«Στο Ευρωκοινοβούλιο, εκτός από την παράταξη μας, οφείλουμε να εκπροσωπούμε και την πατρίδα μας και τα συμφέροντα του λαού μας. Προσπάθησα όλα αυτά τα χρόνια να αποφύγω την τοξικότητα, παρότι εισέπραξα πολλή από αυτήν», αναφέρει σε συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» ο Δημήτρης Παπαδημούλης.
«Χωρίς να κρύβω τις απόψεις μου και υπερασπίζοντας τις μαχητικά, κατάφερα να κερδίσω την εμπιστοσύνη της μεγάλης πλειοψηφίας των συναδέλφων μου στο Ευρωκοινοβούλιο. Την πρώτη φορά που εκλέχτηκα Αντιπρόεδρος τον Ιούλιο του 2014, πήρα 42%. Την τελευταία φορά, το 42% έγινε 75%», σημειώνει.
Τονίζει δε πως «στήριξα τον Αλέξη Τσίπρα όσο λίγοι, από την πρώτη στιγμή της εκλογής του το 2008 και σε όλα τα χρόνια της διακυβέρνησης. Πιστεύω ότι μετά το 2019, έκανε λάθη. Αντί να διαλέξει τον δρόμο της ειλικρινούς αυτοκριτικής, του εκσυγχρονισμού και της διεύρυνσης ενός ανοιχτόμυαλου αριστερού ΣΥΡΙΖΑ, επέλεξε το δόγμα “διεύρυνση να ’ναι και ό,τι να ‘ναι”, που οδήγησε σε Αντώναρους, σε βαριά ήττα το 2023 και τελικά στον Κασσελάκη».
Αναλυτικά η συνέντευξη του Δημήτρη Παπαδημούλη στην «Εφημερίδα των Συντακτών»
● Το είπατε και το κάνατε, αποχωρείτε από την ενεργό πολιτική!
Την απόφαση αυτή την πήρα το 2017, δύο χρόνια πριν από τις προηγούμενες ευρωεκλογές. Είμαι ενεργά στην πολιτική από τα 18 μου χρόνια. Τελείωσα τις σπουδές μου στο ΕΜΠ, δούλεψα 25 χρόνια ως μηχανικός και διευθυντικό στέλεχος επιχειρήσεων και από το 2004 που πρωτοεκλέχτηκα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχω συμπληρώσει 20 χρόνια και τρεις θητείες στο Ε.Κ. και άλλα τεσσεράμισι χρόνια ενδιαμέσως στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Είναι υπεραρκετά για να περάσω στα μετόπισθεν. Θα συνεχίσω, όσο μπορώ, να υπηρετώ τις ίδιες αξίες, αλλά μακριά από αξιώματα. Ακούω πολλούς να μιλούν για ανανέωση, στήριξη των νέων ανθρώπων, αλλά αυτό πρέπει να το υπηρετούμε και έμπρακτα.
● Πολλές φορές έβγαινε προς τα έξω μια τοξικότητα από την Ευρωβουλή. Πώς είναι το κλίμα ανάμεσα στους Ελληνες ευρωβουλευτές;
Στο Ευρωκοινοβούλιο, εκτός από την παράταξή μας, οφείλουμε να εκπροσωπούμε και την πατρίδα μας και τα συμφέροντα του λαού μας. Προσπάθησα όλα αυτά τα χρόνια να αποφύγω την τοξικότητα, παρότι εισέπραξα πολλή από αυτήν. Δεν δίστασα να πάρω πρωτοβουλίες συνεννόησης με ευρωβουλευτές των άλλων παρατάξεων. Εκεί που έπρεπε να ενώσουμε δυνάμεις για να υπερασπίσουμε τα εθνικά μας συμφέροντα, είτε αυτό αφορούσε την επιθετικότητα Ερντογάν απέναντι στην Ελλάδα και στην Κύπρο είτε αυτό αφορούσε την Κοινή Αγροτική Πολιτική είτε το πόσα κονδύλια θα πάρουμε από το Ταμείο Ανάκαμψης. Στο Ευρωκοινοβούλιο είμαστε υποχρεωμένοι να χτίζουμε συμμαχίες, καθώς η μεγαλύτερη ομάδα έχει 25%. Αρα, η συνεννόηση και οι συμμαχίες για τη δημιουργία πλειοψηφιών είναι υποχρεωτικός κανόνας.
