Ο Νικόλας Φαραντούρης μπήκε στις ζωές μας από την τηλεόραση. Ο καθηγητής, ο ειδικός στα ενεργειακά που τόσο μας «καίνε» όλους πια, αλλά -κυρίως- ο άνθρωπος με το πράο ύφος που δεν κουράζεται ποτέ να εξηγεί, με απλά λόγια, όλες αυτές τις περίπλοκες έννοιες που έχουν αλλάξει τις ζωές μας.
Όμως, ο Νικόλας δεν είναι μόνον αυτό. Και σίγουρα είναι πολλά πέρα από το βαρύγδουπο τίτλο του καθηγητή της Ευρωπαϊκής Έδρας Jean Monnet στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο Ανταγωνισμού, Ενέργειας και Μεταφορών και του διευθυντή του Μεταπτυχιακού Προγράμματος στη Στρατηγική, το Δίκαιο και τα Οικονομικά της Ενέργειας στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Είναι και δικηγόρος. Και οινοποιός. Και μουσικός. Και ποιητής. Όμως, πάνω από όλα, είναι Κεφαλονίτης. Αυτό απαντά, εξάλλου, και ο ίδιος όταν τον ρωτούν ποια από τις τόσες ιδιότητές του βαραίνει περισσότερο μέσα του. Αλλωστε, οι Κεφαλονίτες δεν είναι ποτέ μόνο ένα πράγμα.
Ο Νικόλας στο πιάνο
Μεγαλωμένος μέσα σε ένα μουσικό σπίτι, ο Νικόλας Φαραντούρης είχε πάντα μουσικά ακούσματα. Η μητέρα του, σολίστ του πιάνου, με σπουδές σε Ελλάδα και Βιέννη. Ο πατέρας του φιλόλογος-θεολόγος, ένας άνθρωπος που ήταν με το τραγούδι στο στόμα, τόσο στα εύκολα όσο και στα δύσκολα. Όπως διηγήθηκε ο Νικόλας στη «Φωνή της Ελλάδας», στην εκπομπή «Πρόσκληση σε γεύμα» και την Ελένη Καραλή: «Ήταν μια ευτυχής συνύπαρξη δύο πολύ μελωδικών ανθρώπων, οι οποίοι μας έμαθαν να εκφραζόμαστε μέσα από τη μουσική. Τα πρώτα ακούσματα στο σπίτι ήταν απολύτως μουσικά. Ακόμα και η εκφορά του λόγου μας είχε μια μουσικότητα».
Κάποια στιγμή και ο ίδιος αποφάσισε να μάθει βιολί. Αρχισε μαθήματα στο Ωδείο. Το πιάνο όμως ποτέ δεν το άφησε. Πάντα έβρισκε -και συνεχίζει να βρίσκει- ευκαιρίες να παίξει κάτι στα ασπρόμαυρα πλήκτρα του.
Με τη γυναίκα του, Δώρα, έχουν τρία παιδιά, τον 18χρονο Ευάγγελο, την 15χρονη Κατερίνα και τον 12χρονο Θεόδωρο. Τους αρέσουν οι Τέχνες. Η Κατερίνα ζωγραφίζει. «Μου αρέσει να βλέπω τα παιδιά μου να εκφράζονται καλλιτεχνικά», λέει.
Φυσικά, το πιάνο δεν λείπει ούτε από το δικό τους σπίτι. Ολοι παίζουν σε αυτό. Το πιάνο είναι τρόπος έκφρασης για την οικογένεια Φαραντούρη: «Η μητέρα μου, όταν πρωτογνωρίστηκε με τη γυναίκα μου, της εξήγησε ότι, μέσα από το παίξιμό μου, θα καταλάβαινε και τη διάθεσή μου. Αυτό το βλέπουμε και στα παιδιά μας. Ο τρόπος με τον οποίο παίζουν πιάνο υποδηλώνει τα συναισθήματά τους. Θυμός, οργή, αναμονή, προσδοκία, θλίψη, ενθουσιασμός, χαρά».
Κάτι άλλο που πολύς κόσμος δεν γνωρίζει για τον Νικόλα, είναι η συγγένειά του με τη Μαρία Φαραντούρη, την οποία εκτιμά απεριόριστα: «Η Μαρία Φαραντούρη είναι αγαπημένη. Μας τιμά στην οικογένεια και μας κάνει περήφανους στα πέρατα της οικουμένης. Και εμείς οι συγγενείς της νιώθουμε τεράστια περηφάνια για αυτό».
Το «χόμπι» της διδασκαλίας
Στα 18 του, έδωσε εξετάσεις και πέρασε στη Νομική Αθηνών. Στη συνέχεια, με υποτροφίες, έφυγε στο εξωτερικό να κάνει μεταπτυχιακό στην Οξφόρδη. Εργάστηκε ως δικηγόρος στο Λονδίνο και στη Νέα Υόρκη, παράλληλα με την ακαδημαϊκή δραστηριότητα, τη συγγραφή και τη διδασκαλία.
Όταν τον ρωτάς για τη διδασκαλία, σου εξηγεί ότι δεν την είδε ποτέ ως επαγγελματική αποκατάσταση. Την αισθάνεται ως χόμπι, ένα όμορφο χόμπι, όπως λέει χαρακτηριστικά. Του αρέσει η επαφή με τους νέους ανθρώπους, όχι μόνο τους νέους σε ηλικία, αλλά και με όλους αυτούς που έχουν νέα μυαλά, νέες ιδέες, έχουν ενθουσιασμό.
Δηλώνει εξωστρεφής: «Μου αρέσει να εκφράζομαι δημόσια. Καμιά φορά και σε βαθμό παρεξηγήσεως. Όμως, με την εξωστρέφεια δηλώνεις και αυτό που είσαι, νιώθεις πιο ελεύθερος. Αυτό λέω και στα παιδιά μου. Ότι είναι όμορφο να εξωτερικεύονται τα συναισθήματά τους».
