Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων: Φτιάξαμε έναν κόσμο όπου τα ζώα δεν έχουν κανένα δικαίωμα

H Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων γιορτάστηκε για πρώτη φορά το 1931 σε ένα συνέδριο περιβαλλοντιστών στη Φλωρεντία, ως ένας τρόπος για την ευαισθητοποίηση του κοινού αλλά και των ειδικών για τα υπό εξαφάνιση ζώα.

Ωστόσο με τον καιρό η γιορτή, ας το πούμε έτσι, διευρύνθηκε και περιέλαβε όλα τα είδη του ζωικού βασιλείου, με τα οποία μοιραζόμαστε τον πλανήτη.

Η 4η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Ζώων επειδή συμπίπτει με τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, ο οποίος έχει αναγορευτεί από την Καθολική Εκκλησία ως προστάτης των ζώων και του περιβάλλοντος.

Τι άλλαξε λοιπόν όλα αυτά τα χρόνια, από εκείνη τη μέρα; Αυτό είναι μια μεγάλη κουβέντα. Και φυσικά οι αριθμοί τα λένε καλύτερα.

Κάθε λεπτό 1.680 περίπου ζώα σφάζονται για την τροφή μας- τα περισσότερα με το που θα ενηλικιωθούν. Οι συνθήκες που επικρατούν στα εκτροφεία είναι άθλιες. Τα ζώα στο λιγοστό χρόνο τους εκεί ζουν στριμωγμένα σε χώρους χωρίς αέρα και ήλιο, μεταφέρονται σε φριχτά φορτηγά, συχνά χωρίς νερό και φαγητό, και θανατώνονται με το χειρότερο τρόπο. Συχνά κακοποιούνται βάναυσα.

Στα περισσότερα σφαγεία επικρατούν συνθήκες στρατοπέδου συγκέντρωσης. Πόνος, θλίψη και απίστευτη αγωνία. Και ένα τέλος βασανιστικό.«Το Άουσβιτς ξεκινά κάθε φορά που κάποιος κοιτάει ένα σφαγείο και σκέφτεται: είναι απλά ζώα», έχει πει ο Γερμανός κοινωνιολόγος, φιλόσοφος και μουσικολόγος, Τέοντορ Αντόρνο.

Η βιομηχανία αβγών στις ΗΠΑ θανατώνει ζωντανά 250 εκατ. αρσενικά κοτόπουλα, επειδή δεν παράγουν αβγά και συνεπώς θεωρούνται άχρηστα.

Περισσότερα από 25 εκατομμύρια σπονδυλωτά ζώα, συμπεριλαμβανομένων των χιμπατζήδων, σκύλων, γατιών, κουνελιών, ποντικιών χρησιμοποιούνται ως πειραματόζωα. Αν λάβουμε υπόψη και τον αριθμό των μη ασπόνδυλων ζώων που χρησιμοποιούνται στα εργαστήρια, ο ετήσιος αριθμός υπερβαίνει τα 120 εκατομμύρια.

Τα πειράματα δεν είναι μόνο για ιατρικούς σκοπούς. Αν και για αυτά πλέον υπάρχει ο αντίλογος στο κατά πόσο πετυχαίνουν το στόχο τους. Είναι πειράματα για αρώματα, πειράματα για μια κρέμα ημέρας, πειράματα για ένα make up, για μια μάσκα μαλλιών, πειράματα για μια πούδρα που μας δίνει χρώμα και λάμψη στο πρόσωπο.

Τι γίνεται κατά τη διάρκεια των πειραμάτων στα ζώα;Πολλά εμβολιάζονται με ιούς, αλλάζει το DNA τους, σκοτώνονται έγκυες μητέρες για να μελετηθούν τα έμβρυά τους, υποβάλλονται σε πείνα ή ηλεκτροσόκ για να δοκιμαστεί η αντοχή τους, τοποθετούνται τοξικές ουσίες στα μάτια τους, προκαλείται η παράλυσή τους, υποβάλλονται σε ακτινοβολία και ακραίες θερμοκρασίες.

Μετά το τέλος των πειραμάτων;Όσα ζώα καταφέρουν να επιβιώσουν από την καθημερινή εξαθλίωση και τα βασανιστήρια απλά θανατώνονται.

Οι χώρες στις οποίες γίνονται τα περισσότερα πειράματα είναι οι: Αμερική, Ιαπωνία, Κίνα, Αυστραλία, Γαλλία, Καναδάς, Βρετανία, Γερμανία, Ταϊβάν και Βραζιλία (με αυτή ακριβώς τη σειρά).