● Θυμάμαι πάντως την περιβόητη «τροπολογία Παπαδημούλη». Γίνατε πολλές φορές στόχος για τη δράση σας στο Ευρωκοινοβούλιο.
Ηταν ακόμη μία επιχείρηση δολοφονίας χαρακτήρα εναντίον μου, πασπαλισμένη με άφθονα fake news. Ακόμη και τώρα που μιλάμε, η Ελλάδα δεν έχει πάρει, ούτε πρόκειται να πάρει, ούτε ένα ευρώ για τον φράχτη στον Εβρο. Κατασκευάζεται με λεφτά των Ελλήνων φορολογουμένων, γιατί πολύ απλά η θέση και του Συμβουλίου, όπου την Ελλάδα την εκπροσωπεί ο κύριος Μητσοτάκης, και της Επιτροπής, που την Ελλάδα την εκπροσωπεί ο κ. Σχοινάς, αλλά και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι ότι με κοινοτικό χρήμα μπορούν να χρηματοδοτηθούν πάρα πολλά μέτρα και υποδομές, αλλά όχι φράχτες. Αυτό που επιχειρήθηκε από το σύστημα Μητσοτάκη με τη βοήθεια φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ ήταν ένα φρικαλέο ψέμα. Οτι δήθεν υπήρχε κοινοτική χρηματοδότηση, την οποία υποτίθεται ότι εγώ σταμάτησα. Το παραμύθι ότι ο Παπαδημούλης μπορεί να σέρνει από τη μύτη όλο το Ευρωκοινοβούλιο και να ανατρέπει τις αποφάσεις της Ε.Ε. είναι πολύ χοντρό για να το χάψει κανείς.
● Κάτι τέτοιο δεν έγινε και με το περίφημο ψήφισμα για το κράτος δικαίου;
Ακριβώς! Η προπαγάνδα του συστήματος Μητσοτάκη –δηλαδή η Ν.Δ. και ένα σύστημα ΜΜΕ– ισχυριζόταν ότι ο Παπαδημούλης και 4-5 άλλοι από τους ευρωβουλευτές της αντιπολίτευσης έσυραν από τη μύτη 330 ευρωβουλευτές, που το ψήφισαν. Αλλωστε το ψήφισμα συντάχτηκε από μια κεντροδεξιά ευρωβουλευτή από την Ολλανδία και το ψήφισαν ακόμη και ευρωβουλευτές του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.
● Αισθάνεσθε ότι δεν ακούστηκε η δική σας θέση;
Υπάρχουν μεγάλα κανάλια στην Ελλάδα που έχουν να με καλέσουν χρόνια. Μου ζητούν συνεντεύξεις από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, αλλά όχι από τη χώρα μου! Ενας ακόμη λόγος που θεωρώ ότι γίνομαι στόχος επιθέσεων επειδή χαλάω την εικόνα που ήθελαν να καλλιεργήσουν για τους προερχόμενους από τον ΣΥΡΙΖΑ: ότι είναι άξεστοι, αμόρφωτοι, αναξιόπιστοι, χωρίς κανένα κύρος και χωρίς καμία δυνατότητα διεθνούς επιρροής. Οταν εκλέχτηκα την τελευταία φορά αντιπρόεδρος του Ε.Κ. τον Ιανουάριο του 2022, κορυφαία στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και το στενό περιβάλλον του κυρίου Μητσοτάκη πανηγύριζαν δημόσια για την εκλογή της κυρίας Καϊλή. Για μένα, αντιθέτως, έγινε προσπάθεια να αποτραπεί η επανεκλογή μου ως αντιπροέδρου. Η απάντηση των ευρωβουλευτών ήταν η επανεκλογή μου με ποσοστό 75%.
● Ναι, θυμάμαι ότι σας είχαν στηρίξει και δεξιοί ευρωβουλευτές.
