Ο Κώστας Γαβράς «ένας από τους μεγαλύτερους εκπροσώπους του πολιτικού κινηματογράφου», όπως τον περιγράφει το Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν, από όπου παρέλαβε το Σάββατο το τιμητικό βραβείο Donostia για όλα όσα έχει δημιουργήσει στην καριέρα του, στα 86 του χρόνια παραμένει το ίδιο παθιασμένος για την τέχνη του κινηματογράφου, μία τέχνη που όπως δηλώνει «έχει ήδη αλλάξει τον κόσμο».
«Το να γυρίζεις μια ταινία, είναι σαν μια ερωτική ιστορία. Δεν γίνεται να ζήσεις δύο, τρία ή τέσσερα χρόνια με μια ιστορία χωρίς να την αγαπάς βαθιά«, σχολίασε ο ίδιος, σε συνέντευξη που παραχώρησε σε δημοσιογράφους στη σουίτα του ξενοδοχείου Maria Cristina.
Γεννημένος στην Αρκαδία το 1933, ο Γαβράς φεύγει για το Παρίσι μόλις στα 22 του έτη, γνωρίζοντας ελάχιστα την γαλλική γλώσσα.
Το έργο του είναι επικεντρωμένο έκτοτε σε ταινίες πολιτικού θέματος ή καταγγελτικές: Το «Ζ» (1969, Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας και Όσκαρ μοντάζ), η «Κατάσταση Πολιορκίας» (1972, αφορούσε τη δικτατορία της Ουρουγουάης), ο «Αγνοούμενο»ς (1982, Χρυσός Φοίνικας του Φεστιβάλ των Καννών, για μια ταινία που αφορούσε τις εξαφανίσεις κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Πινοσέτ στη Χιλή), το «Μουσικό Κουτί» (1989), το «Αμήν» (2002, με θέμα τον ναζισμό) και τον «Παράδεισο στη Δύση» (2009, για τη μετανάστευση από τη Μέση Ανατολή στην Ευρώπη).
Φέτος ο ο Κώστας Γαβράς έδωσε το παρών στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν με την ταινία «Ενήλικοι στον δωμάτιο», το σενάριο της οποίας είναι βασισμένο στο βιβλίο του πρώην υπουργού Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη και μίλησε για την συνεργασία που είχε με τον πρώην υπουργό.
«Άρχισε να μου στέλνει το ένα κεφάλαιο μετά το άλλο και αρχίσαμε να μιλάμε και να φτιάχνουμε το σενάριο», εξήγησε ο Γαβράς, ο οποίος αγόρασε τα δικαιώματα του βιβλίου, που κυκλοφόρησε το 2017, και πιστεύει ότι ο Γιάνης Βαρουφάκης είναι ένας άνθρωπος «συγκροτημένος, που αντιστέκεται».
