Όλοι καταλαβαίνουν ότι η πορεία της πανδημίας στη χώρα μας βρίσκεται σε οριακό σημείο. Έτσι, τα χαμόγελα και η αισιοδοξία που υπήρχαν μετά την επιτυχή αντιμετώπιση του πρώτου κύματος, έχουν δώσει τη θέση τους στην ανησυχία και τον εκνευρισμό για όσα συμβαίνουν σήμερα.
Ο Σωτήρης Τσιόδρας εμφανίζεται ανήσυχος καθώς εκτός από τον διαρκώς αυξανόμενο αριθμό των κρουσμάτων υπάρχουν άλλα δυο στοιχεία που τον έχουν θορυβήσει.
Ο «Βηματοδότης» αποκάλυψε ότι τόσο η σταδιακή μετατόπιση των κρουσμάτων στις μεγάλες ηλικίες, όσο και η διαφορετική αντιμετώπιση των ασθενών από τα νοσοκομεία πονοκεφαλιάζουν τον λοιμωξιολόγο.
Αναλυτικά όσα έγραψε ο «Βηματοδότης»:
Τι ανησυχεί τον καθηγητή Σωτήρη Τσιόδρα
Δύο είναι τα θέματα με την αύξηση των κρουσμάτων που ιδιαιτέρως ανησυχούν τον καθηγητή Σωτήρη Τσιόδρα, όπως είχε ενημερώσει στην τελευταία τηλεδιάσκεψη των Λοιμωξιολόγων στο Μέγαρο Μαξίμου.
1. Απ΄ ό,τι φαίνεται, είπε, σημειώνεται σταδιακή μετατόπιση των κρουσμάτων στις μεγαλύτερες ηλικίες. Ενώ κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού ο μέσος όρος των κρουσμάτων είχε κατέβει και τα 35 έτη, τώρα έχει ανέβει το όριο και κυμαίνεται ανάμεσα στα 55 και 65 έτη..
2. Ο δεύτερος παράγοντας ανησυχίας του κ. Τσιόδρα είναι ότι τα εξιτήρια από τα νοσοκομεία είναι λιγότερα από τα εισιτήρια. Δηλαδή εισέρχονται στα νοσοκομεία περισσότεροι απ΄ ότι εξέρχονται (με εξιτήρια). Αυτό, κατά τον καθηγητή σημαίνει ότι οι νοσηλευόμενοι παραμένουν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στις κλίνες των νοσοκομείων.
Αποκάλυψε ωστόσο ότι συνεργάτες του ετοιμάζουν έναν νέο αλγόριθμό με διάφορες παραμέτρους, ώστε, όπως έλεγε, να υπάρχει ομοιομορφία στον τρόπο που αντιμετωπίζονται τα περιστατικά στα νοσοκομεία και στον χρόνο νοσηλείας που απαιτείται.
Εδωσε, μαθαίνω, και παραδείγματα ότι δεν μπορεί στο ένα νοσοκομείο να απαιτείται «χ» χρόνος νοσηλείας και σε άλλο νοσοκομείο (και μάλιστα της ίδιας γεωγραφικής περιφέρειας) να απαιτείται «χ+» ή «-χ» χρόνος.