, σε ηλικία μόλις 28 ετών.
