«Η στοχοποίηση προσώπων και μάλιστα η μεθοδική προσπάθεια να θιγεί ακόμα και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποτελεί, κατά τους εμπνευστές αυτής της στρατηγικής, ένα φάρμακο που επουλώνει και αποπροσανατολίζει σε σχέση με τα βαριά ατοπήματα της κυβερνητικής πολιτικής σε όλους τους τομείς», τονίζει ο πρώην πρόεδρος της Βουλής και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Βούτσης, στη συνέντευξή του στο newsique.
Σχετικά με τη διαχείριση της πανδημίας, ο κ. Βούτσης σημειώνει ότι εκτίθεται η κυβέρνηση αλλά και όσα ΜΜΕ αποτελούν απροσχημάτιστα πια την ασπίδα της πολιτικής της για τις διαψεύσεις και για τις δικαιολογίες που υπήρξαν από το καλοκαίρι και ύστερα με μοναδικό στόχο την απόκρυψη των ευθυνών της.
Αναλυτικά η συνέντευξη του Νίκου Βούτση στο newsique
Έντονη ήταν η κριτική που άσκησε ο ΣΥΡΙΖΑ για τον προϋπολογισμό του 2021. Ποιες θα είναι, με λίγα λόγια, οι αρνητικές επιπτώσεις στους πολίτες;
Η συζήτηση για τον προϋπολογισμό ήταν πολύ σημαντική και έφερε στην επιφάνεια το κεντρικό ζήτημα της διαφοράς στη στρατηγική με την ακραία νεοφιλελεύθερη και αυταρχική διακυβέρνηση σε όλες της τις εκφάνσεις. Φωτίστηκε, με τη βοήθεια και του ίδιου του εισηγητού της ΝΔ επί του θέματος, η εκτίμηση ότι τόσο η αντίληψη που διαπερνά τον προϋπολογισμό του ‘21 όσο και η πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης προς την Ε.Ε. για το Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανάπτυξης σε σχέση με την πανδημία διαπνέονται απολύτως και εναρμονίζονται με το σχέδιο Πισσαρίδη. Αυτό είναι κομβικό ζήτημα, γιατί δείχνει με ενάργεια την επιλογή της κυβέρνησης να αξιοποιήσει τη μακρά φάση της πανδημίας με απολύτως μεροληπτική αντίληψη σε βάρος των δυνάμεων της εργασίας και του κοινωνικού κράτους, με υποτίμηση των δημόσιων υποδομών, με συρρίκνωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (μμε), με συνεχείς μειώσεις στο εισόδημα και βεβαίως με στραγγαλισμό των εγγυήσεων και των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Το δεύτερο κομβικό ζήτημα το οποίο αναδείχτηκε είναι ότι για την κυβέρνηση δεν υπάρχει περίοδος πανδημίας, που κατά τα αλλά όλοι αναγνωρίζουν ότι είναι ιστορικό ορόσημο που επιφέρει πολλές ανατροπές στις κοινωνίες, αλλά θα επιμείνει μέχρι κεραίας στην εφαρμογή των προγραμματικών της δηλώσεων με σειρά νομοσχεδίων και παρεμβάσεων που οξύνουν τις ανισότητες τόσο σε αυτές που παράγονται από την επιδημιολογική κρίση, όσο και σε αυτές που δημιουργεί η παρατεταμένη οικονομική κρίση, επιπροσθέτως μάλιστα και σε ζητήματα δημοκρατικής και κοινοβουλευτικής τάξης, δηλαδή αυτό που αποκαλέσαμε
«Δημοκρατία σε Καραντίνα».
