Συνέντευξη στον ραδιοφωνικό σταθμό Alpha 98,9 FM παραχώρησε ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της Ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης.
«Νομίζω ότι το πρώτο που πρέπει να βάλουμε στην ατζέντα των προτεραιοτήτων μας είναι ένα προοδευτικό, συγκεκριμένο, εφαρμόσιμο κυβερνητικό πρόγραμμα τετραετίας, στο οποίο να ενσωματώνουμε και αναγνώριση λαθών και διορθώσεις αδυναμιών της προηγούμενης κυβερνητικής μας θητείας με βάση τις ανάγκες του σήμερα», τόνισε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
Μεταξύ άλλων σημείωσε πως «κατά τη γνώμη μου, όποτε και αν γίνουν οι εκλογές το ζητούμενο είναι μια κυβέρνηση από τις πρώτες εκλογές για να γίνουμε μια πραγματικά ευρωπαϊκή χώρα. Η πλειοψηφία των ευρωπαϊκών κρατών κυβερνάται με αναλογικά εκλογικά συστήματα και με κυβερνήσεις συνεργασίας, πάνω σε ένα κοινό πρόγραμμα με βάση τη λαϊκή εντολή».
👉 Το πρώτο που πρέπει να βάλουμε στην ατζέντα των προτεραιοτήτων μας στον @syriza_gr είναι ένα προοδευτικό, εφαρμόσιμο κυβερνητικό πρόγραμμα τετραετίας
❗Yπάρχει κίνδυνος ενός αποπροσανατολιστικού διχασμού γύρω από οργανωτικά θέματα📻 #alpharadio989https://t.co/b3dVpyWp36
— Dim. Papadimoulis (@papadimoulis) February 13, 2022
Ακολουθεί πλήρης η συνέντευξη:
Υπάρχει πολιτική αντιπαράθεση ανάμεσα σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση. Λέγεται ότι έχουμε μπει σε προεκλογική περίοδο. Η δική σας αίσθηση είναι ότι θα πάμε σε πρόωρες εκλογές;
Όλα ξεκινούν από την επιδείνωση της κατάστασης στην κοινωνία. Έχουμε μια παταγώδη αποτυχία στην αντιμετώπιση της πανδημίας, είμαστε στις χειρότερες θέσεις σε όλη την Ευρώπη από πλευράς νεκρών ανά εκατομμύριο κατοίκων, χάνονται κάθε μέρα δεκάδες άνθρωποι. Αυτό έχει προκαλέσει ένα κοινωνικό μιθριδατισμό. Χάνεται ένα χωριό κάθε μέρα και το θέμα θάβεται!
Στην οικονομία, στο μεταξύ, κυριαρχεί ένα μεγάλο κύμα ακρίβειας, στα καύσιμα, αλλά και στα είδη πρώτης ανάγκης. Ο πληθωρισμός έχει ρεκόρ δεκαετίας, ενώ έχουν ανέβει πολύ και τα επιτόκια στη διαχείριση του δημόσιου χρέους. Το κράτος και οι επιχειρήσεις δανείζονται πολύ πιο ακριβά.
Όλα αυτά έχουν προκαλέσει τη φθορά της κυβέρνησης. Ο Μητσοτάκης είναι σε μια λογική… μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Αν κάνει τώρα εκλογές φοβάται ότι μπορεί να τις χάσει ή ακόμη κι αν βγει πρώτος, δεν βγάζει με τίποτα αυτοδυναμία. Από την άλλη αν τις αναβάλλει για το τέλος της τετραετίας μπορεί η φθορά του να γίνει μεγαλύτερη. Μέχρι τώρα η αντίδρασή του είναι ο ασφυκτικότερος έλεγχος της προπαγάνδας και της επικοινωνίας. Το Μέγαρο Μαξίμου είναι ο αρχισυντάκτης των δελτίων ειδήσεων στα περισσότερα ΜΜΕ. Αλλά έτσι δεν μπορεί να πάει μακριά.
Κατά τη γνώμη μου, όποτε και αν γίνουν οι εκλογές το ζητούμενο είναι μια κυβέρνηση από τις πρώτες εκλογές για να γίνουμε μια πραγματικά ευρωπαϊκή χώρα. Η πλειοψηφία των ευρωπαϊκών κρατών κυβερνάται με αναλογικά εκλογικά συστήματα και με κυβερνήσεις συνεργασίας, πάνω σε ένα κοινό πρόγραμμα με βάση τη λαϊκή εντολή.
Αυτός είναι και ο στόχος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Πρωτιά στις εκλογές και κυβέρνηση προοδευτικής συνεργασίας. Απευθύνουμε την πρόταση σε όλα τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης.
