Η κρίση που προέκυψε με τον Covid19 αναδεικνύει εκτός των άλλων και την διαφορά ανάμεσα σε δύο πολιτικές επιλογές στο χώρο της υγείας που υπήρχαν στο πεδίο της πολιτικής αντιπαράθεσης το προηγούμενο διάστημα. Από τη μια οι θιασώτες του ιδιωτικού τομέα της υγείας και από την άλλη η επιλογή του δημόσιου συστήματος υγείας.
Είναι εφιαλτικό ακόμη και να φανταστεί κανείς αν είχε υπάρξει ο χρόνος, τους προηγούμενους μήνες να ιδιωτικοποιηθεί το σύστημα υγείας, κάτι βέβαια που είχε ξεκινήσει. Με αίσθημα ευθύνης υπερασπιστήκαμε το δημόσιο σύστημα υγείας. Μας αντιμετώπιζαν ως ιδεοληπτικούς. Αν είχε ολοκληρωθεί το σχέδιο της ΝΔ προ κρίσης, σήμερα η κατάσταση θα ήταν τραγικά επικίνδυνη, καθώς οι πολίτες στην συντριπτική τους πλειοψηφία δεν θα είχαν καμία οικονομική δυνατότητα πρόσβασης σε ιδιωτικές κλινικές.
Από την πρώτη στιγμή βλέποντας την δυσάρεστη εξέλιξη που διαμορφωνόταν στην Καστοριά ( 54 επιβεβαιωμένα κρούσματα και 6 νεκροί), καταθέσαμε συγκεκριμένες προτάσεις προς την κυβέρνηση. Ζήτησα από τον Υπουργό Υγείας (με επιστολή στις 13/3 και με ερώτηση στις 24/3) την ενδυνάμωση του νοσοκομείου, την εξέταση όλου του προσωπικού, την πρόσληψη προσωπικού, την αύξηση της χρηματοδότησης, την υποστήριξη με μέσα προφύλαξης, την μετακίνηση γιατρών από άλλα νοσοκομεία της 3ης ΥΠΕ που δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα. Ζήτησα από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη(Πολιτική Προστασία) την λήψη αυστηρότερων έκτακτων μέτρων.
Η κυβέρνηση δεν έδειξε γρήγορα αντανακλαστικά. Το νοσοκομείο έφθασε στο σημείο επισήμως να ζητάει δωρεές από τους πολίτες. Η κυβέρνηση αρκέστηκε στην μετακίνηση του προσωπικού των ΚΥ της περιοχής και των αγροτικών ιατρείων στο νοσοκομείο, που ούτως ή άλλως βοηθούσε το νοσοκομείο.
Μόλις σήμερα(31/3) προχώρησε σε αυξημένα έκτακτα μέτρα και ανακοίνωσε τη μετακίνηση στο νοσοκομείο 3 στρατιωτικών γιατρών. Χάθηκε πολύτιμος χρόνος. Αυτό είναι μια συζήτηση όμως που θα γίνει με νηφαλιότητα μετά το τέλος της κρίσης. Τώρα απαιτείται η θωράκιση της υγείας των πολιτών και η συμβολή όλων μας για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Οι δυσμενείς εξελίξεις δημιουργούν μεγαλύτερη ευθύνη τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο για την αντιμετώπιση της κρίσης. Έχουμε υποχρέωση να τα καταφέρουμε.