Πριν και μετά τον προϋπολογισμό οι νόμοι που ψηφίστηκαν και τα ερωτήματα που πληθαίνουν στον τομέα της δημοκρατίας καταδεικνύουν το ασφαλές συμπέρασμα και για τις δυο προηγούμενες καίριες επισημάνσεις τις οποίες κάναμε, όχι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και άλλες δυνάμεις της αντιπολίτευσης μέσα στη Βουλή. Σημειώνω ιδιαίτερα τις ακραίες αναχρονιστικές και αντιδημοκρατικές παρεμβάσεις για τα ΑΕΙ που ψηφίζονται σε αντίθεση με όλους του φορείς της εκπαίδευσης ακόμα και συνταγματικών άρθρων. Επίσης το νομοσχέδιο για το πτωχευτικό δίκαιο και για τα σωφρονιστικά καταστήματα που οριοθετούν αφενός ένα αμέσως προσεχές μέλλον οριζόντιας φτωχοποίησης φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων και αφετέρου αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις που καταργούν δικαιώματα που είχαν επί δεκαετίες αναγνωριστεί απ’ όλες τις κυβερνήσεις για τις άδειες και τις αγροτικές φυλακές. Η πρόταση του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ για να γίνει άμεσα προ ημερησίας συζήτηση και για τα ζητήματα της δημοκρατίας, της διαφάνειας, των συμβάσεων, της κοινοβουλευτικής λειτουργίας θα είναι μια ακόμα ευκαιρία για να καταδειχτεί το εύρος και το βάθος αυτής της αντιδημοκρατικής αναδίπλωσης στην οποία συνειδητά εν καιρώ πανδημίας έχει προσχωρήσει η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη. Εν προκειμένω θέλω να σημειώσω επίσης την πρωτοφανή για τα ιστορικά δεδομένα του κοινοβουλίου άρση ασυλίας για τη βουλευτή κα Αδαμοπούλου του Μέρα 25 και για τον Παύλο Πολάκη για θέσεις και απόψεις που από βήματος της Βουλής εξέθεσαν.
Η αντίληψη που διαπερνά τον προϋπολογισμό του ‘21 διαπνέεται απολύτως και εναρμονίζεται με το σχέδιο Πισσαρίδη
Στο πρώτο κύμα της πανδημίας, η Ελλάδα ήταν ανάμεσα στις χώρες που αντιμετώπισαν με σχετική επιτυχία την πανδημία -αν μπορεί να χρησιμοποιηθεί αυτή η λέξη όταν μιλάμε για έναν φονικό ιό- ωστόσο λίγους μήνες μετά το ΕΣΥ βρέθηκε σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Είχαμε καταγγελίες για θανάτους εκτός ΜΕΘ ενώ φτάσαμε και σε «μαύρες» μέρες, όπου η χώρα μετρούσε πάνω από 100 θανάτους. Ποιες είναι οι ευθύνες της κυβέρνησης;
Ο πίνακας τον οποίο έδωσε το Bloomberg αποδεικνύει ότι όλα όσα ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλες δυνάμεις της αντιπολίτευσης επί μήνες καταμαρτυρούν στην κυβέρνηση για τις εγκληματικές της ευθύνες σε σχέση με τη δραματική έξαρση που είχε το δεύτερο κύμα της πανδημίας και τις οποίες ακόμα ζούμε με αβέβαιο το μέλλον, ήταν απολύτως τεκμηριωμένες και αντίθετα εκτίθεται η κυβέρνηση αλλά και όσα ΜΜΕ αποτελούν απροσχημάτιστα πια την ασπίδα της πολιτικής της για τις διαψεύσεις και για τις δικαιολογίες που υπήρξαν από το καλοκαίρι και ύστερα με μοναδικό στόχο την απόκρυψη αυτών των ευθυνών. Πολλά ψέματα, πολλή προπαγάνδα, ελάχιστη ενσυναίσθηση ιδιαίτερα για τον λαϊκό κόσμο που υποφέρει και για μια κοινωνία με προφανή κόπωση και δικαιολογημένη θλίψη για αυτά που ζούμε. Είναι τραγικό το ότι μετά από αυτή την πραγματικότητα για την οποία και η ίδια η κυβέρνηση με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο αναγνωρίζει ευθύνες, δεν υπάρχει καμία ουσιαστική υποστήριξη προς το ΕΣΥ, καμία μέριμνα για το πλήθος τυχαίων τεστ μέσα στον πληθυσμό, για τη στήριξή της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ), για την επιστράτευση του ιδιωτικού τομέα της υγείας, για τη στήριξη του εισοδήματος αλλά και των εγγυήσεων της εργασίας και της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας.