Με την ακρίβεια στην αγορά του χρήματος, στην καθημερινότητα, με τις δυσκολίες σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά, είναι εύλογο να πάει τώρα ο κ. Μητσοτάκης σε εκλογές ή θα περιμένει να διαχειριστεί και τα χρήματα που θα έρθουν από την Ευρώπη;
Χθες ο κ. Μητσοτάκης στον κ. Αυτιά εξήγγειλε για ακόμη μια φορά εκλογές στο τέλος της τετραετίας. Αλλά όπως ξέρετε πολύ καλά οι υπουργοί και οι βουλευτές της ΝΔ κινητοποιούνται για εκλογές πολύ πιο σύντομα. Η δική μας δουλειά δεν είναι να σεναριολογούμε, αλλά να εντείνουμε τις προσπάθειές μας ώστε να μετατρέψουμε τη φθορά της ΝΔ σε δυναμική ανόδου, ελπίδας και προοπτικής για το ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. γιατί κακά τα ψέματα μέχρι σήμερα η ΝΔ χάνει αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. δεν κερδίζει. Και νομίζω ότι το πρώτο που πρέπει να βάλουμε στην ατζέντα των προτεραιοτήτων μας είναι ένα προοδευτικό, συγκεκριμένο, εφαρμόσιμο κυβερνητικό πρόγραμμα τετραετίας, στο οποίο να ενσωματώνουμε και αναγνώριση λαθών και διορθώσεις αδυναμιών της προηγούμενης κυβερνητικής μας θητείας με βάση τις ανάγκες του σήμερα. Ώστε να κερδίσουμε την πρωτιά και να απευθυνθούμε σε ΚΙΝΑΛ, ΚΚΕ και Μέρα 25 για συμμετοχή, στήριξη ή ανοχή σε μια κυβέρνηση λαϊκής πλειοψηφίας και προοδευτικής συνεργασίας.
Οι προτάσεις του Αλέξη Τσίπρα για άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. στην κοινωνία συμβάλλουν σε αυτή την κατεύθυνση; Γιατί υπάρχουν αντιρρήσεις και επιφυλάξεις στο εσωτερικό του κόμματος…
Προσωπικά είμαι υποστηρικτής του διαρκούς ανοίγματος και της αμφίπλευρής διεύρυνσης από την περίοδο που αυτές οι απόψεις ήταν μειοψηφικές στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.. Επομένως η θέση μου είναι κατηγορηματικά “ναι στο άνοιγμα” και στην αμφίπλευρη πολιτικά και ολόπλευρη κοινωνικά διεύρυνση. Πριν απ’ όλα στους κοινωνικά ασθενέστερους, στη νεολαία και στους ανθρώπους που το 2019 δεν πήγαν να ψηφίσουν γιατί πίστεψαν στο “όλοι ίδιοι είναι” και τώρα τραβάνε τα μαλλιά τους. Αυτούς τους ανθρώπους πρέπει να τους κερδίσουμε.
Όσον αφορά στις προτάσεις του Αλ. Τσίπρα για τον τρόπο εκλογής του προέδρου και της Κ.Ε. είναι λάθος να τις συνδέουμε με το “άνοιγμα”. Για την Κ.Ε. θα πρέπει να εκλέγεται από το συνέδριο πιστεύω. Έτσι συμβαίνει σε όλα σχεδόν τα δημοκρατικά, προοδευτικά, αριστερά, σοσιαλιστικά, πράσινα και φιλελεύθερα κόμματα σε όλη την Ευρώπη. Η Κ.Ε. εκλέγεται από το συνέδριο και λογοδοτεί στο συνέδριο.
Το άλλο σχήμα που πρότεινε αιφνιδίως ο Αλ. Τσίπρας δεν με πείθει ότι έχει περισσότερα πλεονεκτήματα. Νομίζω ότι σε ένα δημοκρατικό κόμμα πρέπει να σκεφτόμαστε τα όργανα που εκλέγονται και πού λογοδοτούν. Εγώ πιστεύω στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία.
Όσον αφορά στην εκλογή του προέδρου, το θέμα κατά τη γνώμη μου δεν είναι το πιο σημαντικό. Ελάχιστα απασχολεί την κοινωνία από που θα εκλεγεί ο Αλ. Τσίπρας. Θεωρώ εξαιρετικά πιθανό ότι θα είναι και ο μόνος υποψήφιος για το πόστο του προέδρου και σε κάθε περίπτωση πιστεύω ότι θα επανεκλεγεί με συντριπτική πλειοψηφία.
Ο κίνδυνος αυτή τη στιγμή για το ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. είναι να αφήσουμε το γάμο να πάμε για πουρνάρια. Αντί να βάλουμε ως προτεραιότητα τί πρέπει να κάνουμε για να διώξουμε τη ΝΔ και να μπει στη θέση της μια προοδευτική κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., με ποιο πρόγραμμα, με ποια πολιτική, υπάρχει ο κίνδυνος ενός αποπροσανατολιστικού διχασμού γύρω από οργανωτικά θέματα.