Aς θυμηθούμε τι έχει συμβεί μετά το έγκλημα στα Τέμπη. Και ας δούμε τι θα κάνουμε εμείς.
Πριν δύο χρόνια 57 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους μετά την τραγική σύγκρουση. Το σιδηροδρομικό δίκτυο λειτουργούσε χωρίς συστήματα ασφαλείας, χωρίς κέντρο τηλεδιοίκησης, με μειωμένο προσωπικό και ρουσφετολογικές προσλήψεις. Την επόμενη μέρα ο Μητσοτάκης επρόκειτο να εγκαινιάσει κάποιον «σταθμό τηλεδιοίκησης», που δεν μάθαμε ποτέ αν υπήρχε και πού βρισκόταν.
Από τις πρώτες ώρες στήνεται ένας πρωτοφανής μηχανισμός, ώστε να πειστεί η κοινή γνώμη ότι πρόκειται για ανθρώπινο λάθος και ότι υπήρχε σύστημα τηλεδιοίκησης. Για το σκοπό αυτό «μοντάρονται» συνομιλίες μεταξύ των αρμοδίων στη διάρκεια της νύχτας μετά την τραγωδία, ώστε να τεκμηριωθεί η εκδοχή της κυβέρνησης, αποκρύπτονται άλλες, ενώ σκηνοθετούνται ρεπορτάζ για τη δήθεν ασφάλεια των σιδηροδρόμων με κομπάρσους τα στελέχη της ΝΔ. Ο Πρωθυπουργός εμφανίζεται από την πρώτη στιγμή σε διάγγελμα για να προκαταβάλει την κοινή γνώμη για την εκδοχή του.
Δεν παρεμβαίνει στο σημείο η αρμόδια Επιτροπή για την έρευνα των αιτιών αλλά η Τροχαία, ενώ το ίδιο βράδυ ξεκινά η απόπειρα μπαζώματος, εκχέρσωσης και άμεσης απομάκρυνσης όλων των κρίσιμων αποδεικτικών στοιχείων, ακόμη και ανθρώπινων μελών, υπό το συντονισμό του υφυπουργού Τριαντόπουλου. Συντρίμμια και χώματα της εκσκαφής διασκορπίζονται από τις πρώτες ώρες σε άγνωστα και διαφορετικά μέρη. Την ίδια στιγμή τα βίντεο από τη φόρτωση της εμπορικής αμαξοστοιχίας διαγράφονται και εξαφανίζονται όπως και τα βίντεο από τη διαδρομή του τρένου μέχρι το σημείο της σύγκρουσης.
Η παντελής καθυστέρηση επί 4 χρόνια στην υλοποίηση της σύμβασης 717 για την ασφάλεια του σιδηροδρομικού δικτύου, υπενθυμίζει τις ευθύνες της κυβέρνησης, που επιχειρεί να αποδώσει το δυστύχημα στην «κακιά στιγμή» και σε «διαχρονικές παθογένειες». Στις μέρες που ακολούθησαν, η τεράστια έκρηξη και οι επακόλουθες κατηγορίες για μεταφορά παράνομων εύφλεκτων ουσιών από την εμπορική αμαξοστοιχία, στοχοποιούνται από την κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό ως «θεωρίες συνομωσίες», οι αναφορές των ανεξάρτητων πραγματογνωμόνων καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα, όπως επίσης μια σειρά από αδιάσειστα ευρήματα. Οι αιτιάσεις της κυβέρνησης και του ίδιου του Πρωθυπουργού περί καύσης ελαίων σιλικόνης από τη μηχανή της επιβατικής αμαξοστοιχίας καταρρίπτονται θεαματικά από τους ειδικούς.
