Ποιος έλεγε την αλήθεια και ποιος έλεγε το ψέμα; Ήταν αλήθεια αυτά που έλεγε ο Αλέξανδρος Διακόπουλος ή ήταν ψέματα αυτά που έλεγε ο Κυριάκος Μητσοτάκης;
Ήταν αλήθεια αυτά που ήξερε η στρατιωτική ηγεσία του Ελληνικού Πενταγώνου ή ήταν ψέματα αυτά που έλεγε το Μαξίμου, που μισοέλεγε το Υπουργείο Εξωτερικών και που φρονίμως ποιούσα, δεν έλεγε καθόλου η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας;
Δυστυχώς η αλήθεια στο ζύγι και το γνωρίζουν πολύ καλά τόσο στο Μαξίμου, όσο και στα δύο εμπλεκόμενα με τα εθνικά μας θέματα Υπουργεία, δηλαδή των Εξωτερικών και του Άμυνας, γέρνει απόλυτα προς τη πλευρά του Ναυάρχου Διακόπουλου.
Αν εξαναγκάστηκε σε παραίτηση επειδή βγήκε στην τηλεόραση και μίλησε λέγοντας αλήθειες, είναι σαφώς ένα θέμα προς εξέταση.
Αν όμως εξαναγκάστηκε σε παραίτηση επειδή είπε τις αλήθειες, τότε εδώ έχουμε ένα ακόμα πιο σοβαρό θέμα.
Και το σοβαρό θέμα είναι ότι έχουμε την παραίτηση του λάθους ανθρώπου. Γιατί στην ουσία των γεγονότων, δεν φεύγει για το σπίτι του εκείνος που μίλησε με ειλικρίνεια απέναντι στον ελληνικό λαό, αλλά εκείνος που κρύβει τις αλήθειες και που ψεύδεται προς τον ελληνικό λαό.
Νομίζω ότι γίνεται απόλυτα αντιληπτό ποιον φωτογραφίζω, όταν μάλιστα έχουμε να κάνουμε με ένα πολύ σοβαρό εθνικό θέμα και όταν ακόμα περισσότερο, πέρασαν ελάχιστες μέρες από τότε που ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε ένα βραδινό διάγγελμα, θέτοντας κόκκινες γραμμές στον Ερντογάν και διαβεβαιώνοντας τους Έλληνες ότι κανείς δεν θα αποτολμήσει να περάσει ελληνικές θάλασσες ή να πατήσει ελληνική γη, χωρίς απάντηση και συνέπειες.
Βεβαίως ούτε απάντηση ούτε συνέπειες είδαμε. Απλά εισπράξαμε την απόλυτη σιωπή του Ερντογανομάχου Έλληνα πρωθυπουργού, όλες αυτές τις μέρες που σουλατσάρει το URUC REIS και θα σουλατσάρει όπου θέλει μέχρι τις 23 του μηνός. Γιατί αυτή ήταν η συμφωνία με την Άγκελα Μέρκελ, την οποία γνώριζε ο κύριος Μητσοτάκης, πριν καν ξεκινήσει η περίφημη και χωρίς αποτέλεσμα έκτακτη τηλεδιάσκεψη των Υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το είχε διαμηνύσει ο Ερντογάν οτι το ερευνητικό σκάφος του δεν γυρίζει πίσω ως τις 23 του μηνός, το είχε αποδεχθεί η Γερμανίδα Καγκελάριος ως λύση ανάγκης, το γνώριζε και η Αθήνα. Και φυσικά μην περιμένει κανείς ότι θα επιβληθούν στη Τουρκία οικονομικά μέτρα, στη σύσκεψη της 28 Αυγούστου. Σοβαρά τουλάχιστον, που να την «τσούξουν». Πολλά τα συμφέροντα και μάλιστα με οκτώ χώρες να είναι έτοιμες για βέτο. Και Ιταλία ανάμεσα τους, η Ιταλία της ελληνοϊταλικής ΑΟΖ. Α, ναι! Και οι γείτονες Βούλγαροι.
Πάντως, δεν ξέρω αν πρέπει να προκαλεί εντύπωση το γεγονός, ότι η φιλοκυβερνητικές εφημερίδες και δημοσιογραφικές ιστοσελίδες, επιτέθηκαν με δριμύτητα εναντίον του Αλέξανδρου Διακόπουλου.
Είναι σαν να του έλεγαν «γιατί βρε χριστιανέ μου βγαίνεις και λες τις αλήθειες και εκθέτεις τον πρωθυπουργό μας και τη κυβέρνησή μας; Ζημιά μας κάνεις, μιλάς πολύ, πήγαινε σπίτι σου».
Θα συμφωνήσω ότι ένας σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Πρωθυπουργού, δεν μπορεί να είναι προϊόν συνεντεύξεων και μάλιστα χωρίς προηγούμενη συνεννόηση με τον ίδιο τον Πρωθυπουργό.
Χωρίς να το επικροτώ, εάν ο Σύμβουλος ήταν πολιτικό πρόσωπο και όχι στρατιωτικός, να δεχθώ ότι θα έκρυβε τις αλήθειες και θα ευθυγραμμιζόταν με την γραμμή Μαξίμου.
Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, πρόκειται για έναν αντιναύαρχο εν αποστρατεία, ο οποίος όλα τα χρόνια που φορούσε την στολή του αξιωματικού δεν έδωσε δικαιώματα και ο οποίος βεβαίως, σε μια δημόσια εκφορά του λόγου του και των σκέψεων του, δεν θα επέτρεπε στον εαυτό του να εκτεθεί στους εν ενεργεία συναδέλφους του, που φυσικά γνώριζαν και γνωρίζουν πάρα πολύ καλά, τα πραγματικά γεγονότα του URUC REIS.
Προσωπικά πιστεύω ότι για την καρέκλα στο Μαξίμου, δεν θα δεχόταν να ντροπιάσει τα γαλόνια του, με όποιο τίμημα.
Και αυτό το κράτησε μέχρι τέλος. Ακόμα και με την διατύπωση της ανακοίνωσης της παραίτησης του.
«Η χθεσινή δήλωσή μου προκάλεσε σύγχυση και δημιούργησε πρόβλημα στον Πρωθυπουργό και την Κυβέρνηση, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν αποτελούσε πρόθεσή μου. Έχω υπηρετήσει την πατρίδα επί δεκαετίες κι έχω μάθει πάντα να αναλαμβάνω τις ευθύνες μου. Ως εκ τούτου υποβάλλω την παραίτησή μου από τη θέση του Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας του Πρωθυπουργού. Θα συνεχίσω να βοηθώ την πατρίδα και την κυβέρνηση με όποιο τρόπο μπορώ, όπως έκανα μέχρι τώρα».
ΠΟΥΘΕΝΑ στο κείμενο του δεν διαψεύδει τις αλήθειες που είπε και την ουσία των γεγονότων. Δεν παίρνει πίσω ΤΙΠΟΤΑ απ’ όσα είπε στο κανάλι ΟΡΕΝ.
Τέλος, εντύπωση κάνει και το γεγονός οτι η υποβολή της παραίτησης, περνάει στα ψιλά, με πεζά γράμματα που θέλουν φακό για να τα διαβάσεις, στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων. Σε κάποιες δεν αναφέρεται καν.
Τουλάχιστον για ορισμένες φιλοκυβερνητικές εφημερίδες να υποθέσω ότι δεν θα ήθελαν να εκτεθούν στο ζύγι της αλήθειας;
