Είναι γνωστό ότι ο Στυλιανός Παττακός, πρωτεργάτης της επτάχρονης δικτατορίας μέλος της ηγετικής της τριανδρίας, αντιπρόεδρος και υπουργός εσωτερικών, αποφυλακίστηκε τον Σεπτέμβριο του 1990, μόλις 5 μήνες μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού, μετά από έκτιση 16 χρόνων ποινής εγκλεισμού στις φυλακές Κορυδαλλού.
Σύμπτωση;… Συν-εντοπιότητα;… Πράξη πολιτικού πολιτισμού;… Άλλοι λόγοι;…
Τώρα που αργοπεθαίνει ο Δημήτρης Κουφοντίνας, έχοντας εκτίσει 19 χρόνια εγκλεισμού, προβάλλοντας ως αίτημα μοναδικό να επιστρέψει στην αρχική φυλακή του, με εκτελούντα υποχρεώσεις κυβερνήτη της έρμης και πανταχόθεν απειλούμενης χώρας μας τον υιό Μητσοτάκη, τον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, στο προαναφερόμενο ερώτημα, δεν οφείλει κάποιος να απαντήσει;
Πολλοί και λαλίστατοι οι σημερινοί κυβερνώντες όταν ομιλούν τη σκληρή γλώσσα της εκδίκησης και του μίσους, θα παραμείνουν άφωνοι άραγε όταν καλούνται να εξηγήσουν το ήθος και την ανθρωπισμό των πεπραγμένων τους;
Πονηροί όταν παραποιούν λεγόμενα υπερασπιστών του δικαίου και κουτοπόνηροι όταν περί άλλα τυρβάζουν;
Άραγε τότε, το 1990, ξεσηκώθηκε κουρνιαχτός ενάντια στην απόφαση του Μητσοτάκη πατρός να επιτρέψει την κατ’ οίκον διαβίωση του χουντικού πρωτεργάτη; Όχι βέβαια.
Φιλεύσπλαχνος ο Έλληνας λαός στην μεγάλη πλειοψηφία του. Ακόμη και όσοι δεινοπάθησαν από τους αμερικανοκίνητους δικτατορίσκους, αυτοί που έχασαν παιδιά και αδέλφια, αυτοί που βασανίστηκαν, δεν έκραζαν, δεν έσκουζαν, όπως οι σημερινοί θλιβεροί κυβερνητικοί εκπρόσωποι, οι τόσο έρμοι και τόσο απρόσωποι κατά πως σωστά τους χαρακτήρισε ένα παλιό μας καλό τραγούδι.
Επί 26 χρόνια, ειρήσθω εν παρόδω, ο Στυλιανός Παττακός, απόλαυσε τη γενναιοδωρία πράξεων μιας προηγούμενης πολιτικής γενιάς. Κι ας μην ξεχαστεί η πρώτη απόπειρα του Ανδρέα Παπανδρέου να προσδώσει αίσθημα και στον λαό της χώρας στέλνοντας απεσταλμένο στον Στυλιανό Παττακό προκειμένου να δώσει τέλος στον ύστερο τότε διχασμό… Κι ο Παπανδρέου δεν ήταν τότε ούτε ο μόνος ούτε ο πρώτος…
Ο αμερικανοκίνητος Στυλιανός Παττακός αποδήμησε πλήρης ημερών το 2016.
Μήπως ο αμερικανικός παράγοντας βρήκε στις μέρες μας ευπειθέστερα εντολοδοχεία;
Και μία τελευταία σκέψη
Ο θάνατος του Δ. Κουφοντίνα θα καταγραφεί άραγε ως αυτοχειρία;
Έτσι ώστε, να απαλλαγούν οι Ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος από τη βάσανο της άθρησκης και υποκριτικής τους σιωπής; Έτσι ώστε, ταυτιζόμενοι με τον διχαστικό κυβερνητισμό, να απομακρυνθούν έτι περισσότερο από το ευάριθμο ποίμνιο της αληθινής συγχώρεσης και του αδιαπραγμάτευτου ελέους;
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο athensvoice.gr