«Ο γιος έγινε Ολυμπιακός από τη μαμά. “Εκμεταλλεύτηκαν” τα χρόνια που ήμουν στις Βρυξέλλες και τον καθοδήγησε εκεί που ήθελε. Τώρα έχει πάει στις ακαδημίες του Ολυμπιακού, έχει δεθεί με την ομάδα και την ακολουθεί. Πήγαμε, λοιπόν, χθες στο γήπεδο. Ήταν μία μεγάλη επιτυχία του Ολυμπιακού και συγχαρητήρια. Γενικά, φέτος ήταν μία χρονιά μεγάλων επιτυχιών για τον ελληνικό αθλητισμό. Μακάρι να πηγαίνουν όλες οι ελληνικές ομάδες καλά» ανέφερε ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Νίκος Ανδρουλάκης στον Alpha την επομένη της μεγάλης ευρωπαϊκής επιτυχίας του Ολυμπιακού.
Σε μια προσωπική εξομολόγηση, μάλιστα, ο κ. Ανδρουλάκης περιέγραψε πόσο απολαμβάνουν πατέρας και γιος να παίζουν μαζί μπάσκετ, ώστε και εκείνος με τη σειρά του να τον «μυήσει» στη μεγάλη του αγάπη, το μπάσκετ.
«Για εμάς τους εραστές της πολιτικής, οι εκλογές έχουν ένα μεγαλείο που είναι η επαφή με τον κόσμο. Ακούς το βράδυ τους αναλυτές και πας την άλλη μέρα σε ένα καφενείο και ακούς έναν άνθρωπο που λέει μία ατάκα η οποία ξεπερνάει ό,τι άκουγες το προηγούμενο βράδυ. Γιατί οι άνθρωποι έχουν μία δωρική προσέγγιση των πραγμάτων. Η κοινωνία βλέπει από ένα άλλο μετερίζι τις εξελίξεις. Μία συμβουλή σε ένα καφενείο ή σε έναν εργασιακό χώρο μπορεί να έχει πολλαπλάσια αξία από έναν επικοινωνιολόγο» σημείωσε ο κ. Ανδρουλάκης αναφέροντας ότι προτιμά και επενδύει στην προσωπική επαφή με τους ψηφοφόρους.
«Μου αρέσει μία μαντινάδα που επί της ουσίας προτρέπει να διατηρούμε μια συνέπεια στη ζωή μας. “Ο βράχος ο περήφανος, έχει καλλιά να πέσει, να τον σκεπάσει η θάλασσα, παρά να αλλάξει θέση”. Πρέπει να υπάρχουν αξίες, να μην τα θυσιάζουμε όλα στο βωμό της φιλοδοξίας, του κέρδους, της επικοινωνίας» πρόσθεσε ο κ. Ανδρουλάκης.
Σχετικά με το πως περνά τον ελεύθερο χρόνο του, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής είπε: «Είμαι άνθρωπος της παρέας, απλά τώρα στις εκλογές δεν είναι εύκολα τα πράγματα. Μου αρέσει να βγαίνω έξω και να κάνω μακρινά ταξίδια».