Τον Ιούλιο του 2019, μάλιστα, είχε γίνει ολόκληρη καμπάνια στην Ελλάδα από το προπαγανδιστικό σύστημα Μητσοτάκη ότι κακώς κάποιοι ευρωβουλευτές της Ν.Δ. με είχαν υπερψηφίσει. Και μάλιστα είχε «χρεωθεί» στον Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Είμαι διπλά υπερήφανος γιατί χωρίς να κρύβω τις απόψεις μου και υπερασπίζοντάς τες μαχητικά, κατάφερα να κερδίσω την εμπιστοσύνη της μεγάλης πλειοψηφίας των συναδέλφων μου στο Ε.Κ. Την πρώτη φορά που εκλέχτηκα αντιπρόεδρος τον Ιούλιο του 2014, πήρα 42%. Την τελευταία φορά, το 42% έγινε 75%.
● Θυμάμαι όταν είχατε επανεκλεγεί αντιπρόεδρος, τότε που είχε εκλεγεί και η Εύα Καϊλή, ότι κάπως σαν να μην ήθελε να εμφανιστεί μαζί σας σε φωτογραφία. Ισχύει αυτό;
Ναι. Παρότι με την κ. Καϊλή μάς χωρίζει πολιτική άβυσσος, είχα δηλώσει τον Ιανουάριο του 2022 ότι θεωρώ θετικό η Ελλάδα να έχει δύο αντιπροέδρους στο Ε.Κ. και όχι έναν. Λίγες ώρες μετά την εκλογή μας, μέσα στην αίθουσα της Ολομέλειας, ο Νίκος Ανδρουλάκης, που καθόταν δίπλα στην Εύα Καϊλή, ζήτησε να φωτογραφίσει μαζί τούς δύο Ελληνες αντιπροέδρους και σήκωσε το κινητό του. Η Εύα Καϊλή αντέδρασε έντονα αρνητικά, αποτρέποντάς τον. Δεν το ήθελε.
● Υπήρχαν βεβαίως και τα δημοσιεύματα για τα «σπίτια του Παπαδημούλη». Σας ρωτώ γιατί κατηγορηθήκατε έντονα γι’ αυτό.
Και εδώ υπήρξε πολλή συκοφαντία, μονομέρεια και δολοφονία χαρακτήρα. Καταρχήν, ουδείς έχει τολμήσει να αμφισβητήσει την εντιμότητά μου και τη νομιμότητα και καθαρότητα της προέλευσης του ποσού που διατέθηκε. Η γυναίκα μου προέρχεται από μια εύπορη οικογένεια, εγώ έχω δουλέψει 25 χρόνια μηχανικός και οι ευρωβουλευτές έχουν υψηλές αποδοχές. Οταν πρωτοκατέθεσα δήλωση «πόθεν έσχες» ως νεοεκλεγμένος ευρωβουλευτής το 2004, εμφανιζόμουν με βάση τις δηλώσεις πλουσιότερος από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, τον Ακη Τσοχατζόπουλο και τον Γιάννο Παπαντωνίου!
Το 2020, το σύστημα Μητσοτάκη έκανε μια συστηματική προσπάθεια να με εξοντώσει πολιτικά. Τα κανάλια, που με κατηγορούσαν με στημένα πάνελ, δεν με κάλεσαν ούτε μία φορά ώστε να υπάρξει αντίλογος, επί έναν ολόκληρο μήνα. Τα περίφημα διαμερίσματα στοίχισαν όλα μαζί 700 χιλιάδες ευρώ, περίπου. Το ποσό ήταν αποτέλεσμα αποταμιεύσεων πολλών χρόνων. Δεν τα έκρυψα σε off shore, δεν αγόρασα διαμέρισμα στις Βρυξέλλες, όπως αρκετοί συνάδελφοί μου. Επέλεξα να τα επενδύσω στην Ελλάδα, σε διαμερίσματα μικρής αξίας, τα οποία διατέθηκαν σε ένα πρόγραμμα της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ.
Κανένα από αυτά δεν αγοράστηκε σε πλειστηριασμό, όπως ψευδώς και συκοφαντικά ισχυρίστηκαν για να με «βρομίσουν». Και όλα μαζί είναι πολύ πολύ μικρότερης αξίας από αυτά τα εκατομμύρια που ακούμε να «σφυρίζουν» στην κακής ποιότητας αντιπαράθεση μεταξύ Μητσοτάκη και Κασσελάκη για τα περίφημα «πόθεν έσχες» τους.
