Τις τελευταίες μέρες, η Κάτια Νικολαΐδου νοσηλευόταν, καθώς η κατάσταση της υγείας της είχε επιδεινωθεί. Όμως ποτέ η γνωστή ηθοποιός δεν έχασε την πίστη της, δεν το έβαλε κάτω.
Ένας από τους ανθρώπους που στάθηκε στο πλευρό της ήταν ο γνωστός σχεδιαστής Δημήτρης Στρέπκος. Με την Κάτια Νικολαΐδου ήταν φίλοι, εκείνη είχε συμμετάσχει σε επιδείξεις μόδας που έκανε εκείνος.
«Η Κάτια έδινε έναν μεγάλο αγώνα με τον καρκίνο», είπε στο tlife.gr λίγες ώρες μετά το θάνατό της, ο Δημήτρης Στρέπκος. «Το τελευταίο διάστημα ήταν στο νοσοκομείο, μιλούσαμε καθημερινά με μηνύματα και κλήσεις. Η Κάτια είχε θετική σκέψη, δύναμη και πίστευε ότι θα το νικήσει, όπως και εμείς πιστεύαμε θα βγει νικήτρια σε αυτή τη μάχη», σημείωσε.
«Δεν ήταν μια εικονική φιλία στα social media και στις δημόσιες εμφανίσεις, ήταν οικογένειά μου η Κάτια και τώρα χάνω ένα μέλος της οικογένειάς μου», συνέχισε ο σχεδιαστής περιγράφοντας τη στενή του σχέση με την γνωστή ηθοποιό.
Εκείνος το έμαθε όταν «με ενημέρωσε ο αδελφός της για τον θάνατό της. Όταν έχεις αυτή τη νόσο μετράς αντίστροφα γι’ αυτή τη μέρα, απλά δεν ξέρεις πότε θα σου έρθει…».
Από την πρώτη στιγμή που αποκάλυψε ότι έχει καρκίνο, η Κάτια Νικολαΐδου έλεγε πάντα ότι δεν θα το βάλει κάτω, πως δεν θα επιτρέψει στην αρρώστια να τη νικήσει. Μια αρρώστια που την ανακάλυψε τυχαία.
Το είχε πει σε συνέντευξή της στο Celebrity Life Game, το 2016: «Είναι λίγο κωμικοτραγικό και είναι η πρώτη φορά που το λέω. Είχα πάει ένα ταξίδι στις Μαλδίβες και επειδή μου αρέσουν πολύ τα σπορτς προσπάθησα να κάνω σκι στο νερό με αποτέλεσμα να πέσω και να μην μπορώ να σηκωθώ και οι φίλοι μου, όπως καταλαβαίνεις, με κορόιδευαν.
Γυρνώντας στην Ελλάδα και χωρίς να έχω κάποιο σύμπτωμα, αποφάσισα να πάω σε γιατρό όπου και διαγνώστηκε ότι είχα καρκίνο στους λεμφαδένες, ο οποίος πέρασε στο μυελό και το κεφάλι. Ήμουν στο τελευταίο στάδιο και ήταν αρκετά δύσκολο».
Την περίοδο που διαγνώστηκε, είπε πει σε άλλη συνέντευξη, το Mega, πρωταγωνιστούσε στη σειρά «Θα Σε Δω Στο Πλοίο» και ήταν και στο Εθνικό.
«Δεν σταμάτησα να δουλεύω. Με στήριξε πολύ η οικογένειά μου, οι φίλοι μου, αλλά και ο χώρος. Τους χρωστάω ένα τεράστιο “ευχαριστώ”. Ένιωθα ζωντανή, υπήρχα. Πήγαινα κανονικά στα γυρίσματα, καραφλή και έβαζα την περουκίτσα μου.
Κάναμε γυρίσματα στη Σαντορίνη και κυκλοφορούσα βαμμένη με την περούκα και θυμάμαι βγαίνει ένας κύριος από ένα χρυσοχοείο και λέει: “Κορίτσι μου, βγάλε την περούκα! Είσαι πιο ωραία καραφλή”».
