Το τροχαίο ατύχημα που έλαβε χώρα τα ξημερώματα των Χριστουγέννων στο Πέραμα, έμελλε να αλλάξει για πάντα τη ζωή των δύο νεαρών επιβαινόντων. Η 22χρονη συνοδηγός του αυτοκινήτου, τα πόδια της οποίας ακρωτηριάστηκαν, μίλησε από το νοσοκομείο για τα όσα συνέβησαν το μοιραίο βράδυ του ατυχήματος.
Μάλιστα, το σοκαριστικό της υπόθεσης έγκειται στο γεγονός πως η 22χρονη τραβούσε βίντεο τον 28χρονο οδηγό να πατά «τέρμα το γκάζι» στη λεωφόρου Σχιστού, στις 4.30 π.μ., ακριβώς τη στιγμή της σύγκρουσης. Μιλώντας στην εκπομπή «Live News» με τον Νίκο Ευαγγελάτο, η 22χρονη μίλησε για τις δραματικές στιγμές που βίωσε τα ξημερώματα των Χριστουγέννων.
«Είχαμε βγει, τρέχαμε, χάσαμε τον έλεγχο του αυτοκινήτου και έφυγε με φορά η μούρη. Αλήθεια, εγώ από εκεί κατάλαβα ότι θα φύγουμε. Έφυγε και δεύτερη φορά η μούρη και σκάσαμε πάνω στη νησίδα». Με δάκρια στα μάτια, η 22χρονη Ηλιάνα συνεχίζει: «Με το που σκάσαμε πάνω στη νησίδα, ήταν όλα τόσο ακαριαία. Μου λέει ο Αλέξανδρος [σ.σ. ο οδηγός] “Ηλιάνα, πρέπει να τα έχω κόψει όλα”. Κοιτάω κάτω, παίρνω τα πόδια μου και του λέω “Αλέξανδρε, δεν έχω πόδια“».
Η 22χρονη βγήκε για ποτό και από τη μια στιγμή στην άλλη, βρέθηκε στην εντατική. «Αν δεν ήταν 210 τα χλμ και ήταν 110, ίσως εγώ τώρα να είχα και τα δύο μου πόδια», αναφέρει κλαίγοντας η συνοδηγός. «Εμένα δεν μπήκε καμία λάμα στα πόδια μου. Εμένα μου ξύρισε τα πόδια μου, μου τα ξερίζωσε. Δεν είχα πόδια, τα σήκωνα τα πόδια μου», λέει, ανατριχιάζοντας όποιον την ακούει.
«Το κινητό του Αλέξανδρου του έβγαλε ειδοποίηση: “Μάλλον έχετε εμπλακεί σε κάποιο τροχαίο ατύχημα, θέλετε βοήθεια;;” και εκεί φωνάξαμε “ναι”. Αλλά επειδή ο Αλέξανδρος ήταν λίγο πιο πανικοβλημένος από ό,τι εγώ, μάλλον δεν ακουγότανε. Το πήρα εγώ στα χέρια μου και τους είπα: “Είμαστε εκεί, προς αυτή την κατεύθυνση, να έρθει πυροσβεστικό και ασθενοφόρο. Δεν έχω πόδια“. Και μου λέει ένας άνθρωπος που ήταν εκεί: “Κοπελιά αποκλείεται να μην έχεις πόδια”. Και του βγάζω τα πόδια και του λέω “να τα“».
Στην εντατική, το μόνο που σκεφτόταν η Ηλιάνα ήταν: «μου είπαν ότι έλεγα “Γωγώ”. Η Γωγώ είναι η κόρη μου». «Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα και φώναξα ήταν “το παιδί μου“», προσθέτει η ίδια,η οποία σκεφτόταν συνεχώς το 3 ετών παιδί της. Επιπλέον, τονίζει ότι «ήταν τελείως τυχαία η διαδρομή που τράβηξα. Φορούσαμε κανονικά ζώνη, αν δεν φορούσαμε τώρα δεν θα μιλούσαμε. Δεν θα ήταν μόνο τα πόδια μου».
«Η ψυχίατρος προσπαθούσε να μου πει ότι δεν έχω πόδια. Και την βγάζω από την δύσκολη θέση και της λέω: “Κοίτα, ξέρω ότι δεν έχω πόδια”. Έπαθε εγκεφαλικό και μου είπε “που το ξέρει;”, “αφού εγώ τα κρατούσα” της απάντησα», καταλήγει η 22χρονη.