● Σε όλη τη θητεία σας έχετε πολλές στιγμές να θυμάστε. Ποια θεωρείτε την καλύτερη στιγμή της διαδρομής σας στο Ευρωκοινοβούλιο;
Θεωρώ κορυφαία στιγμή τη συζήτηση που έγινε το καλοκαίρι του 2015, αμέσως μετά το δημοψήφισμα στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με τη συμμετοχή του Αλέξη Τσίπρα. Ηταν μια πρωτοβουλία δική μου να γίνει αυτή η συζήτηση. Επεισα τον Μάρτιν Σουλτς, τον τότε πρόεδρο του Ε.Κ. και τον Αλέξη Τσίπρα, προκειμένου το «ελληνικό δράμα» να συζητηθεί μπροστά σε όλο τον κόσμο, ανοιχτά και όχι πίσω από τις κλειστές πόρτες του Eurogroup, των συνόδων κορυφής και της Κομισιόν. Αυτή η συζήτηση έπαιξε σημαντικό ρόλο ώστε να ακυρωθεί το σχέδιο Σόιμπλε για ένα Grexit, το οποίο θα πήγαινε τη χώρα 50 χρόνια πίσω και στον γκρεμό. Και θα διευκόλυνε το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο που χρεοκόπησε την Ελλάδα να φορτώσει όλες τις αμαρτίες του στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και να οδηγήσει τον Αλέξη Τσίπρα στο Ειδικό Δικαστήριο. Γιατί αυτό ήταν το σχέδιό τους!
● Θα ήθελα να σας ρωτήσω για το 2015 και χαίρομαι που το βάλατε στο τραπέζι. Ηταν τότε η δυσκολότερη στιγμή σας;
Το πρώτο εξάμηνο του 2015 ήταν καυτό. Πρωτοεκλέχτηκα αντιπρόεδρος του Ε.Κ. τον Ιούλιο του 2014. Επαιρνα τα μηνύματα καθώς όλοι έβλεπαν ότι ο Τσίπρας θα γίνει ο επόμενος πρωθυπουργός. Η τρόικα μάς έστελνε από τότε μηνύματα για μια άγρια τιμωρητική στάση απέναντι στην επερχόμενη κυβέρνηση αλλά και στον ελληνικό λαό, που όπως είπε ο Σόιμπλε αργότερα με κυνισμό «αποφάσισε να ψηφίσει λάθος».
Ξεχωρίζω δύο πολύωρες συναντήσεις μας με τον Αλέξη Τσίπρα στο μέγαρο Μαξίμου, Σάββατο, παραμονές του δημοψηφίσματος και Κυριακή, ανήμερα του δημοψηφίσματος. Ο κόσμος έξω πανηγύριζε για το 62%, αλλά ο Αλέξης ήταν αντιμέτωπος με την πρόκληση των επόμενων κινήσεων: Να ακυρωθεί το σχέδιο Σόιμπλε και να μπορέσουμε να χτίσουμε συμμαχίες που να επιτρέψουν στην Ελλάδα να σταματήσει αυτή η σισύφεια προσπάθεια του ελληνικού λαού –μνημόνιο, ύφεση, ανεργία, λιτότητα, νέο μνημόνιο–, που οδηγούσε στο να κατρακυλήσει το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων και να εκτοξευθεί το δημόσιο χρέος γρηγορότερα από ό,τι προκάλεσε μέχρι και ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος στη χώρα. Νιώθω υπερήφανος γιατί συνέβαλα σ’ αυτή τη δύσκολη συλλογική προσπάθεια να βγάλουμε την Ελλάδα από τα μνημόνια. Και πρέπει να πιστωθεί στον Τσίπρα ότι την κρίσιμη στιγμή έκανε αυτό που έπρεπε και δεν γυρίσαμε 50 χρόνια πίσω.
Ενα κουίζ για πέντε πρόσωπα
● Θέλω τώρα να παίξουμε ένα παιχνίδι: να σας λέω ονόματα και να κάνετε ένα σχόλιο. Πρώτο όνομα: Αλέξης Τσίπρας.
Τον στήριξα όσο λίγοι από την πρώτη στιγμή της εκλογής του το 2008 και σε όλα τα χρόνια της διακυβέρνησης. Πιστεύω ότι, μετά το 2019, ο Αλέξης Τσίπρας έκανε λάθη. Αντί να διαλέξει τον δρόμο της ειλικρινούς αυτοκριτικής και του εκσυγχρονισμού και της διεύρυνσης ενός ανοιχτόμυαλου αριστερού ΣΥΡΙΖΑ, πιο ευρωπαϊκού και πιο ώριμου, επέλεξε το δόγμα «διεύρυνση να είναι και ό,τι να ’ναι», που οδήγησε σε Αντώναρους, σε βαριά ήττα το 2023 και τελικά στον Κασσελάκη.