Η κυβέρνηση δημιουργεί μια Εξεταστική Επιτροπή-παρωδία που αρνείται την παρουσία των πιο ουσιωδών μαρτύρων, για να συγκαλύψει τις ευθύνες της, αρνείται τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής ενώ η Βουλή απαλλάσσει τον Υπουργό Μεταφορών Κ. Καραμανλή – που «παραιτείται» με καθυστέρηση μετά την κατακραυγή- ενώ η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία ζητά τη δίωξή του. Ως αποκορύφωμα της αναλγησίας ο Μητσοτάκης τον συμπεριλαμβάνει στις λίστες του κόμματος στις εκλογές που ακολουθούν, ανταμείβει όλα τα μέλη της Εξεταστικής από τη ΝΔ με υπουργεία και προσφάτως τον κ. Τασούλα για τις υπηρεσίες του και σε αυτή την υπόθεση.
Η κινητοποίηση των συγγενών
Οι συγγενείς αντιλαμβάνονται τις μεθοδεύσεις και ξεκινούν το αγώνα τους για να βρουν την ακριβή αιτία για το θάνατο των παιδιών τους και τις συνθήκες του δυστυχήματος. Η Δικαιοσύνη και οι αρμόδιες αρχές, όπως Πυροσβεστική και Αστυνομία, κινούνται με χαρακτηριστικά αργούς ρυθμούς, τρομακτικές παραλείψεις, παλινωδίες και κυρίως αποπροσανατολίζουν την έρευνα. Γονείς και ανεξάρτητοι ερευνητές εντοπίζουν συντρίμμια και χώματα της εκσκαφής με κρίσιμα στοιχεία και ανθρώπινα μέλη, ενώ η κυβέρνηση δήλωνε άγνοια. Απέναντι στους γονείς, οι οποίοι αντιλαμβάνονται τη συγκάλυψη και οργανώνονται στον Σύλλογο Συγγενών Θυμάτων απαιτώντας δικαιοσύνη, η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου συστήνει να απευθυνθούν για παρηγοριά στην… εκκλησία.
Διάσπαρτοι ισχυρισμοί επιχειρούν να συσκοτίσουν την επίμονη έρευνα συγγενών και δημοσιογράφων, οι δολοφονίες χαρακτήρα επιχειρούν να πλήξουν την αξιοπιστία των γονέων και της Μαρίας Καρυστιανού. Ο Εθνικός Οργανισμός Διερεύνησης Ατυχημάτων και Ασφάλειας Μεταφορών, που θα πρέπει να εκδώσει το πόρισμα για το δυστύχημα, στερείται ανεξαρτησίας καθώς η κυβέρνηση εφαρμόζει πλημμελώς τη σχετική ευρωπαϊκή οδηγία για την αυτοτέλειά του αφού ο Υπουργός διορίζει τα μέλη της. Μέσα σε αυτό το κλίμα στις 7 Φεβρουαρίου 2024, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο ψήφισμά του υπενθυμίζει την προβληματική κατάσταση συνολικά του κράτους δικαίου στη χώρα.
Ο Σύλλογος Συγγενών απευθύνεται στην Επιτροπή Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και στις 14 Φεβρουαρίου 2024 η Μαρία Καρυστιανού εμφανίζεται στην πρώτη εκδήλωση που διοργανώνεται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, από την ομάδα μας, προκειμένου να γίνει το πρώτο βήμα, να αναδειχθεί το έγκλημα και η συγκάλυψη σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η Μαρία Καρυστιανού συνεχίζει τις παραστάσεις στους θεσμούς και το Κοινοβούλιο. Απευθύνει επιστολή στην Πρόεδρο της Κομισιόν, Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν, χωρίς ποτέ να πάρει απάντηση. Αντιθέτως εκείνη έχει συμφωνήσει με τον Πρωθυπουργό, να ανατεθεί στην Ελλάδα το χαρτοφυλάκιο του Επιτρόπου Μεταφορών, παρότι ελέγχεται για το πιο θανατηφόρο σιδηροδρομικό δυστύχημα ενώ ταυτόχρονα, συμφωνείται από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα να αναλάβει την Προεδρία της Επιτροπής Μεταφορών η επικεφαλής των Ευρωβουλευτών της ΝΔ!
