Με αφορμή τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ και για το debate που πρόκειται να γίνει την ερχόμενη εβδομάδα μεταξύ των 6 υποψηφίων προέδρων που διεκδικούν την ηγεσία του κόμματος-μιας και πλησιάζουμε σιγά σιγά στην τελική ευθεία για τις εσωκομματικές εκλογές-μίλησε στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Καθρέφτης» με τον Χρήστο Μιχαηλίδη, ο Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και Υποψήφιος Πρόεδρος του κόμματος, Μιχάλης Κατρίνης.
Όπως και υπογράμμισε αρχικά στον Χρήστο Μιχαηλίδη, μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό της ΕΡΤ, «Εγώ γεννήθηκα και ανδρώθηκα μέσα στο ΠΑΣΟΚ. Βέβαια σε ένα ΠΑΣΟΚ το οποίο είχε πιο πατριωτικά χαρακτηριστικά, ένα ΠΑΣΟΚ το οποίο ήταν ριζοσπαστικό και είχε κινηματικό χαρακτήρα, συνδέθηκε με τα με τους πολίτες, με κοινωνικές δυνάμεις και γι’ αυτό ακριβώς είχε και τη δύναμη να μεταφράσει αυτή τη στήριξη σε συγκεκριμένες πολιτικές. Διότι, ο κόσμος είδε με το ΠΑΣΟΚ αλλαγές στη ζωή του και βεβαίως είδε να παίρνει ευκαιρίες και δυνατότητες που δεν είχε για ευνόητους λόγους, για πάρα πολλές δεκαετίες».
Σχετικά με το λόγο που πήρε την απόφαση να διεκδικήσει την ηγεσία του κόμματος, ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ο κ. Κατρίνης είπε: «Κοιτάξτε, εγώ συμπληρώνω 10 χρόνια κοινοβουλευτικής διαδρομής και έχω ζήσει το ΠΑΣΟΚ σε όλες τις φάσεις της πορείας και της ανόδου και της πτώσης. Έχω σχέση στέρεη με πάρα πολλά στελέχη και φίλους του ΠΑΣΟΚ σε όλη την επικράτεια. Θεωρώ λοιπόν, ότι το ΠΑΣΟΚ σήμερα πρέπει να κάνει μια κομβική επιλογή. Πρέπει να πάρει πρωτοβουλία για να φτιάξει μια μεγάλη παράταξη, ευρύχωρη, πολυσυλλεκτική, η οποία θα στεγάσει μέσα και δυνάμεις και συλλογικότητες και φορείς και πολίτες που σήμερα που μιλάμε ανήκουν σε άλλους πολιτικούς χώρους, αλλά δεν συμφωνούν με την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και την πολιτική που ακολουθεί. Άρα, δεν μπορώ να συμβιβαστώ με τη λογική ενός ΠΑΣΟΚ το οποίο παλεύει για ποσοστά 14, 15, 16%, αλλά σταθερά στη δεύτερη θέση. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι το ΠΑΣΟΚ και το λέω καθαρά και νομίζω ότι πρέπει να είναι απόφαση συνολικά του ΠΑΣΟΚ ότι θα συνεργαστούμε υπό οποιεσδήποτε συνθήκες με τη Νέα Δημοκρατία και τον κ. Μητσοτάκη. Και αυτό που είπα και πριν, πιστεύω ότι το ΠΑΣΟΚ πλέον δεν πρέπει αυτάρεσκα να θεωρεί ότι ο κόσμος θα επιστρέψει πίσω και θα το κάνει αυτόματα μια μεγάλη πολιτική δύναμη, αλλά πρέπει να πάρει πρωτοβουλίες, να ανοίξει και να στεγάσει πολίτες, συλλογικότητες, φορείς σε έναν ανοιχτό διάλογο, σε μια μεγάλη παράταξη με πυρήνα και πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ, αλλά ευρύτερη του ΠΑΣΟΚ, ακριβώς για να υπάρχει μια παράταξη που μπορεί πραγματικά να είναι κόμμα εξουσίας, που μπορεί πραγματικά να διεκδικήσει την διακυβέρνηση του τόπου (…)».