● Συνεχίζω: Στέφανος Κασσελάκης.
Δεν του έχω καμία εμπιστοσύνη. Ακόμα και άνθρωποι που τον πίστεψαν, βλέπουν τώρα ότι δεν μπορεί να είναι αυτός που θα κερδίσει τον Μητσοτάκη επειδή απλώς ξέρει καλύτερα αγγλικά ή από επιχειρήσεις. Εχουμε διαφορετικό κώδικα αξιών.
● Αλέξης Χαρίτσης.
Τον εκτιμώ πολύ και για τις απόψεις του και για τον χαρακτήρα του και για τη διαδρομή του. Τον είχα ξεχωρίσει, μαζί με ορισμένα ακόμη πρόσωπα από τη νέα γενιά, όπως η Εφη Αχτσιόγλου και ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, που ανέδειξε ο Αλέξης Τσίπρας στα υπουργικά συμβούλια.
● Μπορεί κάποιο από αυτά τα πρόσωπα να κερδίσει τον Μητσοτάκη;
Κοιτάξτε, κακά τα ψέματα, η Αριστερά υπέστη μια βαριά πολιτική ήττα. Και στην πολιτική το μέγεθος μετράει στην πολιτική εξέλιξη. Ο κόσμος ζητά –και πολύ ορθά– μια ενωτική ανασύνθεση της Αριστεράς και των προοδευτικών δυνάμεων για να διαμορφωθεί ένα πειστικό και αξιόπιστο αντίπαλο δέος με κυβερνητική προοπτική, ικανό να νικήσει τη Νέα Δημοκρατία του κ. Μητσοτάκη και να κυβερνήσει καλύτερα τη χώρα. Η συζήτηση μέχρι τώρα περιορίζεται στα εύκολα, μόνο στα πρόσωπα και στις διαδικασίες. Αυτό που λείπει και χωρίς το οποίο δεν είναι δυνατόν να καρποφορήσει αυτή η προσπάθεια είναι μια πειστική εναλλακτική πρόταση. Και θα χρειαστεί πολλή συλλογική προσπάθεια και αμοιβαία βούληση για την επεξεργασία ενός πολιτικού σχεδίου και ενός αξιόπιστου κυβερνητικού προγράμματος. Πιστεύω ότι η Νέα Αριστερά, με τις μικρές της δυνάμεις, πρέπει να είναι παρούσα σε αυτή τη διαδικασία.
● Νίκος Ανδρουλάκης.
Παρά τις διαφορές μας, είχαμε μια καλή συνεργασία στα οκτώ χρόνια που συνυπήρξαμε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το ΠΑΣΟΚ, αν θέλει να έχει ουσιαστικό ρόλο στο μέλλον, πρέπει να ξαναβρεί στις σύγχρονες συνθήκες την καθαρά αντιδεξιά ρότα του ιδρυτή του, του Ανδρέα Παπανδρέου, να μη φοβάται τις συνεργασίες προς τα αριστερά και να απομακρυνθεί πλήρως από την περίοδο Σαμαρά – Βενιζέλου.
● Κι ένα διεθνές όνομα: Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν
Μια μέτρια εκπρόσωπος της γερμανικής Δεξιάς που κατάφερε να γίνει πρόεδρος της Κομισιόν λόγω συγκυρίας πριν από πέντε χρόνια και πιθανότατα θα εξασφαλίσει και δεύτερη θητεία, επίσης λόγω συγκυρίας. Σαφώς πιο ανεπαρκής και πιο συντηρητική από τον προκάτοχό της Ζαν Κλοντ Γιούνκερ. Αν εξασφαλίσει μια δεύτερη θητεία, πράγμα ιδιαίτερα πιθανό, θα πάει χειρότερα απ’ ό,τι στην πρώτη, καθώς έχει αρχίσει ήδη να ξηλώνει ακόμα και δικά της νομοθετήματα, όπως η Πράσινη Συμφωνία.