Κεφαλονιά, το μεγάλο κεφάλαιο
Ένα μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή του είναι το νησί του, η Κεφαλονιά. Ένα νησί, όπως είπε και ο ίδιος στη «Φωνή της Ελλάδας», των αντιθέσεων. «Από την απόλυτη ηρεμία της θάλασσας και τις παραδεισένιες ακτές, μπορείς να βρεθείς στον Αίνο, στα 1.680 μέτρα, στο ψηλότερο σημείο της Δυτικής Ελλάδας, από όπου ατενίζεις όλο το Ιόνιο».
Ο ίδιος μπορεί να σου μιλά ώρες ατελείωτες για την Κεφαλονιά, με τον ενθουσιασμό ενός έφηβου. «Έχω έρωτα με το νησί», λέει. Και είναι αλήθεια, γιατί πάντα θα μιλήσει για αυτό, πάντα θα κάνει αναφορά στην Κεφαλονιά του: «Είναι μεγάλη μου χαρά και τιμή να μιλώ για το νησί μου. Νιώθω βασικά Κεφαλονίτης και έπονται όλες οι άλλες οι ιδιότητες. Κεφαλονιά και Ιθάκη. Γέφυρα πολιτισμών, ιδεών και ρευμάτων. Φιλοξένησαν μεγάλους καλλιτέχνες, γέννησαν μεγάλους ποιητές, μεγάλους επαναστάτες, μεγάλους ευεργέτες».
Χαρακτηρίζει την Κεφαλονιά νησί της ανατροπής: «Αν έπρεπε να βάλω μία λέξη να χαρακτηρίσει το νησί μου, θα έλεγα ότι είναι το νησί της ανατροπής. Με το που πατάει κανείς το πόδι του στο νησί αισθάνεται αυτή την ανατροπή».
Και οι Κεφαλονίτες; Τους χαρακτηρίζει γρέντζους: «Ο Κεφαλονίτης είναι ένας γρέντζος άνθρωπος. Είναι ένας οξύς άνθρωπος. Έχει αιχμές. Σαν το καρδιογράφημα. Πάνω κάτω. Πάνω κάτω. Αυτή είναι όμως και η ομορφιά του».
Ο συγγραφέας Φαραντούρης
Αλλη πτυχή του Ν. Φαραντούρη είναι η συγγραφή. Έχει μέχρι σήμερα δημοσιεύσει 10 μονογραφίες, βιβλία και επιμέλειες επιστημονικών τόμων και περισσότερα από 50 άρθρα και μελέτες σε διεθνή περιοδικά.
Το τελευταίο του βιβλίο λέγεται «Η Ενεργειακή Κρίση στην Ελλάδα» και έρχεται από τις εκδόσεις Παπαζήση. «Στις σελίδες του προσπάθησα να συνοψίσω όλα όσα, ενάμιση τώρα χρόνο, έχω γράψει και έχω πει, σε σχέση με την προέλευση αυτής της ενεργειακής κρίσης, τις προειδοποιήσεις που είχαμε κάνει και το τσουνάμι της ακρίβειας που έρχεται, τους λόγους που έχουν το δημιουργήσει όλο αυτό και, κυρίως, τις προτάσεις για έξοδο. Υπάρχουν προτάσεις ρεαλιστικές. Πιστεύω ότι η ενέργεια δεν μπορεί να θεωρείται ένα αμιγώς χρηματιστηριακό προϊόν. Είναι και κοινωνικό αγαθό, όπως το νερό, η παιδεία, η υγεία».
Πώς ασχολήθηκε όμως με την ενέργεια; Η ενέργεια ήταν πάντα κάτι που τον συνέπαιρνε. «Δεν υπάρχει πόλεμος που να μην έχει στο βάθος του τούνελ ενεργειακά ζητήματα. Τραγικά πράγματα. Έχει καταντήσει η ενέργεια να είναι ένα αγαθό για το οποίο σκοτώνονται οι άνθρωποι».
Έχει εκδώσει και τρεις ποιητικές συλλογές. Η δεύτερη συλλογή είναι η «Εν πτήσει. Πόλεις σε τέσσερις ηπείρους» (Εκδόσεις Περισπωμένη 2014). Στην αφιέρωση γράφει: «Οι στίχοι γράφτηκαν εν πτήσει σε ένα Blackberry μεταξύ 2011-2013 για τη Δώρα και τα τρία μας πιτσιρίκια, τον Ευάγγελο, την Κατερίνα και τον Θεόδωρο».
Ο οινοποιός
Έτερη αγάπη του είναι το κρασί. Οινοποιός και ο ίδιος, ιδιοκτήτης ενός μικρού οινοποιείου στην Κεφαλονιά, είπε στη «Φωνή της Ελλάδας», όταν ρωτήθηκε πώς συνδέονται οι δύο αυτές ιδιότητες, τα ενεργειακά με την παραγωγή κρασιού: «Δεν μπορεί να ασχολείται κάποιος με ευρωπαϊκές πολιτικές και να μην ασχολείται με τον πρωτογενή τομέα».
Η σχέση του με τον Αλέξη Τσίπρα
Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Espresso, είπε για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά και τον πρόεδρό του, Αλέξη Τσίπρα: «Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο χώρος που μπορεί σήμερα να εκφράσει πληρέστερα το διαχρονικό αίτημα για κοινωνική δικαιοσύνη. Για δικαιοσύνη παντού. Με τον Αλέξη Τσίπρα έχω σχέση ειλικρίνειας και αμοιβαίας εκτίμησης».