Η Μαρία Καρυστιανού, μετά τις εξελίξεις επισκέπτεται τον Οκτώβριο του 2024 τις Βρυξέλλες, αλλά γίνεται εκ νέου θύμα στοχοποίησης, με αποκορύφωμα την επίθεση της Προέδρου της Επιτροπής TRAN, Ελίζας Βόζεμπεργκ, σε βάρος της, που ακολουθεί τη συντονισμένη γραμμή συγκάλυψης και απαξίωσης των συγγενών από τη ΝΔ. Την καλουμε και μιλά στην πολιτική ομάδα της LEFT για να εκθέσει τη στάση των θεσμών απέναντί της. Η δολοφονία χαρακτήρα σε βάρος της συνεχίζεται από τον μηχανισμό του Μεγάρου Μαξίμου ακατάπαυστα αλλά αντίθετα η λαϊκή υποστήριξη στην ελληνική κοινωνία γιγαντώνεται. Η Ευρωπαία Εισαγγελέας από το βήμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου υπενθυμίζει, μετά από ερώτησή μας, ότι η Ελληνική Κυβέρνηση «προστατεύει» τον Κώστα Καραμανλή από την έρευνά της.
Το Δεκέμβριο του 2024, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ξεκινά διαδικασία επί παραβάσει σε βάρος της Ελληνικής Κυβέρνησης και ζητά εξηγήσεις για το γεγονός ότι συνεχίζει να μην έχει συμμορφωθεί με τις προδιαγραφές ασφαλείας των σιδηροδρόμων. Την διαδικασία υπογράφει ο ίδιος ο Επίτροπος Τζιτζικώστας.
Μετά και την αποκάλυψη ότι οι περισσότεροι επιβάτες επέζησαν της σύγκρουσης αλλά χάθηκαν από την πυρκαγιά, που σοκάρει την ελληνική κοινωνία, το κίνημα “Δεν έχω Οξυγόνο” στις αρχές του 2025 αποδεικνύει ότι το επίσημο αφήγημα καταρρίπτεται και οι μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις σοκάρουν την κυβέρνηση και αναγκάζουν τον Πρωθυπουργό να εμφανιστεί, πρόσκαιρα και πονηρά, ως παραπλανημένος, «φωτογραφίζοντας» ως εξιλαστήριο θύμα τον Υφυπουργό Τριαντόπουλο.
Ξαφνικά, εμφανίζεται ένα αμφιβόλου γνησιότητας βίντεο – που είχε τυχαίως προαναγγείλει ο Πρωθυπουργός- για να πείσει για το φορτίο της εμπορικής αμαξοστοιχίας. Εντοπίζονται τεράστιες αντιφάσεις μεταξύ των ισχυρισμών αυτών που το προσκόμισαν και αυτοδιαψεύδονται. Ταυτόχρονα, με το επιχείρημα ότι το βίντεο βρέθηκε ξαφνικά σε κάδο ανακύκλωσης δύο χρόνια μετά το δυστύχημα, ο μηχανισμός της ΝΔ αποπροσανατολίζει τη συζήτηση.
Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η ΝΔ συμμαχεί με την Ακροδεξιά και την Αφροδίτη Λατινοπούλου προκειμένου να απορριφθεί το αίτημα του ΣΥΡΙΖΑ και της LEFT, ώστε να μην γίνει συζήτηση στην Ολομέλεια και να μην εμφανιστεί ενώπιον των Ευρωβουλευτών ο Επίτροπος Τζιτζικώστας για να δώσει απαντήσεις για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων στην Ελλάδα. Ερωτηθείς λίγες μέρες αργότερα ο Επίτροπος από την Έλενα Κουντουρά, αποφεύγει να απαντήσει στο βασικό ερώτημα που είναι αν οι ελληνικοί σιδηρόδρομοι είναι ασφαλείς για τους ευρωπαίους πολίτες.
