Σε 13 προσαγωγές προχώρησε το απόγευμα της Μ.Πέμπτης (13/4) η αστυνομία έξω από το προεδρικό Μέγαρο, μετά από παρέμβαση του Ρουβίκωνα για την υπόθεση του 12χρονου κοριτσιού από τον Κολωνό.
Τα μέλη του Ρουβίκωνα σήκωσαν πανό την Ηρώδου Αττικού που έγραφε «κράτος μαφιόζοι παιδοβιαστές, κάτω τα χέρια από την 12χρονη», αναφορικά με την υπόθεση της ανήλικης που έπεσε θύμα βιασμού και μαστροπείας από κύκλωμα εγκέφαλος του οποίου φέρεται να είναι ο προφυλακισμένος Ηλίας Μίχος.
Στην ανάρτηση που έκανε ο Ρουβίκωνας στην ιστοσελίδα του, ανέφερε σχετικά:
Παρέμβαση έξω από το Προεδρικό Μέγαρο για τη 12χρονη & προσαγωγές μελών μας
Παρέμβαση με πανό έξω από το Προεδρικό Μέγαρο για τη 12χρονη (υπόθεση Κολωνού) και προσαγωγές μελών μας κατά την παρέμβαση.
Σε μια ευνομούμενη πολιτεία όπου κυριαρχούν τα φιλελεύθερα ιδεώδη, όπως μας λένε και μας ξαναλένε, θα έπρεπε το γράμμα του νόμου, αυτού που ονομάζουν δίκαιο, να εφαρμόζεται οριζόντια και καθολικά για όλους και όλες, και για τους θύτες και για τα θύματα. Θα έπρεπε ας πούμε ένα 12χρονο θύμα βιασμού, που αποτελεί τον βασικότερο μάρτυρα σε μια υπόθεση κυκλώματος μαστροπείας ανήλικων κοριτσιών, να προστατεύεται ως μάρτυρας, και να της παρέχεται όλη η απαραίτητη υλική και ψυχολογική υποστήριξη από την ”ευνομούμενη πολιτεία”.
Έτσι θα συνέβαινε στην περίπτωση της 12χρονης από τον Κολωνό, αν αυτό που μας λένε ευνομούμενη πολιτεία και δίκαιο δεν ήταν απλά ένα οργανωμένο κύκλωμα πολιτικής και οικονομικής μαφίας, αν αυτό που μας λένε φιλελεύθερα ιδεώδη δεν ήταν η εξασφάλιση των όποιων συμφερόντων της εξουσίας και των ισχυρών από τη μια, και η διαρκής εκμετάλλευση όποιου είδους των εκάστοτε καταπιεσμένων στη βάση της κοινωνίας από την άλλη.
Γιατί δεν εξηγείται διαφορετικά το γεγονός ότι η 12χρονη από τον Κολωνό και η οικογένειά της έχουν αφεθεί στο έλεος της τύχης τους, ενώ η ίδια βρίσκεται υπό ένα καθεστώς διαρκούς απειλής, δεχόμενη ακόμα και μαφιόζικες επιθέσεις με μαχαίρια στο σπίτι της. Και μην απορεί κανείς γιατί μπορεί κάποια κέντρα εξουσίας και κυκλώματα να στρέφονται ενάντια σε ένα κορίτσι 12 χρονών. Μην έχουμε αυταπάτες για το πόσο αδίστακτοι είναι. Είτε αφορά δημοσιογράφους, είτε πρόσφυγες, είτε ένα κορίτσι 12 χρονών, δεν θα διστάσουν να ακονίσουν τα μαχαίρια τους, ακόμα και να σκοτώσουν.
Η ομερτά και το πέπλο σιωπής που έχει δημιουργηθεί πάνω από αυτήν την υπόθεση δεν μπορούν παρά να μας πείσουν ότι αυτή η υπόθεση βρομάει πολύ. Διότι σημασία για την εξουσία δεν έχουν τα 200 και ονόματα των παιδοβιαστών, αλλά το ποιοι ενδεχομένως είναι αυτοί οι παιδοβιαστές. Μια χαρά και με μεγάλη ευκολία, όταν ξέσπασε η υπόθεση, η Δόμνα Μηχαηλίδου έδωσε στη δημοσιότητα τα στοιχεία διαμονής της 12χρονης, ενώ τους παιδοβιαστές τους κρύβουν με νύχια και με δόντια.
Ο Μίχος από την άλλη, αν και παιδί της ΝΔ, ως εγκέφαλος αλλά και ως μικρό ψάρι, εύκολα διαγράφεται από τη μνήμη τους, και παίρνει όλο το βάρος της ευθύνης πάνω του.
Πέραν όλων αυτών, βέβαια, το σημαντικότερο είναι η ανυπολόγιστη ψυχική ζημιά που υπέστη και θα συνεχίσει να υφίσταται η δωδεκάχρονη, βιώματα που δύσκολα διαγράφονται από τη μνήμη ενός μικρού παιδιού, θύματος της πατριαρχίας, θύματος της αγίας οικογένειας, της οποίας όταν τραβήξεις το πέπλο θα δεις τι σαπίλα μπορεί να κρύβει από πίσω, πόσους ”νομιμόφρονες, νοικοκυραίους, καλούς καταστηματάρχες και επιχειρηματίες, αγίους ανθρώπους της γειτονιάς”.
Η υπόθεση αυτή, όσο κάποιοι προσπαθούν να την τρενάρουν για να μη βγουν τα άπλυτα τους στη φόρα, θα τραβήξει πολύ ακόμα και η 12χρονη θα συνεχίσει να βρίσκεται υπό καθεστώς απειλής. Είναι χρέος, ωστόσο, καθενός και καθεμιάς, είναι χρέος της κοινωνικής βάσης να σταθεί αλληλέγγυα στη 12χρονη και σε κάθε 12χρονη, και να σταθεί απέναντι σε όσους μας εκμεταλλεύονται και διαιωνίζουν την καταπίεσή μας, απέναντι σε κράτος, μαφιόζους και παιδοβιαστές.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ 12χρονη
Ρουβίκωνας
