Πείραμα καύσης ελαίων σιλικόνης παρουσίασε ο τεχνικός σύμβουλος των οικογενειών θυμάτων των Τεμπών, Κώστας Λακαφώσης, στην εκπομπή «Εδώ» με τον Σταμάτη Ζαχαρό, στο ONE TV.
«Πολύς κόσμος ψάχνει πράγματα στο Internet και νομίζει ότι κάτι έγινε», είπε στην αρχή της παρουσίασής του. Δείχνοντας έναν λύχνο Μπούνσεν, εξήγησε πως η θερμοκρασία στο κέντρο της φλόγας φτάνει τους 1.200 βαθμούς Κελσίου και μπορεί να αγγίξει ακόμη και τους 1.500. «Το χέρι καίγεται στους 65-70 βαθμούς Κελσίου. Αν το δέρμα πάει πάνω από 70 βαθμούς, θα πάθω εγκαύματα. Εδώ έχω 1.500 βαθμούς Κελσίου. Γιατί δεν καίγομαι; Περνάει το χέρι μου μέσα από θερμοκρασία 1.200 βαθμών Κελσίου. Γιατί δεν έπαθα εγκαύματα; Έτσι λέει το Internet», δήλωσε χαρακτηριστικά.
«Άλλο να ψεκάσεις ένα γραμμάριο σε μία φλόγα κι άλλο να ψεκάσεις δύο τόνους»
Ο Κώστας Λακαφώσης εξήγησε ότι δεν είναι αυτονόητο για όλους πως η ποσότητα του υλικού παίζει καθοριστικό ρόλο: «Πρέπει κάποιος να καταλάβει ότι είναι άλλο να ψεκάσεις ένα γραμμάριο σε μία φλόγα κι άλλο να ψεκάσεις δύο τόνους σε μία φλόγα. Το ένα γραμμάριο θα καεί σ’ ένα δευτερόλεπτο, ενώ οι δύο τόνοι δεν θα καούν στον ίδιο ελάχιστο χρόνο. Θα χρειαστούν τον αντίστοιχο χρόνο, κατ’ αναλογία με τη μάζα».
Κατά τη διάρκεια του πειράματος, ο Λακαφώσης έκαψε on air έλαια σιλικόνης. «Αν περιμένουμε αρκετή ώρα, θα καεί. Δεν καίγεται με τη μία. Θέλει χρόνο. Το άσπρο είναι το διοξείδιο του πυριτίου που περισσεύει» εξήγησε.
Όταν ρωτήθηκε αν τα ατμοποιημένα έλαια σιλικόνης καίγονται πιο γρήγορα, απάντησε: «Το γρηγορότερα δεν είναι “not soon enough” (μτφρ. όχι αρκετά σύντομα). Εδώ απαντά η έκθεση του καθηγητή Κωνσταντόπουλου. Ακριβώς αυτόν τον υπολογισμό κάνει. Το έλαιο σιλικόνης έχει και άλλη μία ιδιότητα. Σχηματίζει ένα κέλυφος από πυρίτιο που προστατεύει καλύτερα τη σταγόνα κι έχει μεγαλύτερη αντοχή. Να μην μπλέξω σ’ αυτό, γιατί είναι ειδικότητα του καθηγητή Κωνσταντόπουλου».
Ο ρόλος των συνθηκών καύσης
Ο Κώστας Λακαφώσης συνέχισε εξηγώντας ότι η καύση εξαρτάται σε κρίσιμο βαθμό από τις περιβαλλοντικές συνθήκες: «Αν το έλαιο γίνει μικρές σταγόνες και υπάρχει και τόση θερμοκρασία στο χώρο. Πρέπει να έχεις συνθήκες φούρνου. Μην ξεχνάτε ότι το βράδυ σε 10 βαθμούς Κελσίου στην ύπαιθρο, δεν έχεις αυτές τις συνθήκες. Έχει μία σταγόνα που περνάει από τη φλόγα κι αν προλάβει να ανάψει, αυτή θα μεταδώσει στις υπόλοιπες. Αν δεν προλάβει να ανάψει, μόλις πέσει στο έδαφος, χάθηκε. Αν δεν ανάψει στον αέρα, δεν θα ανάψει ποτέ. Αυτός είναι ο μηχανισμός που λένε οι χημικοί ότι δεν γίνεται με έλαια σιλικόνης».
