Υπέρ του νομοσχεδίου για την φαρμακευτική κάνναβη, τάχθηκε ο πρώην πρωθυπουργός του ΠΑΣΟΚ και βουλευτής του ΚΙΝΑΛ, Γιώργος Παπανδρέου, χαρακτηρίζοντας το ως «ένα σημαντικό τολμηρό βήμα» που έρχεται να θεραπεύσει ένα ταμπού και ένα παραλογισμό για τα οφέλη της.
Παράλληλα, τόνισε την ανάγκη περαιτέρω βελτιωτικών αλλαγών, προτείνοντας την αποποινικοποίηση της χρήσης κάνναβης με την επισήμανση ότι, «σύμφωνα με την επιστημονική κατάταξη του ρίσκου στην υγεία, είναι λιγότερο επιβλαβής από τον καπνό ή το οινόπνευμα».
«Είμαι εδώ και δεκαετίες υπέρ της αποποινικοποίησης της κάνναβης.
Ας τολμήσουμε, όπως πολλές άλλες χώρες και πολιτείες στις ΗΠΑ, να πρωτοπορήσουμε. Να σπάσουμε τα σκληρά κυκλώματα της παράνομης διακίνησης και να ελέγξουμε ως πολιτεία τη διάθεση και την παραγωγή της», υπογράμμισε ο κ. Παπανδρέου, σημειώνοντας ότι ο ίδιος, συμμετέχει από το 2010, στην Διεθνή Επιτροπή για την Πολιτική στα Ναρκωτικά, του ΟΗΕ. «Βασικός σκοπός της Επιτροπής είναι να φέρει επιστημονικά τεκμηριωμένη πληροφόρηση στην διεθνή κοινότητα ώστε να αντιμετωπισθεί το ζήτημα «ναρκωτικά» με ανθρωπιά, μειώνοντας τις βλάβες σε πολίτες και κοινωνίες», τόνισε και συμπλήρωσε:
«Τερματίστε την ποινικοποίηση, την περιθωριοποίηση και τον στιγματισμό ατόμων που χρησιμοποιούν ναρκωτικά, αλλά δεν κάνουν κακό σε άλλους.
Ενθαρρύνετε τον πειραματισμό από κυβερνήσεις με μοντέλα νομικής ρύθμισης των ναρκωτικών – ειδικά της κάνναβης -, για να υπονομεύσετε τη δύναμη του οργανωμένου εγκλήματος και να διασφαλίσετε την υγεία και την ασφάλεια των πολιτών τους. Βεβαιωθείτε ότι είναι διαθέσιμοι διάφοροι τρόποι θεραπείας, όχι μόνο της μεθαδόνης και βουπρενορφίνης, που έχουν αποδειχθεί επιτυχημένες σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και τον Καναδά. Εφαρμόστε τις αρχές και τις πολιτικές για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη μείωση των βλαβών τόσο σε άτομα που χρησιμοποιούν ναρκωτικά όσο και σε εκείνα που εμπλέκονται στα κάτω άκρα των παράνομων αγορών ναρκωτικών, όπως αγρότες, ταχυμεταφορείς και μικροπωλητές».
Έμφαση έδωσε ο κ. Παπανδρέου, στα οικονομικά οφέλη που θα έχει η Ελλάδα, τονίζοντας ότι «το Κολοράντο των ΗΠΑ, έχει δημιουργήσει μέσω της φορολογίας έσοδα πάνω από 600 εκατομμύρια δολάρια σε ένα χρόνο και έχει δημιουργήσει νόμιμη βιομηχανία που απασχολεί από 165.000 μέχρι 230.000 εργαζόμενους ενώ σε μεγάλο βαθμό πήγαν σε σχολεία και στη βοήθεια κοινοτήτων με ιδιαίτερα προβλήματα φτώχειας».
«Το νομοσχέδιο αυτό είναι ένα σημαντικό και τολμηρό βήμα. Θεωρώ ότι μπορεί και πρέπει να πάμε παραπέρα», υπογράμμισε ο πρώην πρωθυπουργός και συμπλήρωσε:
«Για παράδειγμα, από τις 170 αιτήσεις για καλλιέργεια, παραγωγή φαρμακευτικής κάνναβης, έχουν εγκριθεί 94, αλλά σήμερα μόνο 2 μονάδες έχουν ξεκινήσει τη λειτουργία τους. Τρανή απόδειξη ότι το νομικό μας οπλοστάσιο χρήζει ουσιαστικής επικαιροποίησης».
Σύμφωνα με τον κ. Παπανδρέου το νομοσχέδιο:
- Δεν ασχολείται με τον «ασθενή»/χρήστη αλλά μόνο με την απλούστευση διαδικασιών για την υποβοήθηση ενδιαφερόμενων επιχειρηματιών»,
- Προτείνει τη διάθεση μόνο των τελικών προϊόντων φαρμακευτικής κάνναβης σε επιλεγμένα σημεία (φαρμακεία – ιδιωτικές κλινικές), αποκλείοντας μια ευρεία γκάμα συναφών παράγωγων προϊόντων (πχ. έλαια – εκχυλίσματα).
- Προβλέπονται δύο διαφορετικές αδειοδοτήσεις (μια άδεια έγκρισης και μια ξεχωριστή άδεια λειτουργίας), εντείνοντας τη σχετική γραφειοκρατία
- Προτείνεται η δυνητική κάλυψη μέρους της ιδιαίτερα ενεργοβόρου καλλιέργειας φαρμακευτικής κάνναβης από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας ενώ πρέπει ο δυνητικός χαρακτήρας να καταστεί υποχρεωτικός για μέρος τουλάχιστον της απαιτούμενης ενέργειας που θα καταναλωθεί.
«Όσοι φοβούνται ότι η αποποινικοποίηση της χρήσης κάνναβης θα οδηγήσει σε χρήση σκληρών ναρκωτικών πλανώνται πλάνην οικτράν. Είναι σαν να λέει κανείς ότι πηγαίνοντας σε μια κάβα για αγορά κρασιού θα μυηθεί κάποιος στην ηρωίνη. Το αντίθετο ισχύει. Η σωστή ρύθμιση αποτρέπει την παρανομία και χτυπά την καρδιά των παράνομων κυκλωμάτων», τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Παπανδρέου και κατέληξε:
«Σε όσους θέτουν ηθικά διλήμματα, απαντώ. Το ηθικό δίλημμα, δεν είναι αν είμαστε υπέρ ή κατά των ναρκωτικών και της χρήσης κάνναβης. Το ηθικό δίλημμα είναι, αν οι πολιτικές μας και η πολιτεία σώζουν ζωές ή αν οι πολιτικές μας καταστρέφουν ζωές. Και σε αυτό πρέπει χωρίς ταμπού και με διαύγεια να απαντήσουμε».
