Πως προετοιμάζεται η δεξιά για τις κρίσεις και πως τις διαχειρίζεται στην εξέλιξή τους; Με ποιον τρόπο τις μετατρέπει σε ευκαιρίες; Και ποιοι, τελικά, επωφελούνται από αυτές;
Η τραγική διαχείριση του φονικού και καταστροφικού φαινομένου του Ιανού, που έπληξε τον νομό μας, δεν αποτελεί μια τυχαία και ασύνδετη με την εξέλιξη άλλων καταστάσεων, περίπτωση.
Είναι ο τρόπος με τον οποίο η δεξιά, είτε διοικεί μια περιφέρεια ή έναν μεγάλο δήμο είτε βρίσκεται στην κυβέρνηση, αντιμετωπίζει τις κρίσεις. Πριν, κατά τη διάρκειά τους και μετά.
Είναι ο τρόπος με τον οποίο κάνει τις επιλογές της, είναι οι προτεραιότητες που θέτει ως πολιτικές της.
Στην Καρδίτσα, όπου θρηνήσαμε θύματα, επλήγησαν νοικοκυριά, επιχειρήσεις, αγροτικές εκτάσεις και κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, πληγώθηκαν υποδομές, συναντώνται τα βασικά συστατικά της δεξιάς διαχείρισης.
- Πριν την κρίση: Επικοινωνία, ελλείψει ουσίας. Πρωτοσέλιδες ανακοινώσεις περί πλήρους ετοιμότητας, όταν ο νομός παρέμενε (και παραμένει) χωρίς αντιπλημμυρική θωράκιση, με ευθύνη του δεξιού περιφερειάρχη Κ. Αγοραστού, και χωρίς έκτακτα μέτρα προστασίας του πληθυσμού ενόψει φαινομένου, με ευθύνη του δεξιού, επίσης, δημάρχου Καρδίτσας και πρώην αντιπεριφερειάρχη Β. Τσιάκου.
- Κατά τη διάρκεια της κρίσης: Εκκωφαντική απουσία των αρμοδίων, οι πολίτες στο έλεος.Ο ένας με τον άλλον να σώσουν ό,τι σώζεται για να βγει η βραδιά με τις λιγότερες δυνατές απώλειες και την επομένη, μέσα στη λάσπη, πάλι μόνοι, ξεχασμένοι από περιφέρεια Θεσσαλίας και δήμο Καρδίτσας.
- Μετά την κρίση: Απευθείας αναθέσεις, κλειστοί διαγωνισμοί, αργόσυρτες διαδικασίες αποζημιώσεων και αποκατάστασης ζημιών.Μετά από δύο χρόνια αμφιλεγόμενων επιλογών και σπατάλης χρημάτων από την κυβέρνηση Μητσοτάκη και την τοπική αυτοδιοίκηση, όλα και όλοι αποκαλύπτονται. Ο Αγοραστός «δίνει» Μητσοτάκη, Καραμανλή και ΤΕΡΝΑ για καθυστερήσεις στα έργα. Ο Καραγιάννης (υφυπουργός Υποδομών) «δίνει» Αγοραστό για τα αντιπλημμυρικά που δεν έγιναν για χρόνια. Ο Τσιάκος «δίνει» κυβέρνηση και ΤΕΡΝΑ, λέγοντας ότι τα έργα σε Μουζάκι και Αργιθέα βρίσκονται στο 20% του στόχου. Η δε επινόηση του «Αγίου Ιανού», μια προσβλητική (κυρίως για τα θύματα) αναφορά, αποτελεί γνωστή δεξιά τακτική επικοινωνιακού κουκουλώματος της ανεπάρκειας.
Τα δείγματα γραφής της κυβέρνησης Μητσοτάκη στη διαχείριση των κρίσεων της τελευταίας τριετίας επιβεβαιώνουν τα ανωτέρω.
Στην πανδημία:
- Πριν την κρίση:Η Ν.Δ., με την εκλογή της, έθεσε τις βάσεις για την αποδυνάμωση του ΕΣΥ. Κατά την πρώτη καραντίνα και τον χρόνο που της δόθηκε από τους πολίτες δεν «πέταξε λεφτά» -κατά τον Πέτσα- για τη δημιουργία ικανού αριθμού ΜΕΘ.
- Κατά τη διάρκεια της κρίσης:Παρέμεινε αδρανής όταν χιλιάδες ασθενείς με κορωνοϊό πέθαιναν εκτός ΜΕΘ, όταν οι επιβάτες συνωστίζονταν στα λεωφορεία, όταν μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις έβαζαν λουκέτο, όταν εργαζόμενοι έμεναν άνεργοι.
- Μετά το πρώτο κύμα της κρίσης:Έκανε πάρτι απευθείας αναθέσεων και κλειστών διαγωνισμών (άνω των 7,5 δισ. ευρώ), σκόρπισε δημόσιο χρήμα σε κλινικάρχες, «Σκοιλ Ελικικού», επιπλάδικα για ιατρικά γάντια, κ.ά., αλλά και σε κανάλια για να επιτευχθεί η επικοινωνιακή συγκάλυψη των ευθυνών του «Αγίου Μητσοτάκη».
Αλλά και στην περίπτωση της ενεργειακής κρίσης:
- Πριν την κρίση:Μετά τον Ιούλιο του 2019, επίσπευσε το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων προς χάριν του φυσικού αερίου και των «ημετέρων», λειτούργησε στρεβλά το χρηματιστήριο ενέργειας, ιδιωτικοποίησε τη ΔΕΗ. Και επένδυσε στην επικοινωνία, με τους υπουργούς να μιλούν για «αυξήσεις στο ρεύμα ως ένα με δύο ευρώ».
- Κατά τη διάρκεια της κρίσης: Ήταν ουσιαστικά απούσα όταν «έσκαγαν» υπέρογκοι λογαριασμοί χιλιάδων ευρώ για νοικοκυριά και επιχειρήσεις, ήταν αμέτοχη στις Βρυξέλλες όταν Ισπανοί και Πορτογάλοι κέρδιζαν εξαιρέσεις, ήταν αρνητική στην εφαρμογή της εργαλειοθήκης της Κομισιόν για μείωση των ΦΠΑ και ΕΦΚ, ρύθμιση λιανικής και χονδρικής αγοράς ενέργειας, φορολόγηση υπερκερδών παραγωγών και παρόχων, κ.ά.
- Μετά το πρώτο κύμα της κρίσης:Επιδοτεί την αισχροκέρδεια των εταιρειών ενέργειας και ευλογεί τα μπόνους και τις… βίλες των golden boys της ΔΕΗ, την οποία αρνείται να επαναφέρει υπό δημόσιο έλεγχο.
Η δεξιά, λοιπόν, έχει δείξει τα όρια της πολιτικής της. Έχει αποδείξει ότι οι επιλογές της δεν απωθούν τις κρίσεις, αλλά τις γιγαντώνουν.
Είναι, λοιπόν, στη δική μας κρίση να επιλέξουμε τι θέλουμε.
Είναι στο δικό μας χέρι να κάνουμε κυρίαρχες, τόσο σε κεντρικό όσο και σε τοπικό (αυτοδιοικητικό) επίπεδο, τις προοδευτικές πολιτικές που έχουν στο επίκεντρό τους τον άνθρωπο, το περιβάλλον, τη δίκαιη και ισόρροπη ανάπτυξη, τη σταθερή οικονομική και πολιτική πορεία της χώρας.
Είναι υποχρέωσή μας να διεκδικήσουμε και να πάρουμε το μέλλον στα χέρια μας. Συνεχίζουμε.