Πάτρα – Κατερινόπουλος: «Να γίνει τεστ πατρότητας στα παιδιά – Δεν μας τα λέει καλά ο Μάνος»

Μια νέα πτυχή της υπόθεσης της Πάτρας ζήτησε να ερευνηθεί ο ταξίαρχος εν αποστρατεία, Θανάσης Κατερινόπουλος, ζητώντας να γίνει τεστ πατρότητας στα τρία νεκρά παιδιά του Μάνου Δασκαλάκη!

Ολοένα και «ανοίγει» η υπόθεση της Πάτρας σχετικά με το θάνατο των τριών μικρών κοριτσιών, με τον ταξίαρχο εν αποστρατεία, Θανάση Κατερινόπουλο να «ρίχνει» στο τραπέζι την ιδέα να πραγματοποιηθεί τεστ πατρότητας ώστε να διαπιστωθεί αν ο Μάνος Δασκαλάκης είναι ο πατέρας τους!

«Επιμένω ότι καλό θα είναι να γίνει ένα τεστ DNA. Όταν οι ίδιοι εμφανίστηκαν την πρώτη φορά σαν ένα ωραίο αγαπημένο ζευγαράκι και στην πορεία είδαμε ότι έχουμε σοβαρά προβλήματα, είδαμε εξωσυζυγικές σχέσεις και τα λοιπά, γιατί να μη γίνει λοιπόν και ένα test DNA; Ένα τεστ πατρότητας. Για να δούμε, τι συμβαίνει εκεί πέρα; Μήπως υπάρχουν και άλλα πράγματα τα οποία -προφανώς- μπορεί να μην γνωρίζει κάποιος από τους δύο. Να λάμψει η αλήθεια προς όλες τις κατευθύνσεις. Αυτό θα ωφελήσει και τους ίδιους», ανέφερε ο κύριος Κατερινόπουλος στο Star.

Σχετικά με την στάση που κρατάει πλέον ο Μάνος Δασκαλάκης, ο κύριος Κατερινόπουλος, τόνισε: «Ο καθένας μιλάει για τον εαυτό του. Η μεν Ρούλα αυτή τη στιγμή φέρεται ως κατηγορούμενη και είναι στον Κορυδαλλό, ο δε Μάνος είναι έξω. Κάνει τις δηλώσεις αυτές τις οποίες κάνει, οι περισσότερες των οποίων είναι αντιφατικές σε σχέση με την πρώτη κοινή συνέντευξη που έδωσε με τη Ρούλα. Επιλέγει τον δικό του δρόμο. Αυτός ξέρει πάρα πολύ καλά τον λόγο. Όπως έχω πει και έχω γίνει βαρετός, άλλα πράγματα κατέθεσε ενώπιον της ανακρίτριας. Εκεί τη στηρίζει πλήρως».

«Έχουν βαλθεί να τρελάνουν την ελληνική κοινωνία;»

Σε ό,τι αφορά το θάνατο του βρέφους της οικογένειας Δασκαλάκη, ο κύριος Κατερινόπουλος διαπίστωσε «κενό» στα όσα συνέβησαν:

«Και να πάω όμως και στον θάνατο του βρέφους που έγινε στο σπίτι. Εδώ δεν μας τα λέει καλά. Ούτε ο Μάνος μας τα λέει καλά, ούτε η Ρούλα μας τα λέει καλά. Αφού διαπίστωσαν ότι το παιδί είναι νεκρό, από ότι οι ίδιοι δηλώσαν, το πρώτο πράγμα που έκαναν εκείνη τη στιγμή δεν ήταν να ενημερώσουν το ΕΚΑΒ να πάει στο σπίτι. Ενημέρωσαν τον Μάνο. Στη συνέχεια πήγε το ΕΚΑΒ. Έγιναν πάρα πολλά λάθη, γιατί γνωρίζουμε ότι σε αυτές τις περιπτώσεις δεν μεταφέρονται οι νεκροί με το ΕΚΑΒ, κάτι το οποίο έγινε εκεί. Πού έγινε αυτοψία από ποιους έγινε αυτοψία στο σπίτι για να διαπιστωθούν οι συνθήκες; Ήταν ένα παιδί πλέον τελειωμένο εκεί. Αυτά δεν έγιναν… Οι ίδιοι δήλωσαν κάποια πράγματα στην αρχή, οι ίδιοι τα γυρίζουν τώρα και ο καθένας λέει τα δικά του. Τον λόγο τον γνωρίζουν πάρα πολύ καλά οι δυο τους. Όπως εδώ βλέπουμε αντιφάσεις για τον θάνατο αυτού του άμοιρου βρέφους το ίδιο θα δούμε και τους υπόλοιπους θανάτους. Διαφωνίες βλέπουμε και για τον θάνατο της Τζωρτζίνας. Έχουν βαλθεί να τρελάνουν την ελληνική κοινωνία; Δεν ξέρω».

Όσο για τις αναζητήσεις θανατηφόρων ουσιών που έκανε στο διαδίκτυο, και το παραδέχτηκε μάλιστα η ίδια η Ρούλα Πισπιρίγκου: «Μπορεί να ήθελε να εμπλουτίσει τις ιατρικές της γνώσεις η Ρούλα Πισπιρίγκου».

«Ο Μάνος μου έλεγε πως η Ρούλα είναι τρελή» – Τι ανέφερε στην κατάθεσή του ο γιατρός της Τζωρτζίνας
Παράλληλα, ο διευθυντής της ΜΕΘ Παίδων του Νοσοκομείου Πατρών, Ανδρέας Ηλιάδης ήταν ο πρώτος άνθρωπος που χτύπησε το «καμπανάκι» για τη συμπεριφορά της Ρούλας Πισπιρίγκου μετά την πρώτη ανακοπή της Τζωρτζίνας.

Στην κατάθεσή του στην 18η ανακρίτρια στις 8 Απριλίου για τέσσερις ώρες περιέγραφε τα όσα έγιναν σε τέσσερα νοσοκομεία αλλά κυρίως τα όσα περίεργα έβλεπε στη μητέρα. Η εφημερίδα «Πατρίς» αποκαλύπτει την κατάθεσή του…

«Η πρώτη εισαγωγή της Τζωρτζίνας στο Ρίο»

Ο κ. Ηλιάδης στις 11 Απριλίου δέχεται ένα τηλεφώνημα από το Καραμανδάνειο για ένα κοριτσάκι που έχει υποστεί καρδιακή ανακοπή.

«Η αγωνία μας σε τέτοιες περιπτώσεις είναι μήπως ο ασθενής υποστεί εγκεφαλικό οίδημα, το οποίο θα μπορούσε να επιφέρει ακόμα και τον θάνατο. Οπότε και εμείς παγώσαμε τον εγκέφαλο της μικρής Τζωρτζίνας για να προστατευτεί ο εγκέφαλος της, όσο θα μπορούσε να προστατευτεί. Αφού σταθεροποιήσαμε τον ασθενή έκανα την πρώτη ενημέρωση στους γονείς. Τους είπα ότι ο αγώνας θα είναι δύσκολος και ότι υπήρχε πιθανότητα μέχρι και να επέλθει ο θάνατος σε τέτοιες περιπτώσεις. Η πρώτη μου επαφή με τους γονείς δε ότι ο πατέρας ήταν θλιμμένος μου προξένησε κάτι. Θυμάμαι όπως και η μητέρα. Η μικρούλα φαινόταν ότι μέρα με τη μέρα κέρδιζε τη μάχη».