Αλλά ο κατάλογος της αδιανόητα σκληρής συμπεριφοράς των ανθρώπων προς τα ζώα δεν έχει τέλος.

Αμέτρητα ζώα γδέρνονται ζωντανά ή σκοτώνονται με ηλεκτροπληξία για τη γούνα ή το δέρμα τους.

Ζώα θηρεύονται σε όλα τα μέρη του πλανήτη για πλάκα. Ζώα φυλακίζονται για όλη τους τη ζωή σε Δελφινάρια, πάρκα και ζωολογικούς κήπους. Πολλά από αυτά, όπως τα δελφίνια, τρελαίνονται. Ζώα παίρνουν μέρος στα άθλια και παρακμιακά τσίρκο. Γνωρίζουμε άραγε όλοι τι βασανιστήρια έχουν υποστεί αυτά τα πλάσματα για να μάθουν τα νούμερά τους και να μας κάνουν να γελάμε;

Ζώα φυλακίζονται για όλη τους τη ζωή σε Δελφινάρια, πάρκα και ζωολογικούς κήπους.

Και ερχόμαστε στα δικά μας

Η έλλειψη παιδείας, η έλλειψη προγράμματος αλλά και η μη επιβολή των νόμων από το Κράτος είναι οι αιτίες που η χώρα μας είναι γεμάτη αδέσποτα και κακοποιημένα ζώα. Βαρεθήκαμε το κατοικίδιό μας; Το πετάμε στο δρόμο. Δεν το στειρώσαμε και γέννησε; Πετάμε και τα νεογέννητα στο δρόμο.

Μια χώρα γεμάτη αδέσποτα. Μια χώρα με τις περισσότερες καταγγελίες για βασανισμό ζώων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρωταθλήτρια με αρνητικό ρεκόρ ακόμα μια φορά. Στην ίδια κατηγορία με τις τριτοκοσμικές χώρες.

Η φόλα έχει αναχθεί σε εθνικό σπορ. Κεφτεδάκια με θρυμματισμένα γυαλιά ή καρφιά, μπουκίτσες κρέατος με ποντικοφάρμακο και άλλα δηλητήρια- συχνά παράνομα- πετιούνται δεξιά και αριστερά. Και όποιον πάρει ο Χάρος.

Το πώς πεθαίνει το ζώο όταν θα φάει κάτι τέτοιο; Δεν θέλει και πολλή φαντασία. Με φριχτούς πόνους καθώς κόβονται τα όργανα μέσα του.

Ένα άλλο απλό και καθημερινό είναι το να χτυπήσει κάποιος με το αυτοκίνητό του ένα αδέσποτο και να φύγει. Συχνά το χτυπάει και επίτηδες. Ή να το πυροβολήσει με όπλο, ένα σπορ ιδιαίτερα διαδεδομένο στην επαρχία. Όχι ότι η Αθήνα πάει πίσω. Ή να το κρεμάσει. Δεν σταματούμε να σοκαριζόμαστε με την αγριότητα που μπορεί να έχει ο άνθρωπος μέσα του.

Προγράμματα περίθαλψης και υιοθεσίας από το Κράτος; Το πιο σύντομο ανέκδοτο.

Και έρχεται τώρα το ερώτημα: Είμαστε ανώτεροι από τα ζώα;

Δεν είναι λίγοι εκείνοι -στην πραγματικότητα είναι οι περισσότεροι- που θα βρουν την ευκαιρία σήμερα να αναφερθούν στην ανωτερότητα του ανθρώπου έναντι των ζώων. Βέβαια επιχειρήματα για αυτό δεν έχουν. Θα σου πουν ότι ο άνθρωπος είναι ανώτερος γιατί έχει μυαλό. Που το λέμε για να δικαιολογήσουμε τη βαρβαρότητά μας.

Κανένας ανώτερος δεν βασανίζει, δεν εξοντώνει κάποιον άλλον, έτσι αναίτια. Κανείς ανώτερος δεν συμπεριφέρεται τόσο εξευτελιστικά, τόσο άνανδρα σε κάποιον άλλο. Κανείς ανώτερος δεν αντιμετωπίζει τη ζωή με τόση υποτίμηση. Κανείς ανώτερος δεν δέχεται να μπει σε ένα παιχνίδι που δεν είναι επί ίσοις όροις. Και δυστυχώς ο άνθρωπος αυτό κάνει πάντα. Μπαίνει σε μάχες που δεν γίνονται επί ίσοις όροις.

Μυρτώ Τζώρτζου

-Ad-