Υπάρχει κανείς που δεν πιστεύει ότι είναι Έγκλημα;
Αυτό ήταν ένα χρονολόγιο των δραματικών εξελίξεων που ξεκίνησαν το τραγικό βράδυ του δυστυχήματος και συνεχίζονται επί δύο χρόνια. Υπάρχει τώρα πια κανείς που δεν πιστεύει ότι πρόκειται για ένα έγκλημα και ότι η κυβέρνηση δεν συγκαλύπτει με μανία όσα έχουν συμβεί; Η ΝΔ από τις πρώτες ώρες είχε βάλει σε εφαρμογή ένα σχέδιο συγκάλυψης πολιτικών και ποινικών ευθυνών, μαζικής κλίμακας, και παράλληλα, λάσπης και απειλών εναντίον όσων αμφισβητούν τη βολική εκδοχή της.
Θλιβερή παράμετρος είναι το γεγονός ότι η Δικαιοσύνη αντί να λειτουργήσει ανεξάρτητα ερευνώντας το θάνατο 57 ανθρώπων, έχει δώσει την εντύπωση ότι συγχρονίζεται με την εκτελεστική εξουσία και δεν συμβάλλει στην διαλεύκανση. Αυτό κλονίζει ανεπανόρθωτα την εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς.
Παράλληλα, διαδοχικά περιστατικά ακόμη και δύο χρόνια μετά το δυστύχημα, αποδεικνύουν ότι οι Ελληνικοί Σιδηρόδρομοι συνεχίζουν να μην είναι ασφαλείς για τους επιβάτες που διακινδυνεύουν την ακεραιότητά τους, παρά τα όσα τραγικά έχουν συμβεί, ενώ η κυβέρνηση δεν έχει κάνει το παραμικρό για να βελτιώσει την κατάσταση.
Μπροστά στην αγανάκτηση της κοινωνίας για τη συγκάλυψη και το έντονο κύμα αμφισβήτησης, η κυβέρνηση χάνει την ψυχραιμία της και επιστρατεύει την ακροδεξιά “φρουρά” με την “εργαλειοθήκη” της, για να επιτεθεί σε όλους όσους είναι απέναντι.
Εμείς φροντίσαμε από την πρώτη στιγμή να αναδείξουμε την κατάσταση και οι συγγενείς να έχουν βήμα για να απευθυνθούν στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, όσο και να φέρουμε θεσμικά στο υψηλότερο πολιτικό επίπεδο, σε Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την Κομισιόν και την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, το θέμα των ευθυνών και της ασφάλειας των σιδηροδρόμων.
Η ελληνική κοινωνία αποδοκιμάζει συντριπτικά και γενικευμένα την κυβέρνηση και συγκροτεί ένα τεράστιο μαζικό λαϊκό κίνημα, με πλατιά πλέον κινητοποίηση, που αντιδρά και την τρομοκρατεί. Δίπλα στο πένθος για τη μνήμη των 57 συνανθρώπων, κυρίως νέων, που έφυγαν άδικα, οφείλουμε να εκφράσουμε και την αντίδραση για τη συγκάλυψη της κυβέρνησης και την προσπάθεια να αποφύγει τις αναπόδραστες ευθύνες της και το πολιτικό κόστος.
Για τους 57 στα Τέμπη, για 650 της Πύλου, για τον Ζακ, τον Γιώργο, για τον Βασίλειο για τους ανθρώπους που ζητούν το δίκιο τους και διεκδικούν το αυτονόητο.
Το λαϊκό κίνημα έχει αυτόνομο λόγο και διεκδικεί. Και κανείς δεν έχει το δικαίωμα ούτε να το καπελώσει, ούτε να το αμαυρώσει.
Δικαιοσύνη παντού!
