Αμιγώς γεωπολιτική η ομιλία του Κώστα Καραμανλή στην παρουσίαση του βιβλίου του καθηγητή και πρώην υφυπουργού Εξωτερικών Γιάννη Βαληνάκη: «Για μια νέα στρατηγική απέναντι στην Τουρκία».
Ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής μίλησε για τις σκέψεις του πάνω στα ελληνοτουρκικά, σημειώνοντας πως «με υποχωρήσεις στην Τουρκία δεν εξαγοράζεται η ειρήνη». Παράλληλα σημείωσε πως με τις συνεχείς υποχωρήσεις «η χώρα καθίσταται όμηρος των αυθαίρετων τακτικών της Τουρκία».
Όπως τόνισε ο ίδιος, όσο η Ελλάδα δεν αντιδρά ή αντιδρά με φοβικότητα, η Τουρκία διευρύνει τις απαιτήσεις της, ενώ σημείωσε πως «κάποιοι στην Ελλάδα επαναλαμβάνουν τα επιχειρήματα της Τουρκίας».
Συγκεκριμένα, ο πρώην πρωθυπουργός μεταξύ άλλων σημείωσε: «Πρόκειται ουσιαστικά για μια εξόχως ενδιαφέρουσα πρόταση για μια νέα «ολιστική» στρατηγική έναντι της Τουρκίας, με απώτερο στόχο την ανάσχεση και ακύρωση της αναθεωρητικής και ηγεμονικής στρατηγικής της, όπως αναδύεται από το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας». Το μεγάλο πλεονέκτημα αυτής της πρότασης είναι ότι δεν είναι θεωρητική, αλλά ξεκάθαρα πρακτική και συγκεκριμένη.
Είναι φανερό ότι το βιβλίο είναι αποτέλεσμα ενδελεχούς έρευνας και συνεκτίμησης όλων των δεδομένων. Το αποτέλεσμα αυτό προκύπτει, επίσης, από δοκιμασμένες τακτικές στο πεδίο, διπλωματική και διαπραγματευτική τεχνική, αλλά και επίπονη αναζήτηση ιδεών και προτάσεων. Καταφέρνει, έτσι, να προσφέρει έναν οδηγό, μια πραγματική στρατηγική απέναντι στην Τουρκία.
Συνολική και λεπτομερή, οραματική και με φιλόδοξους στόχους, αλλά και ρεαλιστική. Ακόμη και αν κανείς δεν συμφωνεί με όλες τις προσεγγίσεις του. Συγχρόνως, προσφέρει ένα όραμα για την Ελλάδα του μέλλοντος, στο πλαίσιο των διαφαινόμενων γεωπολιτικών ανακατατάξεων και εξελίξεων, με αξιοποίηση όλου του δυναμικού και των πλεονεκτημάτων της, ιδιαίτερα ως ενεργειακού κόμβου».
Ο πρώην πρωθυπουργός σημείωσε ακόμα πως: «Το βιβλίο αυτό προσφέρει και μια ακόμα υπηρεσία. Είναι μια εύγλωττη απάντηση σε όσους μιλούν για «σχολή της ακινησίας». Σε όσους αποκαλούν αδράνεια και αποφυγή πρωτοβουλιών, τον αγνό πατριωτισμό, την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των συμφερόντων της χώρας και την ανυποχώρητη στάση μπροστά στις παράλογες και παράνομες απαιτήσεις της Τουρκίας. Αλλά ακόμα ακόμα και σε όσους τα αποκαλούν όλα αυτά γραφικότητα.
Πρωτοβουλίες, όμως, και κινητικότητα δεν συνιστούν οι υποχωρήσεις σε ζωτικά μας συμφέροντα και μονομερή δικαιώματα, τα οποία εξάλλου είναι και κατοχυρωμένα από το Διεθνές Δίκαιο, όπως είναι η επέκταση των χωρικών μας υδάτων. Η καινοφανής θεωρία ότι, αν δεν προσφέρουμε σοβαρά ανταλλάγματα από τα μονομερή δικαιώματά μας στην Τουρκία, αυτή δεν θα έχει λόγο να διαπραγματευτεί μαζί μας είναι πρωτοφανής στα διεθνή χρονικά.
Η διαπραγμάτευση δεν είναι αυτοσκοπός. Και όσοι προτάσσουν ως κέρδος από μια τέτοια διαπραγμάτευση την αποφυγή πολέμου θα πρέπει να ξέρουν ότι με υποχωρήσεις σε τέτοια ζητήματα δεν εξαγοράζεται η ειρήνη. Αντίθετα, η χώρα καθίσταται όμηρος των αυθαίρετων τακτικών της Τουρκίας και της ανοίγει την όρεξη για περισσότερες παράνομες διεκδικήσεις. Αλλά και σε ζητήματα που το Διεθνές Δίκαιο μας καλεί να διαπραγματευτούμε ,όπως είναι οι ΑΟΖ, και που θα έπρεπε, όπως κάνουν όλες οι χώρες του κόσμου, να προσέλθουμε με το μέγιστο των διεκδικήσεών μας, δεν συνιστούν πρωτοβουλίες οι εκ των προτέρων παραχωρήσεις. Και, μάλιστα, χωρίς ανταλλάγματα. Δυστυχώς, η Τουρκία έχει καταφέρει να μας εμφυσήσει το δίλημμα υποχωρήσεις ή πόλεμος. Με τον τρόπο αυτό επιδιώκει – και σε κάποιες περιπτώσεις καταφέρνει – να αποκομίσει κέρδη, χωρίς να πέσει σφαίρα.
Όσο, μάλιστα, η Ελλάδα δεν αντιδρά ή αντιδρά με φοβικότητα, η Τουρκία διευρύνει τις απαιτήσεις της. Το έχω ξαναπεί, δεν αμφισβητώ τον πατριωτισμό κανενός. Αλλά κάποιοι στην Ελλάδα, καλοπροαίρετοι θα πω εγώ, με καλή διάθεση, επαναλαμβάνουν ουσιαστικά τα επιχειρήματα της Τουρκίας. Είναι μια σχολή σκέψης που μας λέει να δείξουμε κατανόηση και στις «εύλογες» ανησυχίες της Τουρκίας.
Μας λένε ότι έχει και η Τουρκία δικαιώματα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Και ότι η Τουρκία αντιδρά με προκλήσεις, γιατί εμείς την κάνουμε να νοιώθει περικυκλωμένη. Μα το Αιγαίο είναι κατάσπαρτο από ελληνικά νησιά! Η γεωγραφία είναι αυτή που επιβάλλει τη συνέχεια του ελληνικού χώρου! Κανείς δεν απέκλεισε την Τουρκία από το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο και κανείς δεν αρνήθηκε τα δικαιώματά της στις περιοχές αυτές. Τα δικαιώματα εκείνα, βεβαίως, που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο, από τις Συνθήκες, από τη γεωγραφία την ίδια!».
