Το νέο βιβλίο του από τις Εκδόσεις Λιβάνη παρουσιάζει ο δημοσιογράφος και συγγραφέας, Μιχάλης Ψύλος, ο οποίος ύστερα από μακροχρόνια έρευνα φέρνει στο «φως» της δημοσιότητας τη ζωή και το έργο της Ιωάννας Στεφανόπολι σε μια μυθιστορηματική βιογραφία.
Η αφήγηση του Μιχάλη Ψύλου είναι εξαιρετικά ακριβής σε ό,τι αφορά τα ιστορικά και πολιτικά γεγονότα, αλλά και παραστατική μεταφέροντας έτσι τον αναγνώστη στην κοινωνική ατμόσφαιρα της εποχής.
Η παρουσίαση του βιβλίου με τίτλο «Δεσποινίς Στεφανόπολι» θα γίνει την Τρίτη 29 Ιουνίου 2021 στις 19:30, στο Café, στον Κήπο του Νομισματικού Μουσείου και θα μιλήσουν δημοσιογράφοι, ιστορικοί και οικονομολόγοι.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση: Οι Εκδόσεις Λιβάνη σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου του Μιχάλη Ψύλου. Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει την Τρίτη 29 Ιουνίου 2021, στις 19:30, στο Café, στον Κήπο του Νομισματικού Μουσείου (Πανεπιστημίου 12, Αθήνα).
Για το βιβλίο θα μιλήσουν:
- Σοφία Βούλτεψη, Δημοσιογράφος, Υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου,
- Μαρία Ευθυμίου, Ιστορικός, Καθηγήτρια ΕΚΠΑ,
- Μαρία Καραμεσίνη, Οικονομολόγος, Καθηγήτρια στο Πάντειο Πανεπιστήμιο,
- Λούκα Κατσέλη, Οικονομολόγος, Καθηγήτρια ΕΚΠΑ, Πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας Κύπρου.
Την εκδήλωση θα συντονίσει η κα Έλενα Ριζεάκου, Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ)
«Δεσποινίς Στεφανόπολι»: Απόσπασμα από τον πρόλογο του Βασίλη Βασιλικού
“Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας είναι το χρονικό της νεότερης Ελλάδας, μέσω της πρωταγωνίστριας Ιωάννας Στεφανόπολι, της πρώτης Ελληνίδας που έγινε δεκτή στη Φιλοσοφική Σχολή του Καποδιστριακού
Πανεπιστημίου τον προπερασμένο αιώνα, σε ηλικία 15 ετών.
Αυτό που συναρπάζει τον αναγνώστη είναι η απόλυτα τεκμηριωμένη γραφή του συγγραφέα του και οι απανωτές εκπλήξεις της αφήγησης, που μπορεί κανείς να το διαβάσει και σαν μυθιστόρημα. Που, ωστόσο, δεν είναι.
Η Ιωάννα Στεφανόπολι δε διακρίθηκε ως “ακτιβίστρια” για τα δικαιώματα των γυναικών, αλλά με την πένα, τη γνώση και την οξυδέρκειά της αγωνίστηκε επί δεκαετίες, ισότιμα με τους άνδρες συναδέλφους της στον δύσκολο στίβο της ενημέρωσης. Αφήνοντας πίσω της μια τεράστια κληρονομιά, με άγνωστες σελίδες της νεότερης ιστορίας μας”.
Ποια ήταν η Ιωάννα Στεφανόπολι
Γεννημένη το 1875, κόρη του δημοσιογράφου Αντωνίου Τζανετάκι – Στεφανόπολι -ιδρυτή της πρώτης Ένωσης Δημοσιογράφων στην Ελλάδα- η Ιωάννα υπήρξε η πρώτη Ελληνίδα φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στη Φιλοσοφική Σχολή, το 1890 σε ηλικία μόλις 15 ετών.
Συνέχισε τις σπουδές της στο Παρίσι και επέστρεψε στις αρχές του 20ού αιώνα στην Αθήνα όπου άρχισε να δημοσιογραφεί στην «Messager d’ Athenes», τη γαλλόφωνη εφημερίδα του πατέρα της. Το 1902 η Ιωάννα έγραψε το πρώτο της βιβλίο στα γαλλικά με τίτλο «Η Μακεδονία και οι Μακεδόνες», όπου αποδείκνυε την ελληνικότητα της Μακεδονίας. Δέκα χρόνια μετά και ενώ συνεχίζει να δημοσιογραφεί σε έναν ανδροκρατούμενο ελληνικό Τύπο, εκδίδει το 1912 ένα δεύτερο βιβλίο με τίτλο «Τα Νησιά του Αιγαίου και τα προνόμιά τους» καθιερώνοντας για πρώτη φορά τον όρο «Δωδεκάνησα» (ως τότε ονομάζονταν Ανατολικές Σποράδες).
Το 1913, μετά τον θάνατο του πατέρα της, αναλαμβάνει τη διεύθυνση της «Messager d’ Athenes» και ταυτόχρονα ο Ελευθέριος Βενιζέλος τη διορίζει γενική διευθύντρια του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων.
Αναλαμβάνει με εντολή του Ελευθερίου Βενιζέλου -και μεσούντος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου- μια μυστική αποστολή σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες για να διασφαλίσει διεθνή στήριξη στην κυβέρνηση Βενιζέλου, στη Θεσσαλονίκη.
Στη συνέχεια βρίσκεται στο πλευρό του Βενιζέλου στη συνθήκη του Νεϊγί και των Σεβρών, παίζοντας μάλιστα ουσιαστικό ρόλο στην προσέγγιση του τότε Αμερικανού προέδρου Γούντροου Ουίλσον για τη στήριξη των ελληνικών θέσεων στο μεταπολεμικό συνέδριο του Παρισιού. Η Ιωάννα ταυτόχρονα γράφει άλλα δύο βιβλία για το «Κουτσοβλαχικό και τη ρουμανική προπαγάνδα», αλλά και για τους «Ελληνες στην Τουρκία», κρούοντας ουσιαστικά τον κώδωνα του κινδύνου για τις εγκληματικές προθέσεις των Νεοτούρκων κατά των Ελλήνων της Μικρασίας και την επαπειλούμενη καταστροφή.
Αποκαλύπτει μάλιστα την απίστευτη υποστήριξη της Γερμανίας προς την Τουρκία, προκειμένου να ενισχύσει τα επεκτατικά σχέδια του Βερολίνου για τον έλεγχο των πετρελαίων της Μέσης Ανατολής και του Καυκάσου. Το 1920, μετά την ήττα του Βενιζέλου στις εκλογές, η Ιωάννα παραιτείται από τη διεύθυνση του Αθηναϊκού Πρακτορείου και μετά τρία χρόνια σιωπής επανέρχεται στη δημοσιογραφία με την επανέκδοση της «Messager d’ Athenes» παίζοντας και πάλι πολύ σημαντικό ρόλο στην εξωτερική πολιτική της χώρας, αλλά και στη Συνθήκη της Λωζάννης.
Με την πένα της στη «Messager d’ Athenes» η Ιωάννα παρεμβαίνει στα πολιτικά δρώμενα της εποχής του Μεσοπολέμου αποκαλύπτοντας άγνωστες πτυχές της πολιτικής κατάστασης στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη. Πρωτοστατεί μάλιστα με άλλες διεθνείς προσωπικότητες, όπως ο ιδρυτής της FIAT Τζιοβάνι Ανιέλι, στην προσπάθεια δημιουργίας των «Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης» με έδρα την Αθήνα.