Για κάποιους η ομιλία του πρωθυπουργού στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης είναι ένα υπερτιμημένο γεγονός στο οποίο κακώς δίνεται τόση σημασία.
Κάποιοι άλλοι επιμένουν ότι ότι όσα θα πει ο πρωθυπουργός στη Θεσσαλονίκη είναι πολύ σημαντικά σε επικοινωνιακό τουλάχιστον επίπεδο και θα παίξουν πολύ σημαντικό ρόλο στη σχέση εμπιστοσύνης που θέλει να χτίσει με τους πολίτες.
Το επικοινωνιακό επιτελείο του Μαξίμου δεν έχει βρει ακόμα μια κοινή γραμμή πλεύσης, καθώς οι απόψεις για τον χαρακτήρα της ομιλίας του πρωθυπουργού διίστανται.
Το ρεπορτάζ του «Βηματοδότη» για όσα συμβαίνουν στα υπόγεια του Μαξίμου είναι χαρακτηριστικό:
Στο καινούργιο Μέγαρο Μαξίμου μαθαίνω ότι πολλές προσωπικότητες που υπηρετούν τον Πρωθυπουργό δεν διακρίνονται για τις κοινές τους απόψεις και προσεγγίσεις. Ειδικά στο επικοινωνιακό επιτελείο οι διαφορές είναι ορατές διά γυμνού οφθαλμού μεταξύ των επιτελών. Η τελευταία διαφορά ανεπτύχθη γύρω από τον χαρακτήρα της παρουσίας του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκηστη ΔΕΘ.
Ενας κύκλος, επηρεασμένος από την επιτυχημένη επίσκεψή του στο Βερολίνο, θεωρούσε ότι είναι ορθότερο από το βήμα της ΔΕΘ ο κ. Μητσοτάκης να απευθυνθεί κυρίως στην Ευρώπη… Ενας δεύτερος κύκλος, πιο γήινος θα έλεγα, επέμενε ο Πρωθυπουργός ως είθισται να απευθυνθεί προς τον ελληνικό λαό και να τον προετοιμάσει για τα επερχόμενα, καλλιεργώντας παράλληλα προσδοκίες για τα καλύτερα.
Και μαζί βεβαίως να επιχειρήσει και έναν απολογισμό της δουλειάς του, αν και πέρασαν μόλις δύο μήνες από τις εκλογές. Προβληματίστηκαν, μαθαίνω, πολύ για το δέον. Απασχολήθηκαν κάμποσα ταλέντα της επικοινωνίας με το δίλημμα αυτό.
Δεν γνωρίζω πού κατέληξαν, αλλά έχω την αίσθηση ότι επικράτησε η δεύτερη εκδοχή των πραγμάτων, εκτός εάν ο κ. Μητσοτάκης επιλέξει τη μέση οδό και το αρχαίο ρητό «και τούτο ποιείν κακείνο μη αφιέναι» («και αυτό να κάνεις και εκείνο να μην το αφήσεις»).
