Η φιλοκυβερνητική τουρκική εφημερίδα Γενί Σαφάκ, ασκεί έντονη κριτική προς τον Ερντογάν για το γεγονός ότι επέλεξε τη… διπλωματία για να λύσει την ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο.
«Η Τουρκία παρέθεσε την σκληρή διπλωματία. Δεν μπορέσαμε να πείσουμε την άλλη πλευρά για την αποφασιστικότητα μας για πόλεμο. Αν την είχαμε πείσει πως είμαστε έτοιμοι για πόλεμο αυτή η κατάσταση θα ήταν τώρα διαφορετική», τονίζεται μεταξύ άλλων.
Αναλυτικά το δημοσίευμα της Γενί Σαφάκ:
«Η συνεχιζόμενη μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας στρατιωτική ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο εν μέρει έχει κατευναστεί και μετά από την εκ μέρους της Άγκυρας επιλογή της διπλωματίας. Και ενώ για την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων σχετικά με τα θέματα Αιγαίου και ανατολικής Μεσογείου αναμένεται πως θα χρειαστούν μερικά χρόνια στο ίδιο διάστημα τα μάτια στρέφονται στις στρατιωτικές δυνατότητες των δύο χωρών.
Είναι γνωστό πως η Ελλάδα αγοράζοντας τα γαλλικά μαχητικά αεροσκάφη Ραφάλ θέλει να διασφαλίσει αεροπορική ανωτερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο. Ο πρώην επικεφαλής της διεύθυνσης πληροφοριών του Γενικού Επιτελείου Ισμαήλ Χακκί Πεκίν αναφέρει πως η αλλαγή της ισορροπίας της αεροπορικής ισχύος μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας δεν αλλάζει σε μια-δυο μέρες. Και δήλωσε πως “Ακόμη και αν η Ελλάδα αγοράσει αυτά τα μαχητικά αεροσκάφη, θα τα αποκτήσει σε βάθος χρονών. Σήμερα-αύριο η ισορροπία ισχύος δεν αλλάζει. Η ισορροπία έτσι μόνο μπορεί να αλλάξει : Αν μία χώρα όπως η Γαλλία πάρε 30-40 μαχητικά αεροσκάφη της και όπως είναι, τα μεταφέρει στην Ελλάδα τότε οι ισορροπίες αλλάζουν, αλλά με αγορά αυτών των αεροσκαφών θα χρειαστούν αρκετά χρόνια για να αποκτηθούν. Από σήμερα στο αύριο δεν αλλάζουν οι ισορροπίες. Οι διερευνητικές συνομιλίες με την Ελλάδα συνεχίζονται χωρίς αποτέλεσμα. Η Ελλάδα με την υποστήριξη που έχει, θέτει τα μαξιμαλιστικά της αιτήματα. Η εκπλήρωση αυτών των αιτημάτων σημαίνει περιορισμό των δικαιωμάτων και των συμφερόντων της Τουρκίας. Μακάρι να είχαμε σχέσεις καλής γειτονίας και να γινόταν μία δίκαιη μοιρασιά. Όμως αυτό δεν γίνεται διότι η Ελλάδα ακολουθεί την πολιτική του “Όλα είναι δικά μου-όλα εγώ να τα ελέγχω”.
Απέναντι σε αυτό η Τουρκία παρέθεσε την σκληρή διπλωματία. Δεν μπορέσαμε να πείσουμε την άλλη πλευρά για την αποφασιστικότητα μας για πόλεμο. Αν την είχαμε πείσει πως είμαστε έτοιμοι για πόλεμο αυτή η κατάσταση θα ήταν τώρα διαφορετική. Αν το είχαμε κάνει αυτό η Γαλλία δεν θα έστελνε εκείνο το πλοίο. Η Τουρκία με ένα πλήθος μηνυμάτων κατέστησε σαφές πως δεν επιθυμεί πόλεμο. Και ως αποτέλεσμα υποχρεώθηκε να απαλύνει το περιστατικό».
