Τρία βήματα μπροστά από τον Κυριάκο Μητσοτάκη τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το μεταναστευτικό φροντίζει να βρίσκεται ο Αλέξης Τσίπρας.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αφού αρχικώς ζήτησε από τον πρωθυπουργό να αλλάξει στρατηγική και γραμμή και να συναινέσει στην εκπόνηση ενός εθνικού σχεδίου για το μεταναστευτικό/προσφυγικό ώστε να βρει την αξιωματική αντιπολίτευση δίπλα του, μετά τις τελευταίες κινήσεις Ερντογάν, κάλεσε τον πρωθυπουργό να ζητήσει άμεσα από τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου την έκτακτη Σύγκληση Συνόδου Κορυφής ώστε η ΕΕ να εγγυηθεί την εφαρμογή της Συμφωνίας της με την Τουρκία.
Επί της ουσίας ο Αλέξης Τσίπρας επιδεικνύοντας γρήγορα αντανακλαστικά θέλησε να αιφνιδιάσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη και να του υποδείξει τις σωστές κινήσεις ως αντίδραση στις τελευταίες δραματικές εξελίξεις. Συγχρόνως, η Κουμουνδούρου φροντίζει να θυμίζει πως οι ευθύνες της κυβέρνησης Μητσοτάκης για την τραγική κατάσταση στα νησιά είναι τεράστιες και συνδέονται με την επιλογή της να διχάσει τους πολίτες, να οδηγήσει σε πρωτοφανή κοινωνική έκρηξη και να καλλιεργήσει συνθήκες εμφυλιοπολεμικής σύρραξης.
Άλλωστε το ίδιο έκανε και την Πέμπτη στην Βουλή όταν κάλεσε τον πρωθυπουργό να «αλλάξει ρότα» , να αποφασίσει την αποσυμφόρηση των νησιών και να καταργήσει την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για τις επιτάξεις και να ξεκινήσει ένας διάλογος με την αντιπολίτευση πάνω στην βάση ενός εθνικού σχεδίου για το προσφυγικό.
Λέγοντας στον κ. Μητσοτάκη πως «εγώ είμαι εδώ» και συγχρόνως προτείνοντας είτε κατ’ ιδίαν συνάντηση μαζί του είτε την σύγκληση Συμβουλίου Πολιτικών αρχηγών ο Αλέξης Τσίπρας θέλησε να δείξει πως η αξιωματική αντιπολίτευση δεν βρίσκεται απέναντι, αντιθέτως είναι πρόθυμη να βάλει πλάτη, εκτός εάν η κυβέρνηση συνεχίσει την ίδια πολιτική οπότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα βρεθεί στο πλευρό των νησιωτών.
Οι προϋποθέσεις που θέτει ο ΣΥΡΙΖΑ για μία κοινή γραμμή στο μεταναστευτικό είναι: Εγκατάλειψη της λογικής της άσκησης βίας και του αυταρχισμού, πλήρης απόσυρση των δυνάμεων των ΜΑΤ από τα νησιά, ανάκληση της ΠΝΠ για την επίταξη περιουσιών και ειλικρινής διάλογος με τις τοπικές κοινωνίες στη βάση του σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου.
