Οργιάζουν οι φήμες και τα σενάρια, για το πώς «παγίδευσε» το Ισραήλ τους ασυρμάτους της Χεζμπολάχ που εξερράγησαν χθες Τετάρτη 19/9, την ώρα που το Τελ Αβίβ από την πλευρά του επισήμως τηρεί «σιγή ασυρμάτου» σε σχέση με την ανάληψη ευθύνης για τις επιθέσεις που κόστισαν τη ζωή σε 20 ανθρώπους και τραυμάτισαν πάνω από 450 σε όλο τον Λίβανο. Οι πολύνεκρες εκρήξεις γουόκι – τόκι της Χεζμπολάχ σημειώθηκαν την επομένη άλλων εκρήξεων σε βομβητές που χρησιμοποιούνταν πάλι από μέλη του σιιτικού κινήματος, και μάλιστα την ώρα που γίνονταν οι κηδείες τεσσάρων από τα 12 θύματα, σε νότιο προάστιο του Λιβάνου. Σημειώνεται πως άλλοι 2.800 τραυματίστηκαν στις εκρήξεις των βομβητών.
Σύμφωνα με πηγή των υπηρεσιών ασφαλείας τα γουόκι τόκι που εξερράγησαν χθες είχαν αγοραστεί από τη Χεζμπολάχ πριν από πέντε μήνες, περίπου την ίδια περίοδο που η οργάνωση αγόρασε και τους βομβητές που εξερράγησαν την Τρίτη.
Τα υπολείμματα των κατεστραμμένων γουόκι-τόκι φέρουν ετικέτες με την επωνυμία «ICOM» και “made in Japan”. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της, η ICOM είναι μια εταιρεία ραδιοεπικοινωνιών και τηλεφωνίας με έδρα την Ιαπωνία.
Η εταιρεία δήλωσε ότι η παραγωγή του μοντέλου IC-V82, το οποίο φαινόταν να είναι το μοντέλο , καταργήθηκε σταδιακά το 2014.
Η εταιρεία εξήγησε σε δήλωση της ότι «το μοντέλο IC-V82 είναι μια φορητή ασύρματη συσκευή που παρήχθη και εξήχθη σε περιοχές συμπεριλαμβανομένης της Μέσης Ανατολής από το 2004 έως τον Οκτώβριο του 2014. Η παραγωγή του σταμάτησε πριν από περίπου δέκα χρόνια και έκτοτε δεν έχει διατεθεί στην αγορά από την εταιρεία μας.»
«Η παραγωγή των μπαταριών που απαιτούνταν για τη λειτουργία της κύριας μονάδας έχει σταματυήσει και η ολογραφική σφραγίδα που επιτρέπει να διαχωρίζονται τα αυθεντικά προϊόντα από τις απομιμήσεις δεν ήταν τοποθετημένη, επομένως δεν είναι δυνατό να επιβεβαιώσουμε αν το προϊόν προμήθευσε η εταιρεία μας», ανέφερε με την ιαπωνική κατασκευάστρια.
Πρόσθεσε πως τα προϊόντα της που προορίζονται για τις αγορές του εξωτερικού διατίθενται αποκλειστικά μέσω διανομέων με τους οποίους έχει κλείσει συμφωνίες.
«Όλοι οι ασύρματοί μας παράγονται από τη θυγατρική μας (…) Wakayama ICOM Inc., στν νομό Ουαγιακάμα, με βάση αυστηρό σύστημα διαχείρισης», που έχει διεθνή πιστοποίηση και εγγυάται ότι «δεν χρησιμοποιούνται άλλα μέρη πέρα από τα εγκεκριμένα από την εταιρεία μας», συνεχίζει η ανακοίνωση, επισημαίνοντας ότι, «όλοι οι ασύρματοι κατασκευάζονται στο ίδιο εργοστάσιο», και πουθενά «στο εξωτερικό».
Πώς μπήκαν ταυτόχρονα τα εκρηκτικά σε όλους τους βομβητές
Εν τω μεταξυ οι Αρχές αναζητούν τα ίχνη των σαμποτέρ και στη διαδρομή των φονικών βομβητών, μεταξύ Ταϊβάν και Λιβάνου.