Έπειτα, ο ίδιος συμπλήρωσε τα εξής: «Εγώ νομίζω ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να ανακτήσει το ριζοσπαστικό του και κινηματικό του χαρακτήρα, να εκφράσει τις δυνάμεις, τις κοινωνικές που παραδοσιακά εξέφραζε και το έκαναν μεγάλο και του έδωσαν τη δυνατότητα να γίνει διακυβέρνηση. Αυτό πρέπει να γίνει με ευρύτερες συνεννοήσεις, συνθέσεις, αλλά από τη βάση και όχι με συμφωνίες κορυφής αρχηγών που θα μοιράζουν ρόλους, αξιώματα στα στελέχη και θα νομίζουν ότι αθροίζουν τα ποσοστά και έτσι γίνεται μια μεγάλη παράταξη. Αυτό δεν ενδιαφέρει κανέναν από τους πολίτες που σήμερα αισθάνονται ότι χάνουν ευκαιρίες και δικαιώματα. Δεν ενδιαφέρει αυτούς που απέχουν συνειδητά γιατί βλέπουν ότι τα κόμματα αυτή τη στιγμή δεν μπορούν να αρθρώσουν εναλλακτική κυβερνητική πρόταση. Μάλιστα, κάποιοι δεν μπορούν να κάνουν ούτε αντιπολιτευτική πρόταση. Μιλάω για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης που είναι σε μια πρωτοφανή κρίση αυτήν την περίοδο. Αυτό όμως, σημαίνει ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να δει το στόχο. Ο στόχος ποιος είναι; Ο στόχος να γίνει μια μεγάλη παράταξη, η οποία θα μπορεί πραγματικά να απειλήσει τη Νέα Δημοκρατία ως κόμμα εξουσίας».
Ενώ παράλληλα πρόσθεσε: «Θα δείχνει ότι είναι ικανή να κυβερνήσει. Θα δείχνει ότι μπορεί να είναι η εναλλακτική πρόταση για τους πολίτες την επόμενη μέρα. Που έχουν κουραστεί σήμερα από τον κ. Μητσοτάκη, που ζητούν κάτι διαφορετικό. Και βεβαίως αυτό το κάτι διαφορετικό θα πρέπει να το δουν μέσα από μια μεγάλη παράταξη, η οποία είναι ευρύχωρη, είναι πολυσυλλεκτική, δέχεται στις τάξεις της, πολίτες που έχουν κάνει διαφορετικές επιλογές στο παρελθόν, αλλά σήμερα στρέφουν και πάλι τη ματιά τους προς το ΠΑΣΟΚ και τη μεγάλη παράταξη και κυρίως μια παράταξη η οποία θα μιλήσει για τη νέα γενιά, για τα προβλήματα στέγασης, για τα προβλήματα, τα εργασιακά, για το δημογραφικό ζήτημα. Θα μιλήσει για τον κόσμο της αγοράς που το 95%, σήμερα είναι εκτός οποιασδήποτε πηγής ρευστότητας και τα χρήματα πάνε σε λίγες και μεγάλες επιχειρήσεις. Και επιτέλους μια παράταξη η οποία θα πει ανοιχτά ότι δεν μπορεί η ελληνική οικονομία και η ελληνική κοινωνία αυτή τη στιγμή να υφίστανται μια εκμετάλλευση από συγκεκριμένες, λίγες ισχυρές επιχειρήσεις που έχοντας κάνει ένα καρτέλ, αισχροκερδούν εις βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών. Αλλαγές στους θεσμούς. Στήριξη της δικαιοσύνης, βεβαίως και αλλαγές συνταγματικές, ώστε η Δικαιοσύνη να μπορεί απερίσπαστη να κάνει τη δουλειά της. Ενίσχυση της δημόσιας υγείας (…). Όλα αυτά λοιπόν, και πάρα πολλά άλλα θέματα θα πρέπει να είναι η βάση της συζήτησης και της διαμόρφωσης ενός προγραμματικού πλαισίου που θα εμπνεύσει επιτέλους μετά από χρόνια τον κόσμο για να έρθει και να στηρίξει μια μεγάλη παράταξη που μπορεί ως κυβέρνηση όλα αυτά να τα κάνει πράξη και βεβαίως να δώσει στον κόσμο ελπίδα, προοπτική και χαμόγελο επιτέλους. Ο κόσμος πρέπει να αισιοδοξεί ότι το μέλλον του θα είναι καλύτερο».
«Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να γίνει πάλι κίνημα»
Τέλος, ερωτηθείς αν σε περίπτωση εκλεγεί ο ίδιος Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ποια είναι τα πράγματα, ποιες οι αλλαγές που θα κάνει, δήλωσε «Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να γίνει πάλι κίνημα. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να συνδεθεί με τη βάση, με δυνάμεις κοινωνικές, με επαγγελματικές, επιστημονικούς φορείς, με εκπροσώπους εργαζομένων. Πρέπει τα μέλη να μην ψηφίσουν μόνο στις 6 Οκτωβρίου και μετά να πάμε στην επόμενη αναμέτρηση μετά από 4 χρόνια, αλλά θα πρέπει τα μέλη αυτά να συνδιαμορφώνουν και το πρόγραμμά μας και να ψηφίζουν για τους υποψηφίους βουλευτές και τις επιλογές στην αυτοδιοίκηση. Άρα, κόμμα με πραγματικό μέλλον, όπου τα μέλη συμμετέχουν και δεν ψηφίζουν απλά μόνο τους προέδρους ή τους συνέδρους (…)».