«Πολλά ψέματα, πολλή προπαγάνδα, ελάχιστη ενσυναίσθηση ιδιαίτερα για τον λαϊκό κόσμο που υποφέρει και για μια κοινωνία με προφανή κόπωση και δικαιολογημένη θλίψη για αυτά που ζούμε»
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταγγείλει πολλές φορές την κυβέρνηση για αστυνομική βία, αφήνοντας αιχμές πως χρησιμοποιεί την πανδημία για να εφαρμόσει ένα σχέδιο αστυνομοκρατίας. Σε τι βαθμό θεωρείτε ότι συμβαίνει αυτό;
Αρκεί κανείς να ανατρέξει στον κοινοβουλευτικό έλεγχο των τελευταίων μηνών που έχουν δρομολογήσει οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και των άλλων κομμάτων της δημοκρατικής αντιπολίτευσης για συγκεκριμένα φαινόμενα αστυνομοκρατίας, για να αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος. Τα πράγματα γίνονται χειρότερα, όπως επανειλημμένα έχουμε πει στη Βουλή, όταν απαντώντας στις ερωτήσεις ή κάνοντας πρωτογενείς αγορεύσεις ο αρμόδιος υπουργός ΠΡΟΠΟ απροκάλυπτα υποστηρίζει όλες τις ενέργειες, τις αντισυνταγματικές απαγορεύσεις και τις αυθαιρεσίες που αφορούν στον τομέα της ευθύνης του. Ενδεικτικό επίσης είναι ότι με κλειστά τα πανεπιστήμια ήδη σχεδόν για ένα χρόνο το μόνο που απασχολεί τον ίδιο τον Πρωθυπουργό και το υπουργικό συμβούλιο είναι η ίδρυση αστυνομίας των ΑΕΙ.
Επανειλημμένα τούς έχουμε επισημάνει το ψήφισμα του ευρωκοινοβουλίου που έγκαιρα, στην αρχή του δευτέρου κύματος της πανδημίας, έθεσε το ζήτημα της μη «αξιοποίησης» από τις κυβερνήσεις των αναγκαίων περιοριστικών μέτρων σε καιρό πανδημίας για να προσχωρούν σε αυθαίρετες και αυταρχικές ενέργειες. Και όμως, όπως λέει και η πρόσφατη έρευνα του ινστιτούτου του Γκέτεμποργκ, η ελληνική κυβέρνηση βαδίζει στα βήματα που από τις πρώτες μέρες του Ιουλίου και του Αυγούστου του ‘19 άφησαν το αποτύπωμά τους για μια αυταρχική αστυνομική αντίληψη «μηδενικής ανοχής», εναντίον ιδιαίτερα της νεολαίας, των εργαζομένων αλλά και ευρύτερα των πολιτών και των πολιτικών δυνάμεων, αντίληψη που φτάνει μέχρι την έγκλιση για παραβίαση αστυνομικών μέτρων προς τους αρχηγούς του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ και του ΜΕΡΑ25!
Τις τελευταίες ημέρες ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σηκώσει ψηλά το θέμα της «λογοκρισίας στα ΜΜΕ» και της «απόπειρας να ελεγχθούν από την κυβέρνηση» με αφορμή τόσο την καταγγελία της κυρίας Ακρίτα, πως κόπηκε άρθρο της από τα «Νέα», όσο και την παραίτηση της κυρίας Κρουστάλλη από το «Βήμα» καταγγέλλοντας πιέσεις από το Μαξίμου μετά τις αποκαλύψεις για διπλό σύστημα καταμέτρησης κρουσμάτων. Τι πιστεύετε πως συμβαίνει στο τοπίο των ΜΜΕ και πώς σκοπεύει να κινηθεί η αξιωματική αντιπολίτευση στο μέλλον;
Λόγω των περιοριστικών μέτρων της πανδημίας είναι σαφές ότι η πολιτική δράση περιορίζεται κυρίως εντός κοινοβουλίου και η δημόσια σφαίρα, ο δημόσιος χώρος όπως λέμε, έχει συρρικνωθεί επικίνδυνα. Με αυτήν την έννοια θα έπρεπε όλα τα ΜΜΕ, ιδιαίτερα μάλιστα τα ηλεκτρονικά που μπαίνουν στο σπίτι όλων των πολιτών που είναι κλεισμένοι μέσα, να λειτουργούν κατά τις επιταγές του Συντάγματος για τον πλουραλισμό, την πληροφόρηση, την ενημέρωση, εν τέλει και για την ίδια την οντότητα του δημοσιογραφικού λειτουργήματος, το ρεπορτάζ αλλά βεβαίως και για την έκφραση της ιδιαίτερης γνώμης όλων όσων έχουν δημόσιο λόγο. Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση κάνει το παν ώστε να μην συμβεί κάτι τέτοιο που θα ήταν μια αναγκαία δημοκρατική θεσμική ανάσα για τους πολίτες. Αντίθετα λογοκρίνει, προσπαθεί να χειραγωγήσει με ανταλλάγματα, πιέζει και απειλεί το δημοσιογραφικό λειτούργημα. Διαμορφώνει μια νέα ιδιότυπη διαπλοκή με μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που κατέχουν και ΜΜΕ, ενώ προφανώς βρίσκονται και στην αρχή της κούρσας για τη συμμετοχή τους στους στρατηγικούς σχεδιασμούς της επομένης οικονομικής περιόδου σε κρίσιμους τομείς ψηφιακής, κλιματικής μετάβασης και γενικά στο πεδίο της οικονομικής ανασυγκρότησης. Επισημαίνω ότι τα social media και αρκετές ιστοσελίδες, μέρος του Τύπου αλλά και αρκετοί δημοσιογράφοι δεν πειθαρχούν σε αυτή την ανοικτή πρόκληση για χειραγώγηση. Οποιαδήποτε πρωτοβουλία πέραν των προφανών που εξελίσσονται ήδη μέσα στη Βουλή της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατατείνει ακριβώς στην ενθάρρυνση και τη στήριξη αυτής της προσπάθειας που γίνεται και μέσα στον χώρο του Τύπου.
«Η κυβέρνηση λογοκρίνει, προσπαθεί να χειραγωγήσει με ανταλλάγματα, πιέζει και απειλεί το δημοσιογραφικό λειτούργημα»
Λίγο μετά τα δημοσιεύματα για το Σούνιο, ήρθαν εκείνα για την Folli Follie. Ο Αλέξης Τσίπρας απάντησε με εξώδικο σε όσα ειπώθηκαν για το σπίτι το οποίο νοικιάζει, κάτι το οποίο δεν συνηθίζει. Είναι αυτό, μεταξύ άλλων, και ένα μήνυμα πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα σκληρύνει τη στάση του και τον τρόπο που ασκεί αντιπολίτευση;
Κατά τακτά διαστήματα η κυβέρνηση προκαλεί ή αξιοποιεί δήθεν σκάνδαλα που αφορούν και σε πολιτικά πρόσωπα της αντιπολίτευσης. Αυτή η πρακτική ήταν και στον πυρήνα του αντί-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου έτσι όπως αυτό μορφοποιήθηκε και επί των ημερών της διακυβέρνησής μας. Η στοχοποίηση προσώπων και μάλιστα η μεθοδική προσπάθεια να θιγεί ακόμα και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αποτελεί κατά τους εμπνευστές αυτής της στρατηγικής, ένα φάρμακο που επουλώνει και αποπροσανατολίζει σε σχέση με τα βαριά ατοπήματα της κυβερνητικής πολιτικής σε όλους τους τομείς. Αποτελεί ντροπή για τη δημοκρατία αυτή η μεθοδολογία που πέραν των ψευδών και ατεκμηρίωτων αιτιάσεων, λειτουργεί και ως πίεση ευθεία ή έμμεση προς την ίδια τη δικαιοσύνη για όσα ζητήματα κατά καιρούς εμπίπτουν στην αρμοδιότητά της. Το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς και των στελεχών της δεν υπονομεύεται ούτε κάμπτεται από αυτή τη μεθοδολογία, που στις μέρες μας τη ζούμε και με τη δήθεν υπόθεση της Folli Follie. Δυστυχώς αποδεικνύεται ακόμα και στις μέρες μας ότι «η Δεξιά δεν ξεχνάει τι σημαίνει Δεξιά» και ότι ο διχασμός παραμένει πάντοτε στη φαρέτρα αυτής της παράταξης.
Ο Νίκος Βούτσης είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΉ ΣΥΜΜΑΧΊΑ,. Έχει διατελέσει Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων και υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης
