Σάββατο 21 Οκτωβρίου 1972. Το NAMC YS-11A ένα δικινητήριο «τουρμποελικοφόρο» ιαπωνικής κατασκευής της Ολυμπιακής Αεροπλοΐας απογειώνεται από το αεροδρόμιο «Ιωάννης Καποδίστριας» στην Κέρκυρα στις 7.55 το απόγευμα με προορισμό την Αθήνα, το αεροδρόμιο του Ελληνικού.
Ώρα άφιξης 9 και 6 λεπτά. Στην πτήση επιβαίνουν 53 άνθρωποι, εκ των οποίων οι τέσσερις είναι του πληρώματος.
Ο καιρός στη χώρα μας είναι άστατος, με καταιγίδες. Οι συνεχείς αναταράξεις δεν τρομάζουν τους επιβάτες. Όμως ο κυβερνήτης Πάτροκλος Θωμαδάκης, ο οποίος ήταν ένας από τους πιο έμπειρους της Ολυμπιακής, νιώθει κάπως περίεργα, νιώθει ότι κάτι δεν πάει καλά. Η πτήση θα γινόταν στα 3.000 μέτρα.
Το αεροπλάνο περνάει από την Κόρινθο. Το ραντάρ του Ελληνικού έχει στην οθόνη του το αεροσκάφος, που αντιμετωπίζει δυσκολίες. Ο ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας το χάνει πολλές φορές από την οθόνη του.
Λίγο πιο μετά ο Πύργος Ελέγχου δίνει οδηγίες στον κυβερνήτη για την προσγείωση. Του λέει ότι το αεροσκάφος βρίσκεται μπροστά από σύννεφο. Το αεροπλάνο περνάει μέσα από το σύννεφο. Τότε ο ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας αποφασίζει να αλλάξει το ύψος πτήσεως του αεροπλάνου στον ασύρματο του οποίου φθάνει η εντολή:
ΠΥΡΓΟΣ ΕΛΕΓΧΟΥ: Ολυμπιακή 506. Αλλάξατε επίπεδο πτήσεως. Πετάξτε στα 15.000 πόδια διότι οι καταιγίδες καθιστούν δυσχερή την αναγνώρισή σας.
Ο πιλότος το κάνει. Όμως ο καιρός σε αυτό το ύψος δεν είναι καλός. Ο ελεγκτής δίνει νέες οδηγίες να πετάξει προς το νότο. Το αεροπλάνο έτσι βγαίνει από την κανονική του πορεία. Σε λίγο, πάντα με τη βοήθεια του ραντάρ το αεροπλάνο προσεγγίζει προς το αεροδρόμιο.
Ο διάλογος Πύργου – Κυβερνήτη:
ΠΥΡΓΟΣ ΕΛΕΓΧΟΥ: Θα προσγειωθείς αμέσως ή θα φύγεις και θα επιστρέψεις αργότερα;
ΠΙΛΟΤΟΣ: Τώρα αμέσως, αν είναι ελεύθερος ο διάδρομος.
Π.Ε.: Θα βρεις ένα σύννεφο μπροστά σου. Αν μπεις μέσα θα βρεθείς σε δύσκολη θέση, απομακρύνσου αμέσως και κατευθύνσου προς την Κόρινθο. Πρόσεξε, υπάρχει καταιγίδα…
ΠΙΛ.: Οκ, ευχαριστώ… (προς Πύργο Ελέγχου): Έρχομαι για προσγείωση. Βρίσκομαι σε απόσταση τριών μιλίων…
Π.Ε.: Οκ… Τώρα προσγειώνεται ένα Μπόινγκ της Ολυμπιακής, θα ρωτήσω από τον κυβερνήτη του στοιχεία και θα σε ενημερώσω.
ΠΙΛ.: Ευχαριστώ…
Π.Ε.: Η ορατότης είναι 500 πόδια, έχει κραδασμούς, αλλά τα φρένα του λειτούργησαν κανονικά… Μπορείς να προσγειωθείς…
ΠΙΛ.: Οκέι, προχωρώ. Αυτή τη στιγμή μπαίνω στο σύννεφο. Μόλις βγω προσγειώνομαι αμέσως…
Π.Ε: Να βρίσκεσαι σε διαρκή επαφή. Είναι επικίνδυνα… Οκ;
Αυτή ήταν η τελευταία φράση του κυβερνήτη προς τον Πύργο Ελέγχου. Ένα λεπτό αργότερα θα έπρεπε να είχε προσγειωθεί… Ο Πύργος Ελέγχου καλεί αρκετές φορές, αλλά δεν παίρνει απάντηση. Το φωτεινό σημάδι που απεικόνιζε το αεροπλάνο στην οθόνη εξαφανίζεται.
Π.Ε: Ολυμπιακή 506, πού είσαι, δεν σε βλέπω.
Π.Ε: «100%», με ακούς;
Σιωπή…
Ο πύργος ελέγχου σημαίνει συναγερμό. Έχει χάσει τα ίχνη του αεροπλάνου, το οποίο συντρίβεται σε απόσταση 5 χιλιομέτρων από το αεροδρόμιο Ελληνικού, στη θαλάσσια περιοχή της Βούλας. 37 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους ενώ 16 καταφέρνουν να σωθούν.
Ο ζωγράφος Ν. Στέφανου ήταν ένας από τους επιβάτες που σώθηκε. Είναι ο άνθρωπος που ενημέρωσε για το συμβάν. Γδύθηκε για να μην τον δυσκολεύουν τα ρούχα και έμεινε μόνο με τα εσώρουχα. Άνοιξε την πόρτα και βούτηξε στη θάλασσα. Έφτασε στη στεριά μετά από 20 περίπου λεπτά και κατευθύνθηκε προς το ΠΙΚΠΑ. Εκεί τον βλέπουν έντρομοι οι εργαζόμενοι. Εκείνος φωνάζει: «Έπεσε στη θάλασσα το αεροπλάνο της Ολυμπιακής από την Κέρκυρα. Ήμουν επιβάτης και σώθηκα. Τηλεφωνήστε στην Ολυμπιακή και πείτε ότι έπεσε το αεροσκάφος της».
Το τραγικό είναι ότι όταν έπεσε το αεροπλάνο, όλοι οι επιβάτες ήταν ζωντανοί και κανείς δεν είχε σκοτωθεί από την πρόσκρουση στο νερό. Η ιατροδικαστική έκθεση αποκάλυψε ότι στους πνεύμονες των σορών βρέθηκε νερό, κάτι που δείχνει πως είχαν πεθάνει από πνιγμό.
Κανείς δεν κρίθηκε ένοχος για την τραγωδία, που ήταν η 2η πιο πολύνεκρη στην ιστορία της Ολυμπιακής Αεροπορίας.