Η Χεζμπολάx απέδωσε τα δυο μπαράζ εκρήξεων στο Ισραήλ, η κυβέρνηση του οποίου δεν έχει κάνει απολύτως κανένα σχόλιο δημόσια. Ωστόσο όλοι διακρίνουν πίσω από το λουτρό αίματος συνεργασία του ισραηλινού στρατού με τη Μοσαντ.
Οι βομβητές που δεν καταστράφηκαν ερευνώνται από τις αρχές του Λιβάνου καθώς και η προέλευσή τους. Σύμφωνα με Αμερικανούς αξιωματούχους τοποθετήθηκαν 20 γραμμάρια εκρηκτικών δίπλα στις μπαταρίες λιθίου των βομβητών. Πυροδοτήθηκαν ταυτόχρονα με την αποστολή μηνύματος που υποτίθεται ότι ήταν από την ηγεσία της Χεζμπολάχ.
Και μάλιστα πριν εκραγούν εξέπεμψαν για αρκετά δευτερόλεπτα ηχητικό σήμα.
Προφανώς η Μοσάντ έμαθε εγκαίρως ότι η Χεζμπολάχ θα προχωρούσε σε μαζική παραγγελία βομβητών. Άγνωστο παραμένει για την ώρα, ποια εταιρία ανέλαβε να τους κατασκευάσει, γιατί η εταιρία στην Ταϊβάν διέψευσε ότι ήταν εκείνη, και διαψεύστηκε και το σενάριο ότι κατασκευάστηκαν από υπεργολάβο της στην Ουγγαρία.
Το μόνο βέβαιο ότι η παραγγελία έγινε πρόσφατα γιατί τον περασμένο Φεβρουάριο ο ηγέτης της Χεζμπολάχ είχε καλέσει τα μέλη της οργάνωσης να μην χρησιμοποιούν κινητά γιατί είναι ευάλωτα στις υποκλοπές.
Το επικρατέστερο σενάριο πάντως είναι, πως αναγκάστηκε να ανατινάξει τους βομβητές επειδή το σχέδιο έγινε αντιληπτό από τη Χεζμπολάχ.
Η δολιοφθορά των μηχανισμών είναι στην «παράδοση» της Μοσάντ, σύμφωνα με τη Corriere della Sera. Και όχι μόνο αυτό. Πριν από χρόνια, δημιούργησε μία ή περισσότερες εταιρείες που είχαν υπογράψει συμβόλαια για να πουλήσουν στο Ιράν τεχνολογία στρατιωτικής χρήσης. Στην πραγματικότητα πουλούσαν όμως ελλαττωματικό υλικό. Μια από τις εταιρείες ήταν στο Μιλάνο, την οποία διηύθυνε ένας πράκτορας αυστραλιανής καταγωγής, ο οποίος αργότερα κατέληξε σε φυλακή του Ισραήλ, επειδή ήταν ύποπτος ότι είχε πει αυτά που ήξερε. Σύμφωνα με τις αρχές αυτοκτόνησε στο κελί του.
Και πάλι το Ισραήλ, με τη βοήθεια δυτικών συμμάχων, μόλυνε τους πυρηνικούς φυγοκεντρωτές της Τεχεράνης με τον ιό Stuxnet: μια υπόθεση στην οποία φέρεται να εμπλέκεται ένας Ολλανδός τεχνικός, μέλος της υπηρεσίας πληροφοριών, ο οποίος αργότερα έχασε τη ζωή του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στα Εμιράτα. Και αν θέλουμε να πάμε ακόμη πιο πίσω, υπάρχει η μυστηριώδης υπόθεση των αντιαεροπορικών πυραύλων Stinger που κατέληξαν στα χέρια τρομοκρατών και των Ταλιμπάν. Το πρόβλημα είναι ότι οι συσκευές χρειάζονταν νέες μπαταρίες και φαίνεται ότι οι μυστικές υπηρεσίες κατάφεραν να τις προμηθεύσουν με ψεύτικα ανταλλακτικά που καθιστούσαν αδύνατη τη χρήση του εκτοξευτή.