Ερωτηθείς για την αποχή των ψηφοφόρων στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, ο κ. Ανδρουλάκης παρατήρησε: «Ο λόγος που πάει ο κόσμος στην αποχή, είναι η απογοήτευση. Είναι η πίστη του κόσμου ότι δεν θα αλλάξουν τα πράγματα. Ότι όλη την ώρα περιμένουμε κάτι καλύτερο, δεν έρχεται, άρα δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από τους πολιτικούς. Αυτό για να το ανατρέψουμε και να τους δώσουμε τη δυνατότητα να μας κοιτάξουν και, αν μας κοιτάξουν, να μας ακούσουν και μετά να μας επιλέξουν, πρέπει να δούμε τι είναι αυτό που τους κάνει να αποστρέφονται την πολιτική. Για μένα, το μεγάλο θέμα είναι η αξιοπιστία. Οι πολίτες πιστεύουν ότι το μεγαλύτερο μέρος των πολιτικών είναι αναξιόπιστοι. Άλλα λένε, άλλα κάνουν. Για αυτό χρησιμοποιώ πολλές φορές τη λέξη “αξιοπιστία”. Γιατί εμείς λέμε λίγα, νομίζω είναι υλοποιήσιμα, έχουν υλοποιηθεί σε άλλες χώρες, έχουν αλλάξει τη ζωή των πολιτών, έχουν διώξει τη λιτότητα, έχουν φέρει την ανάπτυξη, καλή δημόσια υγεία και παιδεία. Γιατί αυτά να μην είναι οι κεντρικοί στόχοι των σχεδίων της χώρας;»
«Για εμένα η πολιτική έχει και ένα όριο. Τι θέλω να πω; Ας αφήνουμε και τις νεότερες γενιές να προχωρούν μπροστά. Καλό είναι όλοι μας να βάζουμε ένα όριο στον πρωταγωνιστικό μας ρόλο, γιατί ο πολιτικός – και χωρίς να είσαι βουλευτής – μπορείς να λες την άποψή σου, να γράφεις τα άρθρα σου, να συμμετέχεις στα όργανα του κόμματός σου. Δεν χρειάζεται να είναι όλοι για πάντα στην πρώτη γραμμή. Και αυτό είναι υγεία για το πολιτικό σύστημα. Και συγχρόνως είναι παθογένεια το αντίθετο, γιατί αν πάτε σε άλλες χώρες τόση οικογενειοκρατία, όπως στην Ελλάδα, δεν θα συναντήσετε. Και θέλω να σας πω ότι ίσως και αυτό είναι ένα θέμα που αφορά την πολιτική αξιοπιστία», απάντησε ερωτηθείς για την κρίση εμπιστοσύνης στο πολιτικό σύστημα.
Τέλος, ερωτηθείς για την τραγωδία των Τεμπών, ο κ. Ανδρουλάκης σημείωσε: «Είναι αδιανόητο οι γονείς να κάνουν τέτοιο αγώνα για τα παιδιά τους και να τους επιτίθενται από τα σόσιαλ μίντια, από εφημερίδες και sites ελεγχόμενα από τη Νέα Δημοκρατία ότι ‘’κάποιοι θέλουν πολιτική καριέρα’’. Μα, είναι δυνατόν τέτοια απαξίωση και ασέβεια στον πόνο αυτών των ανθρώπων;»
Ανέδειξε ένα μοτίβο ατιμωρησίας σε μια σειρά από υποθέσεις. «Είναι πάγια τακτική να παρουσιάζουν τα θύματα ως θύτες και είναι απάνθρωπο».
«Τα Τέμπη για εμένα είναι η εικονοποίηση της παθογένειας συνολικά του κράτους. Κατέθεσα πρόταση δυσπιστίας πριν από μερικούς μήνες για να δούμε τελικά ποιοι είναι αξιόπιστοι και ποιοι είναι αναξιόπιστοι. Γιατί την έκανα; Γιατί διάβασα κάτι που με συγκλόνισε. Εκείνη την ώρα να έχουν προτεραιότητα κάποιοι την επικοινωνία και όχι να μάθουμε τι έχει συμβεί. Και, πραγματικά, μου θύμισε σε έναν βαθμό το βράδυ με την διαχείριση που έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ με το Μάτι. Δηλαδή προτεραιότητα στην επικοινωνία και όχι στην τραγωδία. Δηλαδή αυτό δείχνει ένα αμετανόητο πολιτικό σύστημα. Και την επόμενη ημέρα καταθέτω την πρόταση. Τι έγινε στην Βουλή; Θυμόμαστε; Καταρχάς πήγε ο κ. Μητσοτάκης να παρουσιάσει εμένα ως εκπρόσωπο συμφερόντων, όταν το ίδιο βράδυ οι στενότεροί του συνεργάτες ήταν στο σπίτι του συγκεκριμένου επιχειρηματία και έπιναν και κάπνιζαν» κατέληξε ο κ. Ανδρουλάκης.
